Opel Vectra Stationwagon 1.8i-16V GL Plus (1998)

Tot 1994 was de Opel Vectra de bestverkochte auto in de zakelijke klasse. Toen nam de Mondeo - met name door de gelijke prijs voor 4-deurs, 5-deurs en stationwagen de fakkel over. Zelfs de komst van de nieuwe Vectra kon daar geen verandering in brengen. Maar sinds januari '97 heeft de Vectra ook een wagon. Daarbij is de stationwagen bij hetzelfde uitvoeringsniveau overigens wel zo'n f 500 duurder dan de hatchback. Dat bedrag is kennelijk niet zo dramatisch dat kopers bij twijfel die wagon laten voor wat hij is. Sterker nog: deze versie heeft zelfs een belangrijke bijdrage geleverd aan het succes van de Vectra.
De Vectra Stationwagen is niet zozeer een opvallende verschijning, maar alle verhoudingen zijn wel mooi in balans. Hij heeft geen 'aangeplakt' achterdeel en de dakrails staan op speciaal ontworpen verhogingen van de dakplaat. De grote klep valt mooi breed om de stijlen heen en de beschermstrips lopen door via de achterschermen boven de achterbumper. Kortom: over de styling is goed nagedacht.
Opel heeft de ruimte voor de achterpassagiers niet willen opofferen voor meer volume van de bagageruimte. De Vectra is op dat gebied dan ook beslist niet de topper in zijn klasse - de kleinere Astra geeft hem wat dat betreft zelfs het nakijken. Omdat de ruimte goed is ingedeeld, past er onder het afdekzeil toch een behoorlijk aantal koffers. Wie bandenpech krijgt, heeft dubbele pech en mag de bagageruimte in de berm uitpakken, want het reservewiel zit onder het luik van de laadvloer. Het ziet er daar overigens wel allemaal keurig uit. Het reservewiel is 'bekleed' en de ruimte er omheen kan worden benut voor kleine voorwerpen. Uiteraard heeft de laadruimte van zo'n moderne stationwagen de gebruikelijke rek. Lange, smalle latten gaan simpel door het skiluik en voor 't vervoer van een complete tuinbank klap je de achterbank naar voren. Nog altijd hét ijzersterke punt van een station: in een handomdraai heb je een zee van ruimte.

Reisgenoot

Net als de andere Vectra-versies is de stationwagen rijkelijk bedeeld met goede eigenschappen. Allereerst is het comfort binnenin uitstekend. Dat komt onder meer door prima zitmeubilair, een goed uitgebalanceerd veercomfort en de mooie stille loop van de 1,8-liter Ecotec-motor. We kennen hem al uit de andere Vectra's als een moderne, soepele krachtbron, die een pittig rijgedrag niet in de weg staat - wat heet: hij gaat er gretig tegenaan. Wie een snelle actie moet ondernemen, komt ook vanaf 120 km/h in 'vijf' nog vlot uit de voeten.
De onafhankelijke achterwiel-ophanging met dubbele draagarmen levert een belangrijke bijdrage aan een stabiel en veilig bochtgedrag. Daarmee is de Vectra ook onder moeilijke omstandigheden een betrouwbare partner, die geen valse trekjes vertoont. Het ABS-remsysteem zorgt voor extra controle in noodsituaties.
De uitrusting van de GL Plus is nogal een vreemde combinatie van sommige onderdelen. Zo heeft deze Vectra alleen een bestuurdersairbag en geen hoogteverstelling voor het stuurwiel. Dat laatste is een optie, net als zij-airbags en een tweede airbag. Ook voor niveauregeling moet je extra
betalen, maar elektrische bediening van de (verwarmde) buitenspiegels is weer wel standaard.

Goedogende zakenauto

Misschien moet je daaruit concluderen dat de GL Plus-versie bedoeld is voor mensen die niet zo vaak optimaal gebruik maken van de praktische kanten van een
stationwagen, maar liever voorrijden met een goedogende en ruime zakenauto met allround kwaliteiten.
Tot slot: met een auto als deze Vectra Station zit je ook qua kilometerprijs goed. Een lage nieuwprijs mag heel aantrekkelijk zijn, maar bedrijfskosten en inruil bepalen voor een groot deel het succes van een merk. Dat zoiets niet alleen geldt voor de zakelijke markt, is duidelijk. Ook particulieren kiezen nog steeds massaal voor merken die dit waarmaken en producten leveren met uitstekende rijkwaliteiten. Zoals deze test bevestigt, is dat niet ten onrechte.