Porsche 911 Carrera

Bij de facelift van de 991-generatie kreeg de 911 Carrera net als de S een turbomotor, wat natuurlijk even wennen was na decennia karakteristiek atmosferisch gehuil. En waar de non-S in het verleden een kleinere motor had, kreeg de auto nu dezelfde 3,0-liter boxermotor als de S. Dat bleef zo bij de overgang naar de 992-generatie. Wel werd er uiteraard wat getweakt en kwam er de onvermijdelijke vermogensstijging, maar niet zo veel als bij de S. De auto heeft net als de S twee turbo’s, maar deze zijn kleiner. Hierdoor spoelen ze wel sneller op waardoor de gasrespons erg gretig is. Ondanks de kleinere blazers weet de motor het met hoge toerentallen goed vol te houden.

Ja, de S pompt daar harder door, maar we kennen genoeg turboblokken die bovenin doodser zijn dan deze 911. Hij is gekoppeld aan de nieuwe achttraps PDK-transmissie, een handbak komt voor de instapper pas later beschikbaar. We zullen niemand met een voorkeur voor een handgeschakelde 911 de maat nemen, maar de automaat is extreem goed. Soepel en zacht in files en stadsverkeer, maar snel en alert op een bergweg of circuit. De extreme hardheid van een GT3 haalt hij uiteraard niet, maar dat is voor dit niveau sportwagen ook niet nodig.

De Carrera laat zien hoe belangrijk het totaalplaatje is. Alles klopt. De besturing is fijn, de zitpositie is top, de reactie van de koets op je gasinput is prima en door de manier waarop de turbo’s opspoelen bij hoge toerentallen stoor je je nooit aan een turbogat. Het interieur is strak en perfect afgewerkt met een modern multimediatouchscreen waarin de meest belangrijke zaken zijn verwerkt. De auto is bovendien snel. De sprint viel iets tegen door het natte weer, waar de winterbanden moeite mee hadden, maar geloof ons, eenmaal onderweg kom je eigenlijk nooit vermogen tekort. Sportiviteit dan wel? Nou nee, ook niet. De Carrera heeft geen vierwielsturing of PASM-onderstel (met hardere vering, stabilisatoren en lagere wegligging) maar missen we dat echt? Nee. De auto is top, je kunt de motor uitwringen zonder dat je meteen gevangenisstraf riskeert en geen moment voel je je betutteld of beknepen. De testauto had het Sport Chrono Pakket, met de draaiknop op het stuur en de prima sportstand van het ESP, die je plezier laat hebben met een niet storend vangnet. Het grootste verschil met de vorige generatie is evenwel niet zijn dynamiek (hoewel hij zonder twijfel sneller is op hetzelfde circuit), maar zijn GT-kwaliteiten, die beter zijn dan ooit. De auto biedt genoeg comfort om naar Zuid-Frankrijk te rijden, zonder dat het 911-gevoel is verdwenen. Qua rijden biedt de 911 een ongekende puurheid. Naturel vloeiend met die bekende mechanische boxersound, die door turbo’s en partikelfilters helaas minder vrijheid heeft dan vroeger, maar in deze elektrotijden is het allang mooi dat het nog kan.