Opel Antara 3.2 V6 Cosmo (2007)

Uiteraard ontbreekt de voor Opel typische chroomstrips in de grille en op de achterklep niet en priemen er twee fikse uitlaatpijpen onder de achterbumper uit. Mooie 18-inchwielen en een robuust ogende, zwarte kunststof onderkant verschaffen de SUV een stoere uitstraling, waarmee hij de concurrentie goed aankan. In het interieur zien we een fris en overzichtelijk dashboard, een fraai driespaaksstuurwiel en hier en daar 'n stukje chroom. Het meubilair oogt, vooral door de matige kwaliteit leer, echter nogal goedkoop, en sommige aluminiumkleurige elementen voelen en ogen weinig voornaam. Het instrumentarium is gelijk aan dat van de Astra en ontbeert dus een koelvloeistoftemperatuurmeter.
Het harde plastic rond de versnellingspook kraakt en knerpt tijdens het rijden, wat de kwaliteitsindruk niet bevordert. De klimaatregeling werkt met drie draaiknoppen, niet met een display. Met het knopje 'auto' regelt het systeem zelf de richting van de luchtstroom en de blaaskracht van de aanjager. De temperatuur laat zich trouwens niet zo nauwkeurig regelen. Bekerhouders voorin heeft de Antara niet. De achterpassagiers hebben er wel twee.

Gretige zespitter
De 3,2-liter V6 levert 227 pk en nét geen 300 Nm. Dat heb je ook wel nodig in een auto van dit formaat en een gewicht van zo'n 1.800 kg. Hij zorgt voor prima prestaties. Ruim binnen de tien tellen vanuit stilstand naar 100 km/h en een top van iets meer dan 200 km/h zijn uitstekende waarden. Opvallend is de zéér alerte reactie op 't gaspedaal. Ook met de kleinste aanraking lukt het je domweg niet om rustig en vloeiend weg te rijden. Alsof het motormanagement in de sportstand staat. De vijftrapsautomaat doet zijn werk heel discreet. De bediening gaat wat nukkig, veroorzaakt door een slecht werkende vergrendelknop op de pook. Zoals verwacht, is de Antara V6 geen zuinigheidswonder. Gewicht en luchtweerstand eisen hun tol, zo blijkt uit het gemiddelde verbruik van 1 op 7,3.

Weinig comfort
De zit achter het stuur is weliswaar hoog, maar niet fantastisch. De stoel geeft je het gevoel dat je er vanaf glijdt. Rijden doet de Antara goed, maar niet bijzonder. De besturing is wat aan de lichte kant, maar voelt niet onnatuurlijk aan. Hij laat zich goed door bochten sturen, waarbij de carrosserie weinig overhelt. Dat komt door de vering, die erg hard is. De veerwegen zijn kort en worden zeer adequaat gedempt. Met het gevolg dat het comfort ver te zoeken is, wat nog eens wordt versterkt door de 18-inchwielen. Het geluidsniveau blijft over de hele linie op een acceptabel peil en ook het windgeruis valt ondanks de hogere koets erg mee.

Van dit soort auto's verwacht je het nodige gebruiksgemak en flink wat interieurruimte. Voor vijf inzittenden heeft de Opel genoeg bewegingsruimte, maar de inhoud van de kofferbak valt tegen. De laadvloer ligt erg hoog, waardoor er tot het afdekzeil een magere 370 liter inhoud beschikbaar is. Dat heeft een beetje hatchback ook! Met het platleggen van de achterbankleuning creëer je in één keer een vlakke laadvloer en leg je vervolgens ook de rugleuning van de passagiersstoel neer, dan kunnen er behoorlijk lange voorwerpen mee. Zolang die maar niet te breed zijn.