Test: Nissan X-Trail (2003)

Bij Nissan zitten een paar mensen zich even achter de pet te krabben. De verkoop van de X-Trail is in Europa in de eerste maanden van dit jaar met 41 procent gestegen en niemand weet waarom. Dat was natuurlijk een leuke verrassing, maar op het hoofdkantoor zouden ze het zoveel leuker vinden om te kunnen zeggen dat het komt doordat ze zus en zo aan de marketing hebben gedaan, of omdat er nieuwe kleuren zijn of omdat er nieuwe motoren zijn. Maar nee, die waren er toen nog niet, want dat moest allemaal nog komen. De vernieuwde X-Trail staat namelijk pas vanaf januari in de showrooms. Dat zou dus een veel logischer moment zijn voor betere verkoopresultaten.
Genoeg daarover, laten we het eens hebben over die nieuwe X-Trail. Te 'herkennen' aan – inderdaad, spottend bedoeld – een licht gewijzigde chromen grille en andere bumpers met iets minder zwart, maar met iets meer kleur. De bumpers zijn bovendien wat korter waardoor de X-Trail plots vijf centimeter korter is. Er zijn twee nieuwe kleuren en nieuwe velgen en dan heb je het met de uiterlijke wijzigingen eigenlijk wel gehad. Op de Sport Outdoor-uitvoering zitten bovendien buitengewoon stoere lampen in de dakrails, die je alleen kunt gebruiken als óók je grootlicht aanstaat. Voor als je 's nachts nog even een offroad parcoursje doet.

Geen gedoe
Over offroad gesproken. U weet net zo goed als wij dat auto's als de X-Trail zelden van de verharde weg af zullen gaan en dat ze vooral gekocht worden voor het stoere uiterlijk. Maar wie het niet kan laten, kan toch nog een hoop plezier hebben met de X-Trail. En geen gedoe met een tussenbak, want in principe regelt de X-trail zelf wel de vierwielaandrijving. Als je tenminste de draaiknop van het 'All Mode 4x4' op het dashboard in de stand 'auto' hebt gezet. Dan zoekt de elektronica wel uit hoeveel vermogen er naar de achteras gestuurd moet worden en hoeveel er voor moet blijven. Voor de wat extremere beklimming en doorwadingen kun je met de stand 'lock' de de 4x4 vastzetten zodat de verhouding voor/achter vast staat op 57/43. Op de duurdere uitvoeringen met 2.5 benzine of 2.2 diesel kun je ook ESP+ bestellen. Dat stabiliteitssysteem staat ook in het terrein z'n mannetje, want daar kan het elk wiel afzonderlijk afremmen.

Hogere druk
Onder de motorkap alleen nieuws op dieselgebied. De 2.2 dCi werd voorzien van een nieuw commonrail-systeem. Dit systeem van de tweede generatie werkt onder meer onder hogere druk en daardoor steeg het vermogen van 114 naar 136 pk en ging het koppel van 270 naar 314 Nm. De diesel is gekoppeld aan een zesbak, maar zelfs in de zesde versnelling vonden we de 2.2 behoorlijk nadrukkelijk aanwezig in de auto. Toch hebben we een goed gevoel bij deze motor, want hij is behoorlijk krachtig en maakt van de X-Trail in ieder geval geen slak. Wel zorgen dat je op tijd terugschakelt, want onder de 1.800 tpm gebeurt er niet zo vreselijk veel. De benzinemotoren zijn ongewijzigd: er zijn twee viercilinders. Een tweeliter van 140 pk en een 2.5 van 165 pk.
Wij maakten een uitgebreide proefrit met de X-Trail op de verharde weg en op onverharde wegen, maar aan de rij-eigenschappen van de X-Trail is eigenlijk niets veranderd. Dat is een goed teken, want die waren prima in orde.

Langere zittingen
Tot slot lopen we nog even langs de veranderingen in het interieur. Om te beginnen zocht Nissan iets mooiere materialen uit voor het dashboard voor wat meer kwaliteitsgevoel en wat minder plastic-uitstraling. Verder werden de zittingen van de voorstoelen iets verlengd en kwamen er wat nadere vakjes, bakjes en luchtstroomopeningen. Bovendien kun je nu ook een geïntegreerd dvd-navigatiesysteem bestellen. Een tamelijk eenvoudig maar doeltreffend nieuwtje is een net dat je over de bagagevloer kunt spannen, dat je bagage op z'n plek houdt op de gladde vloer.
De nieuwe X-Trail staat in januari bij de Nissan-dealers en de prijzen van de auto zijn wat omhoog gegaan.