Opel Cascada 1.6 Turbo 170pk S/S Cosmo (2013)

We geven het Opel graag na: wat een prachtige naam voor een open auto. Cascada, het Spaanse woord voor waterval. Geen idee hoe het de rest van Nederland vergaat, maar wij denken bij die naam toch éérder aan levenslustig cruisen langs prachtig gele koolzaadvelden dan wanneer we zouden praten over een 'simpele' Astra Cabrio. De cabriolet krijgt simpelweg wat extra cachet door zijn afwijkende naambordje, Cascada. Het wegdromen kan beginnen.
De Cascada is een fraaie auto. Als je het ons vraagt, had de neus van de auto iets minder 'Astra' mogen hebben, maar vooral vanaf de zijkant en achterkant bezien is de elegantie bij Opels cabriolet weer helemaal terug. Dat komt niet in de laatste plaats doordat Opel na een korte maar heftige affaire met een driedelig hard dak weer terug is bij de oude liefde: een fraaie stoffen kap!

Relaxed rijgedrag

Aan boord van de Cascada voelen de stoelen in eerste instantie nogal hard aan, maar op langere ritten overtuigen de met leer beklede zetels door de goede ondersteuning, grote afmetingen en prima zijdelingse steun. Opvallend is wel dat de Cascada heel ruim aandoet, met name voorin.

Opel heeft er duidelijk voor gekozen om de auto een relaxed rijgedrag mee te geven. Dat klinkt als een open deur in een cabriolet die bijna 1.700 kilo in de schaal legt, maar het staat als een paal boven water dat de Cascada het meest in zijn element is tijdens ontspannen cruisen. Vering en demping zijn zeer soepel afgesteld, al is het knap van Opel dat de Cascada nauwelijks deint of dweilt. Dat is een gevolg van de keuze van Opel om de auto te voorzien van – onder meer – de steviger stabilisatorstangen en achterste draagarmen van de grotere Insignia. Daarbij zorgt de Hiperstrut-voorwielophanging (uit de rekken van de Astra GTC) ervoor dat de Cascada evenwichtig instuurt, al gaat het te ver om de reacties bovengemiddeld direct te noemen. Opels cabrio verandert wat log van richting, maar zo lang je bochten vloeiend aan elkaar weet te rijgen, zal hij als een brave borst naar je luisteren. In een erg snelle curve glijdt de Cascada over de voorwielen weg, maar zorgwekkend wordt het nooit. Spannend evenmin, maar wie maalt daar nu om met de zon op zijn bolletje?

De zesgangstransmissie schakelt niet zo soepel, terwijl die de vreemde neiging heeft om vóór het schakelmoment te lang in toeren te blijven hangen. Hierdoor voel (en hoor) je te sterk dat de aandrijflijn aan het werk is. Dat is erg jammer, want voor ons gevoel is Opels nieuwe 1,6-liter turbomotor zónder automaat juist een heel prettige machine met een aangenaam karakter en voldoende souplesse bij lage toerentallen.