Opel Astra 1.4 Turbo 140 pk Cosmo (2010)

Tot aan het begin van dit millennium was de Opel Astra de onbetwiste kampioen als het om de verkopen ging, maar in 2002 kwam de klad in het aantal registraties. Met de nieuwe Astra kan de Duitse fabrikant echter weer goed scoren. De verkoopcijfers laten ook zien dat het model aan een opmars bezig is. Dat Opel net als bij de grote Insignia inzette op design en er alles aan heeft gedaan om van de Astra een aantrekkelijke auto te maken, lijkt Opel dus geen windeieren te leggen.
Ten opzichte van de vorige editie van de Astra is het huidige model zwaarder geworden, maar qua rijbeleving is de nieuwe generatie een grote stap vooruit. Onze testauto heeft als optie Flexride. Twee knoppen met de opschriften 'Sport' en 'Tour' sieren daardoor het dashboard. Schakel je niets in, dan gelden de standaardinstellingen voor het gaspedaal, de besturing en de schokdemperinstelling. In Sport wordt alles op scherp gesteld. Het onderstel was al goed, maar in de Sport-modus is de Astra tot nog meer in staat. Hij komt dan over als een lichtvoetige hatch, die zelfs vrij scherp stuurt. De grip in snel genomen bochten is opvallend groot. Het schakelen gaat niet echt soepel. De handgeschakelde zesversnellingsbak voelt weliswaar solide aan, maar is ook een beetje weerbarstig. De tandwielen lijken soms tegen te stribbelen.

Gapend turbogat
Ook de motor maakt ons niet laaiend enthousiast. Het lijkt zowaar of een belangrijk deel van de 140 pk's zoek is en of de krachtbron zich enigszins vertilt aan de Astra. Dat komt vooral vanwege het behoorlijk grote turbogat. Trap het gas in en een moment lang lijkt er niets te gebeuren. Maar is de turbo-druk eenmaal opgebouwd, dan neemt de Duitser grote stappen. Dat de krachtbron even moet ademhalen voordat hij aan de Opel begint te sleuren, zorgt ervoor dat de auto in de tussensprints niet imponeert. Maar wanneer de Astra eenmaal op stoom is, trekt hij onverstoorbaar door naar de topsnelheid. Daar staat echter wel een pittig brandstofverbruik tegenover: 1 op 11,6 is immers niet bepaald zuinig.
De Astra heeft een kofferbak met twee etages (optie) en dat kan-ie best gebruiken, want de afmetingen ervan houden niet over. Op de achterbank van de Duitser waan je je evenmin in een balzaal. Ondanks de fikse buitenmaten en lange wielbasis komen de onderste ledematen er bekaaid vanaf. Het dashboard van de Astra ziet er gelikt uit en de kwaliteitsbeleving is goed. Wel moet je wennen aan de knoppen-orgie op de console. De zitpositie is voortreffelijk. Stoel en stuur zijn in voldoende mate te verstellen. Helaas is het zicht rondom niet optimaal. De A-stijlen zorgen voor flinke dode hoeken en ook schuin naar achteren zie je niet veel.
Onze testauto kwam Cosmo-trim en is mede daardoor een behoorlijk complete auto. Hij heeft bijvoorbeeld standaard ESP, lichtmetalen wielen, een automatisch dimmende binnenspiegel en een regensensor. Maar ja, dat mag ook wel, want er hangt een behoorlijk prijskaartje aan deze uitvoering. Je zou eventueel ook voor de iets minder riant uitgeruste Edition-uitvoering kunnen gaan.