Peugeot 308 SW vs. Skoda Octavia Combi - Vergelijkende Test

Vlotte koets met veel ruimte

Weet je nog, een jaar of 25 geleden? Toen maakten we steevast onderscheid tussen ‘normale’ stationwagons en de auto’s die we aanduidden met het destijds erg hippe ‘lifestyle station’. Die jeukterm stond dan voor de stationwagons die door hun gestroomlijnde koets en ietwat aflopende daklijn een vlot uiterlijk boven praktisch gebruiksgemak stelden. Eén van de betere voorbeelden van zo’n auto is de door velen bewonderde Alfa Romeo 156 SW, die toch heel anders van vorm was dan pak hem beet een Volkswagen Passat. Die verschillen tussen stationwagons zijn er nog steeds, maar minder sterk dan toen. De algehele consensus lijkt zoals zo vaak te zijn gevonden in een tussenvorm, dus een redelijk vlotte koets in combinatie met een zeer redelijke hoeveelheid binnenruimte. Bovendien passen designers slimme trucjes toe om een stationwagon minder rechtlijnig te laten ogen dan hij daadwerkelijk is. Neem deze Peugeot 308. De achterste zijruit loopt extreem ver af, zozeer zelfs dat het bijna té is. Dat wekt de indruk dat de daklijn net zo rap afdaalt als bij die 156, maar dat is niet het geval. Verder naar het midden van de auto blijft het dak goed op hoogte, maar dat valt door die zijruit en de daaromheen geboetseerde dakrand nauwelijks op.

Instapversies allesbehalve kaal

De Octavia staat ogenschijnlijk hoofdschuddend te kijken bij zoveel poespas. De middelgrote Skoda heeft een veel nuchterder karakter en stelt de zaken voor zoals ze zijn. Hier staat dus ‘gewoon’ een strakke, vloeiend gelijnde stationwagon, maar zeker geen stijlicoon. Zijn moderne vormen en lichtunits geven hem een uitstraling die vooral in het zakelijke verkeer erg wordt gewaardeerd, wat ongetwijfeld verklaart waarom de Octavia zeker als Combi vaak opduikt in het Nederlandse straatbeeld. Dat geldt echter zeker ook voor de Peugeot 308, die we dan trouwens opvallend vaak zien rijden in basistrim Active Pack Business. Daarvoor hoef je geen volleerd autospotter te zijn, want met unieke dagrijlampen, relatief kleine wielen en heldere ruiten in de achterportieren heeft deze eenvoudigste uitvoering een aantal specifieke kenmerken. De kennelijke populariteit van deze instapversie geeft al aan dat er heel goed met die uitvoering te leven is, en dat blijkt na een blik op de prijslijst inderdaad het geval. De goedkoopste 308 SW met automaat – zakelijke rijders staan veel in de file – is met €37.500 weliswaar zeker niet goedkoop, maar heeft dan wel meteen automatische airco met twee zones, ‘keyless start’, cruisecontrol en een multimediascherm met Android Auto en Apple CarPlay. Veelgekozen opties als navigatie en stoelverwarming kunnen gewoon los worden geselecteerd en dan is de instapper ineens prima. Ook bij Skoda liggen de tijden van écht kale basisversies kennelijk achter ons. De formele instapversie is de Ambition, maar die is iets duurder én duidelijk minder riant uitgerust dan de Business Edition. Die versie voor de zakelijke markt (niet verboden voor particulieren) heeft buiten de bij Peugeot genoemde standaarduitrusting een elektrische achterklep, navigatie en keyless entry. Jawel, op een basis-Skoda! Zeker niet behelpen dus, en dat voor een bedrag dat met €37.790 een verwaarloosbare €290 boven dat van de Peugeot ligt. Ook Skoda biedt een opmerkelijk groot aantal losse opties aan, zodat het tamelijk eenvoudig is om voor zo min mogelijk geld een auto samen te stellen die aan alle wensen voldoet. De gereden Octavia heeft er drie – privacy glass, een trekhaak en de optionele lakkleur – maar is verder helemaal standaard. Wij rijden de 308 overigens niet als Active, maar als iets fraaier aangeklede Allure Pack Business. Die kost 41 mille, wat in het hedendaagse C-segment – helaas – nog altijd best redelijk is.

Waar vind je de meeste ruimte?

Mede door zijn scherpe lijnenspel oogt de 308 wat compacter dan de Octavia. Met het meetlint in de hand blijkt dat te kloppen, al overstijgt zijn wielbasis wel weer die van de als geheel wat langere Skoda. Met 608 tot 1.634 liter is de bagageruimte van de Peugeot zeker marktconform, maar de Skoda is met 640 tot 1.700 liter nog ruimer. In de praktijk lijkt het verschil nog wat groter dan die cijfers doen vermoeden, al komt dat ook doordat onze basis-Skoda niet is uitgerust met de optionele variabele laadvloer. Vrijwel alle ruimte zit dus boven de vloer en dat is heel handig, totdat je losse spullen wilt opbergen. Evengoed biedt de Skoda gewoon een heerlijke bak ruimte én een prettig grote achterklep, zodat zelfs de lompste kinderwagen zonder problemen wordt opgeslokt. In de Peugeot is dat toch wat eerder een kwestie van passen en meten, al is het laadruim hier wel mooier afgewerkt. Op de achterbank delft de 308 nog duidelijker het onderspit. Ondanks de wielbasis, die trouwens ook groter is dan die van een 308 ‘Berline’ (hatchback), valt met name de beenruimte simpelweg tegen. Dat heeft alles te maken met de vorm van de voorstoelen, die juist ter hoogte van de meeste knieën ineens een flinke stap naar achteren maken. De Skoda biedt aan alle kanten flink meer ruimte en gunt ook wat langere volwassenen een comfortabele plek.

In de Peugot 308 gaat vorm boven functie

Ook voorin is lekker zitten in een 308 – of eigenlijk elke Peugeot – geen vanzelfsprekendheid. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de nogal polariserende opstelling van het instrumentarium, dat als digitaal scherm niet achter, maar boven het stuur is gemonteerd. Op zichzelf geen slecht idee, maar door de uitvoering vindt ook ondergetekende het lastig om een prettige zithouding te vinden. Jammer is daarbij dat het probleem grotendeels had kunnen worden opgelost door het scherm daadwerkelijk op het hoogst mogelijke punt te monteren in plaats van alsnog vrij laag onder een dikke overkapping. Aan de glimmende kant van de medaille merken we echter op dat het interieur van de 308 met minstens zoveel zorg is ontworpen als de buitenkant. De kenmerkende Peugeot-stijl is consequent toegepast en combineert de gezelligheid van een stofje op het dashboard met de hightech van een dubbel touchscreen en een uit meerdere lagen opgebouwde middenconsole, die door zijn hoogte een soort cockpit-gevoel geeft. Fraai! Wel is die mooie vorm hier en daar wat voor functie gegaan. Zo zitten er erg veel functies in het wat trage touchscreen, reageert de automaatknop matig op input van de bestuurder en bieden de in theorie slimme, variabele snelkoppelingen op het lager geplaatste touchscreen te weinig mogelijkheden om echt handig te zijn. Zo kun je bijvoorbeeld wél een vaste, specifieke temperatuur instellen als snelkoppeling, maar behoort directe bediening van de stoelverwarming niet tot de mogelijkheden. In de basisversie zit op deze plek trouwens gewoon een knoppencluster met draaiknoppen voor de binnentemperatuur, dus wellicht verklaart ook dat de populariteit van die voordeligste 308.

Skoda Octavia van binnen niet zo gezellig

Bij de Octavia zijn zulke grote uitvoeringsverschillen er niet. Het dashboard is altijd strak en zakelijk, maar toch herkenbaar als dat van een Skoda. Dat wil zeggen: een typische Volkswagen Group-stijl, maar dan vermengd met een extra laagje functionaliteit en wat slimmigheidjes. De materialen zijn niet van topniveau en het is zeker niet zo gezellig als in de 308, maar de kwaliteitsbeleving staat juist op een iets hoger plan en het bedieningsgemak zeker ook. Het op zichzelf al prettig werkende touchscreen krijgt versterking van een reeks snelkoppelingen. Het scherm bevat weliswaar ook de klimaatregeling, maar die staat wel altijd in beeld. Bij de Peugeot is dat alleen het geval als je je toevallig op het juiste scherm bevindt, waarmee het bijstellen van de binnentemperatuur al snel meerdere stappen vergt. Heel overzichtelijk is ook het Skoda-systeem niet, net als het digitale instrumentarium, maar na wat oefening werkt het toch wel redelijk logisch. Een fijne zithouding achter het stuur is hier bovendien zo gevonden. De Octavia is dan ook echt zo’n auto waarin iedereen zo wegrijdt, terwijl de Peugeot meer tijd en aandacht vraagt.

Skoda voelt vlot aan

Ook onderweg is de Octavia een gemoedelijk ding. Zijn onderstel is zoals we van Skoda gewend zijn erg zacht, maar daarmee biedt de auto dus wel veel comfort. Wel slaat de auto soms – letterlijk – door op comfortgebied als een oneffenheid met wat hogere snelheid wordt genomen, dus de demping had een tandje steviger mogen zijn. De besturing is prettig afgewogen en keurig voorspelbaar en de wegligging is ondanks al die zachtheid zeker in orde. De aandrijflijn bevalt uitstekend, zeker voor wat toch de basismotorisering is. Waar de samenwerking tussen de 1.0 TSI en een DSG-automaat voorheen weleens een futloze combinatie opleverde, schakelt de bak nu op de juiste momenten op. Wat de 1,0-liter aan kracht mist, wordt ook deels aangevuld door het mild-hybrid-systeem dat de automaatversie standaard meekrijgt. Het schakelen gaat bovendien razendsnel en schokvrij en de motor is mooi stil. Ondanks zijn achterstand van 20 pk weet de Skoda de wat zwaardere Peugeot op elk sprintonderdeel voor te blijven. Hij voelt ook daadwerkelijk vlotter aan.

Liever een handbak

De Peugeot doet het zonder mild-hybrid hulpje en heeft het samenspel tussen automaatbak en driecilinder duidelijk minder goed in de vingers. De veelgebruikte 1.2 PureTech is van nature al wat rauwer dan de TSI, al hangt de motor wel lekker aan het gas. In combinatie met een soms wat nukkig schakelende bak levert dat echter juist een wat minder soepel, onrustig geheel op. Mede door het kleine stuurtje voelt de Peugeot aanvankelijk scherper en directer aan dan de Skoda, maar in de praktijk is ook dit zeker geen echt dynamische auto. Het is eerder een veilige middenweg, maar dat betekent ook dat hij duidelijk minder zacht is dan de Octavia. Uit ervaring weten we dat deze motor in combinatie met een handbak in de 308 beter bevalt, maar daar moet je natuurlijk wel zin in hebben. Met de keuze voor die zesbak en het koppelingspedaal gaat er wel weer een paar duizend euro van de prijs af, zodat die dan onder de 35 mille zakt. Dat is bij de Skoda echter niet anders!

Wat is de beste keuze?

De Peugeot 308 is een frisse verschijning in dit segment. Met zijn scherpe koets doet hij de tijden van de ‘lifestyle-combi’ herleven en het gevoel dat je iets speciaals rijdt, draagt in zekere zin ook bij aan het rijplezier. In de praktijk is de Skoda echter prettiger in de omgang. Hij heeft een fijnere aandrijflijn, is vooral op de achterbank gevoelig ruimer en biedt een nog betere standaarduitrusting en meer bedieningsgemak. De functie wint het dus van de vorm. Kek kleurtje erop, dan maar?