Toyota Corolla Cross vs. Nissan Qashqai - Vergelijkende Test

Ze zaten bij Toyota nou niet direct verlegen om nóg een SUV, zou je denken. Van de Land Cruiser tot de Yaris Cross, en met een beetje goede wil ook nog de Aygo X daaronder: in elk segment heb je wel een opgehoogde Toyota. Toch lijkt de consument geen genoeg te krijgen van hoge auto’s en dus propt de Japanse gigant nóg een stoer uitziend model tussen de bestaande C-HR en de RAV4: de Corolla Cross. Grotendeels danken we dat feit aan Nissan, dat met de Qashqai als een van de eersten bewees dat een gewone hatchback of stationwagon maar saai is en dat je stiekem hoger wilt zitten. Dergelijke modellen hebben dan weer als nadeel dat ze vaak meer luchtweerstand opwekken dan een vergelijkbare hatchback of station­ wagon. Voor Toyota is dat niet zo’n probleem, aangezien hun hybride aandrijflijn dermate efficiënt werkt, dat het verbruik alsnog keurig is.

Nissan had zo’n aandrijflijn niet. Tot nu, want met de Qashqai e-Power heeft Nissan direct de perfecte concurrent in huis voor de nieuwe Toyota. Die e-Power aandrijflijn maakt van de Qashqai een hybride, maar wel een wat andere dan we gewend zijn. Hoewel er een 158 pk en 250 Nm sterke 1,5-liter driecilinder verbrandingsmotor met turbo in de neus van de Nissan zit, bereikt geen van die pk’s of Nm’s de voorwielen. Althans, niet direct. Want de verbrandingsmotor dient puur en alleen om energie op te wekken voor de 190 pk en 330 Nm sterke elektromotor die in zijn eentje de voorwielen aandrijft. Omdat die elektro­motor sterker is dan de verbrandingsmotor die hem voedt, is er nog een 1,97-kWh accu die er bij hoge vermogensvraag voor zorgt dat de elektromotor daadwerkelijk kan leveren. De Qashqai e-Power is een zuivere seriehybride en die oplossing zie je nergens anders. De 1,5-liter driecilinder heeft verder variabele compressie. Als de motor hard moet werken en de turbo veel lucht in de cilinders drukt, wordt via een soort jaknikker op de drijfstang de slag van de zuiger korter gemaakt en zo de compressieverhouding verlaagd. Dit om ongecontroleerde verbranding door een te heet mengsel te voorkomen. Bij lage belasting, bijvoorbeeld bij constante snelheid op de snelweg, drukt de turbo minder lucht in de cilinders en die lucht is daarom minder heet. Dan gaat de zuiger juist verder omhoog om de compressie te verhogen en daarmee het rendement. Uit technologisch oogpunt is de Qashqai e-Power voor de liefhebber een heerlijke auto. Helaas zijn de resultaten in de praktijk minder indrukwekkend. De Qashqai presteert keurig en een verbruik van 1 op 17,6 is voor zo’n forse auto op benzine (en in ons geval op winterbanden) helemaal niet slecht. Maar spectaculair is het niet. In de praktijk gedraagt de aandrijflijn zich bovendien bijna hetzelfde als die van Toyota. Tot zo’n 40 procent vermogensvraag hoor je de drie­ cilinder amper of niet werken, maar daarboven ga je hem horen en draait hij meestal met een constant toerental tot je de gewenste snelheid hebt bereikt, waarna de rust terugkeert.

BIJNA HETZELFDE

Bijna precies hetzelfde kun je zeggen van de nieuwste generatie Toyota-hybride die in de Corolla Cross debuteert. Dat klinkt overigens veelomvattender dan het is. In de praktijk is het eigenlijk de aandrijflijn zoals we die kennen uit bijvoorbeeld de C-HR 2.0 High Power Hybrid, alleen met een beetje meer vermogen. 197 pk kan het pakket nu leveren en nog steeds bestaat het uit een atmosferische verbrandingsmotor die met twee elektromotoren samenwerkt in een planetair tandwielstelsel. Goed, je hoort de tweeliter wat eerder dan de 1.5 van de Nissan, terwijl de viercilinder wat monotoner klinkt dan de driepitter. In de praktijk zijn de verschillen klein. Dat geldt zowel voor de prestaties als voor het verbruik. We noteren een keurige 1 op 18,5 voor de Toyota, die niet op winterbanden staat. Zouden we beide auto’s meten op gelijkwaardig rubber, dan zouden de verschillen waarschijnlijk marginaal zijn. Beschouw het als een compliment voor Toyota dat hun hybride aandrijflijn nog altijd zo actueel blijkt.

We haalden net al even de C-HR aan, en dat was zeker niet per ongeluk. Hoewel de Corolla Cross in principe een nieuw model is, deelt deze cross-over zijn platform met die C-HR. Sterker nog: de wielbasis verschilt geen millimeter. Het is alleen een andere koets, die minder opvalt en de auto praktischer maakt. De bagageruimte groeide naar 428 liter, wat nog altijd geen grensverleggende waarde is in dit segment. Hetzelfde geldt voor de ruimte op de achterbank. Bij direct overstappen vanuit een C-HR zul je in de Corolla Cross waarschijnlijk vooral een enorme winst aan hoofd­ruimte ervaren, hoewel er concurrenten zijn die het nog beter doen. Een ervan staat op deze pagina’s.

STAP VOORWAARTS

De Toyota heeft een nieuw infotainmentsysteem en ook een nieuw digitaal instru­mentarium. Beide huizen in een dashboard dat het merk typeert: oerdegelijk, maar niet overal even mooi. De knoppen voor de stoelverwarming zien er bijvoorbeeld uit alsof ze achteraf zijn ingebouwd. Het nieuwe infotainmentssysteem werkt gelukkig prima. Het is overzichtelijk en snel. Het digitale instrumentarium werkt wat minder prettig. Het is soms even zoeken hoe het werkt en veel opties kun je alleen bedienen als de auto stilstaat. Dat laatste speelt bij Nissan niet, omdat je veel minder keuzevrijheid hebt. Er zijn wel wat dingen in te stellen, maar de mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan bij Toyota. Wel zien we een nieuw infotainmentsysteem dat een positieve indruk maakt. Het is ruim te configureren naar eigen smaak en er is altijd een rij sneltoetsen aan de linkerkant beschikbaar, die je ook naar eigen inzicht kunt indelen.

Een goede stap voorwaarts ten opzichte van het systeem zoals het in onze duurtest Qashqai zat. De vormgeving van het nietdigitale gedeelte is wat smaakgevoelig, maar bijna net zo degelijk als dat van Toyota en we vinden voldoende fysieke knoppen die de bediening gemakkelijk maken. Het grote voordeel ten opzichte van de Corolla Cross zit hem verder achter in de auto. Zowel op de achterbank als in de kofferbak biedt de Nissan meer ruimte en dat maakt hem veel praktischer. Hij voelt simpelweg aan als een grotere auto.

Helaas voelt de Qashqai ook zo bij het rijden. De gemonteerde winterbanden zijn er mede debet aan, maar los daarvan voelt de Nissan verhoudingsgewijs log aan. Met het comfort rechtuit is niets mis, maar zodra een bocht iets krapper blijkt dan je van tevoren had ingeschat, voelt het al snel alsof het onderstel niet meer helemaal weet hoe het de situatie moet oplossen. Dat doen ze bij Toyota beslist beter. Nu weegt de Corolla Cross dik 150 kilo minder dan de Nissan, dus echt verrast zijn we niet. De Toyota is een fractie minder comfortabel op een slecht wegdek, maar daar staat veel meer wendbaarheid tegenover. Hoewel hij zijn TNGA-basis deelt met de C-HR, is van diens dynamiek weinig over. Het is een weinig spannende, maar keurige rijdende cross-over geworden en dat zal voor de meeste consumenten precies goed zijn.

PRIJZEN

Dan moet die beoogde consument wel een stevige zak geld meenemen, want je zit tegenwoordig in dit segment zo op € 40.000 of meer. De Corolla Cross is er niettemin vanaf € 37.995 en voor dat geld krijg je al redelijk wat uitrusting: lichtmetalen wielen, climate control en de nodige actieve veiligheidssystemen zitten er dan bijvoorbeeld al op. Wil je stoelverwarming en zoiets als een dodehoeksensor, dan moet je door­sparen voor de hier geteste First Edition, die voor € 41.995 in de prijslijst staat. Voeg daar metallic lak aan toe en je hebt de auto zoals wij ermee reden. Nog een stapje hoger staat de Launch Edition, die nog eens € 3.000 meer kost en dan stuurverwarming, luxe audio en een 360-graden camera heeft.

Daarmee zou de Corolla mooi in de buurt komen van de hier geteste Nissan Qashqai, die helemaal vol zit. Het is een Tekna met Cold Pack, Design Pack en metallic lak. Het ontbreekt je in deze versie aan helemaal niets meer, al valt wel op dat de veiligheidssystemen weliswaar net zo talrijk zijn, maar ook beduidend minder soepel werken dan in de Toyota. Dat is toch wel jammer voor een auto die op het eerste gezicht in technologische zin zo grensverleggend is.