Nissan Micra
De weg omhoog
- Rob van Ginneken
- Eerste rijtest
Eigenlijk kun je de introductie van de nieuwe Micra bij wijze van spreken wel schriftelijk afdoen. De veranderingen liggen tamelijk voor de hand. Laten we beginnen bij het begin: het uiterlijk. Daarop zijn de bekende persteksten over 'meer volwassen' en 'het nieuwe familiegezicht' van toepassing. Dikkere bumpers in kleur, de bekende grille met de twee vleugeltjes, koplampen achter helder glas, extra stootlijsten hier en daar. Afijn, het recept is bekend.
Achter vallen weer andere details op. Zoals de aangepaste verlichtingsblokken, een omhoog verhuisd derde remlicht, andere handgreep achterop (helaas moet je de klep met de sleutel openen) en bijvoorbeeld een iets logischer gevormde wisser. Die laatste staat niet langer pront rechtop, maar loopt met een zwierige curve naar rechts. Afijn, voeg daar ook nog details aan toe als een andere omlijsting van de nummerplaten en een aangepaste vormgeving van de wielen en je weet ongeveer alles.
Aan het werk
Toch? Nou, nee. De heren hebben zich er helemaal niet zo makkelijk vanaf gemaakt. Zo is een nieuw interieur ontworpen dat de styling van de grotere modellen volgt. En dat mag je in een basismodel natuurlijk graag horen. Het moet gezegd: het ziet er niet verkeerd uit. Vooral als je een versie kiest met het zogenaamde Ambition interieur.
Het two-tone dashboard is dan namelijk steenrood en antracietkleurig. Ook de bekleding heeft rode accenten. De andere mogelijkheid is het Classic interieur. De naam zegt het al: klassiek. Dezelfde vormen, maar je hebt nog maar zelden zoveel verschillende tinten grijs gezien.
Verder valt er weinig te zeuren. Je zit goed en hebt voorin nog heel redelijk de ruimte ook. Achterin is het allemaal een tikje krapper geregeld, maar deze Micra is natuurlijk ook hoogstens een auto voor het spreekwoordelijke kleine gezin.
Techniek
Ook de techniek is beetgepakt. Om te beginnen valt op dat je naast de bekende 1-litermotor met 44 kW/60 pk nu kunt kiezen voor een 1.4-literversie. Uiteraard ook een zestienklepper. De grote benzinemotor groeide om heel precies te zijn van 1275 cc naar 1348 kubieke centimeters. Het heilzame effect is dat hij niet alleen meer power levert (60 kW/82 pk), maar ook een portie extra trekkracht (108 Nm). En daarmee is het een hele vlotte jongen geworden. Een top van 170 kilometer en een sprint naar honderd in 11,9 tellen is immers niet verkeerd. Nu we toch de boekhouding verzorgen: Nissan belooft een verbruik rond de 6,4 liter op 100 kilometer.
Dieselaars kunnen overigens ook terecht bij de 1.5-liter D met 42 kW/57 pk. Je vraagt je alleen wèl af waarom je dat eigenlijk zou doen, want hij is maar marginaal zuiniger dan de 1-liter benzine en kost een mille of zes meer. We durven het omslagpunt niet eens te berekenen. Een gokje: veertig-, vijftigduizend kilometer per jaar?
Nissan heeft overigens ook de transmissies gemodificeerd. Bij de handgeschakelde versies werden één en twéé langer om het geluid terug te dringen, terwijl de CVT automaat door wat nieuwe techniek ook 'kruipt' als je hem inschakelt. Kennelijk was dat een wens van de kopers. Nu we het toch over geluid hebben: rustig rijdend is die CVT inderdaad een verademing, maar als je hem op zijn staart trapt, loeit de motor er wel èrg lustig op los. Zeker in de Sport-stand.
Alles bij elkaar betekent de nieuwe Micra best een stap vooruit. Sturen deed hij al heel aardig, het comfort is merkbaar opgeschroefd, het oogt allemaal fraaier en ook details als verbeterde remmen en bijvoorbeeld een anti-diefstal startblokkering zijn nooit weg.
Tot slot de prijzen. De 1-liter is er vanaf 21.495 gulden (zonder stuurbekrachtiging), de nieuwe 1.4 in een Comfort-versie heb je bijvoorbeeld vanaf een kleine 25 mille.