Eerste Rijtest: Nissan X-Trail

De Nissan X-Trail is in zijn soort een apart geval. Waar de meeste compacte SUV's vooral gelikt en vinex-proof willen zijn, onderscheidt de Nissan zich door heel acceptabele terreinprestaties. Natuurlijk moet hij het afleggen tegen beulen als de Land Rover Defender of een Mercedes G-Klasse, maar een X-Trail komt toch een stuk verder van de bewoonde wereld dan de gemiddelde Gooise kakbak. Iets wat de Nissan met zijn bonkige, onijdele uiterlijk ook uitstraalt en dat is bij de tweede generatie niet anders. Sterker, wanneer we er voor de eerste keer voor staan, vragen we ons meteen af wat er eigenlijk wél anders is aan de nieuwe X-Trail. Schijn bedriegt echter, want hoewel oud en nieuw als twee druppels op elkaar lijken, is niet één stuk plaatwerk uitwisselbaar. Omdat we niet al te veel over vouwtjes en glooiingen willen gaan uitweiden, nemen we u daarom meteen mee naar het achterste deel van de koets. Want de X-Trail is in alle dimensies gegroeid, waarbij de achterkant vooraan in de rij stond. Het meest opvallende is de enorme D-stijl met de knik halverwege. Let allereerst daarop en u zult zich nooit vergissen.

Voor de rest heeft 'ie dezelfde rechte lijnen en scherpe hoeken als de oer-X. Geen design-fratsen want, zo zegt Nissan, daar is de Qashqai al voor. En omdat Nissan zelf erg overtuigd is van de terreinwaardigheid van de X-Trail worden we naar het noordwesten van Griekenland gevlogen, in het onherbergzame gebied aan de Albanese grens, waar de wegen zo slecht zijn dat je er soms beter naast kunt rijden.

Geen boetekleed

Het eerste wat aan boord opvalt, is dat de klokken terug zijn waar ze horen: achter het stuurwiel, in het directe zicht van de chauffeur. Voor wie zich het oude model niet meer voor de geest kan halen: daarin zaten de meters centraal geplaatst. Leuk gedaan, maar ronduit onhandig. Niet dat Nissan het boetekleed aantrekt, want de fabrikant motiveert deze stap met de bewering dat dit nodig was om het display voor navigatie en achteruitrijcamera hoger, beter in het zicht, te plaatsen. Maar dat zij Nissan vergeven. De zitpositie in de nogal vlakke stoelen is vrij hoog, maar dat past wel een beetje bij het karakter van de auto. Doordat de hoekige motorkap bijna horizontaal naar voren loopt, is hij goed te zien vanaf de bestuurdersplaats. En dat is prettig, want het geeft niet alleen een veilig gevoel, je ziet daardoor ook goed hoe ver je kunt gaan. Zowel bij inparkeren in de stad als glibberend langs een gapend ravijn.

Wij hebben het niet getroffen met het weer, en Nissan dus ook niet. Ruim drie uur nadat we een zomers warm en zonovergoten Nederland achter ons hebben gelaten, staan we tegenover onze kletsnatte testauto's, in de stromende regen, omgeven door in nevel gehulde, dreigende bergen. Welkom in Griekenland. Vertrouwend op het verbeterde All Mode 4x4-i-systeem zetten we de eerste bochten met vrij veel snelheid in, om te schrikken. De ruim 1.700 kilo's glijden met veel geweld over de voorwielen weg. De systemen zouden onderstuur moeten elimineren, maar zijn vandaag blijkbaar even met verlof. Aan de andere kant: het is ook echt hondenweer en de wegen hier laten ook weinig twijfel over de mate van ontwikkeling van deze uithoek van Europa. Misschien hadden we gewoon wat té veel vertrouwen in het All Mode 4x4-i, want de dag erna, als de weergoden ons een stuk beter gezind zijn, blijkt de X-Trail het bochtenwerk prima de baas. Zelfs wanneer we in zo'n haarspeldbocht bijna struikelen over een verzakt stuk wegdek. Nee, de ideale snelwegcruiser is de X-Trail nog steeds niet, maar, zoals eerder gezegd, daar heeft Nissan een Quashquai voor op de wereld gezet.

Kunstjes

Een groot deel van onze tweedaagse rit gaat dan ook over onverharde wegen en daar zorgt de X-Trail wederom voor een aangename verrassing. Nee, een tussenbak voor lage gearing ontbreekt en een sper op de achteras zoek je ook tevergeefs. Maar met een bodemspeling van twintig centimeter, een maximale doorwaaddiepte van 35 centimeter en een aanloop-, afloop- en dwarshellingshoek van respectievelijk 29, 23 en 20 graden kun je er toch aardige kunstjes mee uithalen voordat je vastzit en met het schaamrood op de kaken assistentie van een lier moet oproepen. Normaal gesproken staat het elektronische sturingssysteem op automaat, waarbij de trekkracht volledig naar de voorwielen gaat. Wanneer het nodig is, wordt een variabel deel naar de achteras gedirigeerd. Daarbij wordt rekening gehouden met g-krachten, slip, stuurhoek, snelheid en nog veel meer variabelen. Wordt het echt zwaar, dan kan de bestuurder met een knop op de middenconsole voor standje Lock kiezen, waarna het middendifferentieel wordt gesperd. Op dat moment is de verdeling voor-achter 50-50. Iets wat tot 40 km/h mogelijk is. Daarnaast heeft de X-Trail een systeem dat bij steile afdalingen de snelheid automatisch op 7 km/h houdt, vergelijkbaar met het Hill Descent Control van Land Rover. Ook vanuit stilstand optrekkend op een helling van meer dan tien procent grijpt het systeem in, door te zorgen dat de auto niet terugrolt.

Beul

Voor de nieuwe X-Trail zijn drie nieuwe motoren ten tonele gevoerd; één aggregaat uit het vorige model is opgewaardeerd. Dat is de 2,5-liter benzine, die nu 169 pk (+4) en 233 Nm (+3) levert. Nieuw is de 2,0-liter, goed voor 141 pk en 196 Nm. Deze motoren zijn beide standaard voorzien van een handgeschakelde zesbak en kunnen naar keuze worden uitgerust met een traploze automaat (CVT). Voor dieselrijders zijn er twee motoren, beide nieuw. Het blok is gelijk, maar in de lichtste versie levert het 150 pk en 320 Nm, terwijl de sterkste 173 pk en 360 Nm op de schaal zet. Tijdens onze eerste rij-impressie waren alleen beide diesels beschikbaar en die reden we dan ook allebei. De 150 pk weet al goed raad met deze zware auto en stelt eigenlijk geen moment teleur, op de weg noch in de blub. Maar de 173 pk is werkelijk fantastisch; dit is net dat puntje op de i voor deze robuuste beul. Vanaf 1.700 tpm trekt hij er vol aan, met vrij veel lawaai weliswaar, maar dat vergeef je hem. De sterkste diesel is alleen leverbaar met handbediende zesbak; de 150 pk krijgt diezelfde bak standaard, maar kan voor een meerprijs van E 2.300 worden voorzien van een automatische zesbak (géén CVT). De prijs voor de CVT is nog niet bekend.

De X-Trail wordt leverbaar in drie uitrustingsniveaus. Het instapmodel heet XE en heeft standaard automatische airco, lichtmetalen 16-inchwielen, radio/cd-speler met Bluetooth en zes airbags. Daarboven staat de SE, die 17-inchwielen, cruisecontrol, zes-cd-wisselaar, licht- en regensensoren en een in drie delen neerklapbare achterbank heeft. Topmodel is de (hier afgebeelde) LE, die standaard is voorzien van een intelligent key system, een enorm glazen zonnedak, elektrisch verstel- en verwarmbare voorstoelen, leren bekleding en elektrisch inklapbare buitenspiegels. Wat ze allemaal bieden, is een hoekig, dus ruim interieur, dat dankzij de forse kont nog eens flink is gegroeid. Achterin een enorme kofferruimte met dubbele bodem, voorzien van variabele vakjes. De prijslijst begint bij E 28.995 en de nieuwe X-Trail wordt in de derde week van juli in ons land verwacht.