Polestar 1 - Eerste rijtest

De weg leidt ons langs plaatsen als Snåkered, Bollebygd en Borås direct naar Hällered. Een groen landschap met grote meren en rode houten huizen trekt aan ons voorbij. Idyllisch is het. Hier, midden in het niemandsland ten oosten van Göteborg, zou Volvo's toekomst moeten liggen? Ja, dat is inderdaad het geval. In Hällered bevindt zich midden in het bos een enorm testcircuit, waar prototypen van het gehele concern, van Geely tot Lynk & Co en Volvo, worden klaargestoomd voor serieproductie. Daaronder ook een zeer bijzondere auto, die in veel opzichten model staat voor de toekomst van het bedrijf.

De experts onder ons kennen Polestar in elk geval als de tuningdochter van het Zweedse merk, die succesvol is in de autosport en geliefd is bij de fans van Volvo. Totdat Volvo-baas Håkan Samuelsson en hoofdontwerper Thomas Ingenlath voor een nieuwe coupé stonden en zich afvroegen of het nog wel een Volvo was of iets compleet nieuws. Het was iets compleet nieuws, zo besloten de heren: een Polestar, het eerste eigen model van het merk. De Coupé sluit qua design weliswaar naadloos aan op de S90, V90 en XC90, maar in technisch opzicht volgt de 600 pk sterke highperformance-auto met zijn koolstofvezel carrosserie een heel andere weg. Het zijn de ultieme ingrediënten voor een ware autoheld.

EXCLUSIEF GENOEGEN

Terug naar Hällered. Als we eenmaal voor de Polestar 1 staan, is het een weerzien met een oude bekende. We hebben elkaar voor het eerst ontmoet in 2013 in Genève, toen Ingenlath een studiemodel presenteerde dat de nieuwe Volvo-lijn ‘zonder enige oppervlakkige franje’ liet zien. De productiekansen waren nagenoeg nul, want de medewerkers van het merk waren simpelweg te druk met de vernieuwing van de modelreeks. De SUV's, sedans en stationwagons hadden prioriteit. De volgende keer dat we de nieuwe ster zagen, was in oktober 2017 in Sjanghai. De wereldpremière vond niet geheel toevallig plaats in China. Dat is niet alleen het thuisland van Geely, Volvo's moedermaatschappij, maar Chengdu is ook de thuisbasis van de eerste Polestarfabriek, waar de 1 vanaf de herfst wordt gebouwd; 500 exemplaren per jaar, maximaal drie jaar lang. Het blijft dus een exclusief genoegen.

Bij het plaats nemen in de auto is er ook sprake van een déjà-vu. Wie de moderne Volvo’s kent, voelt zich in de Polestar 1 direct thuis: mooie materialen en een cleane uitstraling, op smaak gebracht met een groot glazen dak, fijne koolstofvezel details en de speciaal voor de Coupé ontwikkelde glazen hendel op de middentunnel. Alles ziet er bijzonder goed uit, heel uitgerijpt, alsof we de Polestar 1 zo naar huis zouden kunnen rijden. Het is echter een prototype, zoals de grote rode noodschakelaar laat zien.

Hij rijdt ook al opvallend goed, dus bij Polestar zullen ze niet al te veel tijd meer kwijt zijn aan de afstelling van het nieuwe onderstel met de peperdure Öhlins-schokdempers en de twee elektromotoren op de achteras. De ingenieurs hebben al perfect werk geleverd. Zelfs de eerste meters zijn in twee opzichten verrassend. Ten eerste is er natuurlijk de stuwkracht van 600 pk en 1.000 newtonmeter, die je zachtjes maar stevig in de leren stoelen duwt. Wie had gedacht dat er zoveel potentieel zit in de tweeliter benzinemotor van de Zweden? De Polestar 1 accelereert niet zo heftig als een Tesla, maar wie zou dat willen in zo’n stijlvolle GT?

Dat heeft deze auto ook helemaal niet nodig, want al in de eerste bocht gedraagt de Polestar zich anders dan welke auto dan ook. Hij volgt ‘De stuwkracht van 600 pk en 1.000 newtonmeter duwt je zachtjes maar stevig in de leren stoelen’ de kleinste stuurbeweging heel direct op, zonder noemenswaardig over te hellen. En we rijden niet eens op een droge baan, maar op een nat, met hobbels en kuilen bezaaid wegdek dat zo glad is dat je er bij het uitstappen waarschijnlijk meteen op uitglijdt. Als je vol gas accelereert in krappe bochten, reageert de Polestar daarop met subtiel onderstuur. De twee elektromotoren op de achteras werken onafhankelijk van elkaar en zorgen er via torque vectoring voor dat zelfs onervaren bestuurders heel snel zijn.

PRECISIE EN COMFORT

De grootste verrassing: waar de reguliere Volvo’s wat stuiterig aanvoelen, rolt de Polestar 1 probleemloos over de hobbels heen. Deze combinatie van precisie en comfort hebben we nooit eerder ervaren.

Een Porsche? Die is veel directer, veel heftiger en ook niet zo comfortabel. Een BMW 8-serie? Die is ook comfortabel, maar voelt in bochten veel synthetischer aan, afstandelijk, veel saaier. Aan het eind leidt de weg ons weer terug naar het vliegveld. Die € 155.000 voor een Polestar 1 lijkt zeer aantrekkelijk. Let wel, daar komen de belastingen nog bij, maar dan nog is het een veelbelovende ster aan de hemel.