Test: Mitsubishi Space Star (2002)

Mitsubishi heeft van meet af aan een voortrekkersrol vervuld in de ontwikkeling van de techniek op het gebied van de directe benzine-injectie. De GDI-motoren, die in de Carisma debuteerden, hebben inmiddels menig fabrikant geïnspireerd tot het bouwen van eigen direct ingespoten benzinemotoren. En Mitsubishi zelf voorziet ook steeds meer modellen van deze revolutionaire motortechnologie. Maar net nu het concept een enorme vlucht lijkt te nemen, neemt Mitsubishi er gedeeltelijk afscheid van. Door het ontbreken van zwavelarme brandstof op de Nederlandse markt kan een GDI-motor volgens Mitsubishi niet optimaal presteren; de geclaimde verbruiks- en emissiewaarden worden daardoor niet gehaald. In de onderste marktsegmenten schakelen de Japanners dus weer over op de minder kostbare, indirect ingespoten multipoint-injectiemotoren. De nieuwe Space Star heeft dan ook zo'n 'traditionele' 1,8-litervariant aan boord. Niet getreurd, want het is een moderne zestienklepper, die weliswaar 11 pk minder levert dan de GDI, maar die de Space Star nog altijd goed vooruit weet te krijgen. Belangrijker nog: de nieuwe 1,8-literversie wordt, als hij in september bij de dealer staat, maar liefst 1.150 euro goedkoper dan de 1,8 GDI die hij aflost.

Wie met de Space Star tot voor kort wilde dieselen, was aangewezen op de 102 pk sterke 1,9-liter, direct ingespoten turbodieselmotor. Gelijktijdig met de nieuwe 1,8-liter krachtbron presenteert Mitsubishi een nieuwe geblazen zelfontbrander, die meteen met de sterkste Space Star-motor is. Hij perst er 115 paardenkrachten uit.
Twee oude bekenden zien we per direct weer terug in het 2003-model; de in de vorige generatie van de Space Star leverbare 1,3- en 1,6-litermotoren blijven namelijk in de prijslijst staan. De overheid levert op Space Stars die met een van deze twee motoren zijn uitgerust overigens een eenmalige bijdrage van 275 euro in het kader van de milieusubsidie.

Scherper gesneden
Wat direct opvalt aan de nieuwe Space Star is z'n scherper gesneden koetswerk. Toch is het plaatwerk ongemoeid gelaten. Geheel in lijn met de huidige trend wordt de Mitsubishi wel gesierd door koplampen achter helder glas. De bumper en de grille zijn opnieuw gemodelleerd. De snuit toont er spitser door dan voorheen. Wie goed kijkt, ziet overeenkomsten met de CZ-2, een concept voor een compacte auto die Mitsubishi vanaf 2004 in de Limburgse fabriek in Born gaat produceren. In die zin is de Space Star een voorbode van een compleet nieuw modellengamma. In de komende vijf jaar willen de Japanners twaalf nieuwe of vernieuwde modellen lanceren.
Bij onze wandeling rond de nieuwe Mits treffen we verder bredere beschermstrips op de flanken. Kijk, die kunnen tegen een stootje. Handig in het stadsverkeer, waar de Space Star z'n diensten zal bewijzen aan vaders en moeders die hun opgroeiende spruiten van hot naar her zeulen. Aan de achterzijde ontdekken we – je komt er tenslotte niet onderuit bij een restyling van de carrosserie - opnieuw geboetseerde achterlichtunits met ronde accenten. Ze zorgen voor een sprekender, onderscheidender achtersteven. Model 2003 van de Space Star is daardoor gemakkelijk als zodanig te herkennen, zo kunnen we concluderen.
En hoe zit het binnenin? Onmiddellijk valt op dat het dashboard een stuk cleaner en overzichtelijker is geworden. Daarvoor is de nieuwe stilering van het middelste gedeelte van het dashboard verantwoordelijk; gelijkvormige klepjes onttrekken zaken als de audio-installatie, bergvakjes en de asbak aan het zicht. In deze strakke vormgeving vallen de elementen ter bediening van de verwarming en ventilatie direct op en dat vergroot het gebruiksgemak; je hoeft immers niet te zoeken naar knoppen, want je hebt maar weinig keus.
Voor het eerst krijgt de Space Star een eigen stuurwiel. Voor de vorige editie betrok Mitsubishi de hoepel bij reeds bestaande modellen. In het nieuwe stuur prijkt fier het Mitsubishi-logo, net als tegenwoordig op de carrosserie uitgevoerd in chroom.

Bovenmodaal
We kruipen voor de eerste kilometers met de nieuwe Space Star achter het stuur van de 1.8 in Comfort-trim, qua uitrusting de middle of the road-versie. Het interieur ziet er verzorgd en bovenmodaal uit. Het dashboard is uitgevoerd in donkergrijs en beige. Ook de stoelen en de portieren zijn met beige stof bekleed. Het ziet er besmettelijk uit, maar 't creëert wel een ruimtelijke, zonnige sfeer. De tijd dat Japanners ons alleen maar donkere, sombere interieurs offreerden, ligt duidelijk achter ons. De stoelen voelen stevig aan en verlenen op een prettige manier steun. Het uitzicht vanaf de bestuurderspost is dankzij de hoge zit goed voor elkaar; lekker veel overzicht.
Aan de bak met de verse Mits! Draai de contactsleutel om en hoor de achttienhonderd zachtjes stationair zoemen. Hij loopt mooi trillingsvrij en als de motor warm is, moet je goed luisteren om te horen of 'ie wel draait. Dat verandert fluks als we het gaspedaal intrappen. Voor de kennismakingsrit kiezen we de viertrapsautomaat, INVECS-II genaamd. Het is een adaptieve bak, die het schakelgedrag aanpast aan het rijgedrag van de bestuurder. Hij is desgewenst – zoals we tegenwoordig steeds vaker zien - ook met de hand te schakelen. Wie haast heeft, gaat er met loeiende motor vandoor. De Space Star 1.8 is geen racer, maar hij kan er wel uitstekend mee met het overige verkeer meekomen. De rechtuitstabiliteit is goed voor elkaar. In de bocht is de Mitsubishi lang geruststellend onderstuurd, maar gaat het te hard en laat je het gaspedaal los, dan wil de achterkant graag de voorkant inhalen. Listig voor de een, attractief voor de ander. Attractief is ook dat Mitsubishi de prijzen van de Space Star binnen de perken heeft weten te houden. De vanafprijs van de nieuwe editie is slechts 100 euro hoger dan van de vorige generatie en de 1.8 is, zoals gezegd, zelfs goedkoper dan de 1.8 GDI van het vorige model. De dealer overhandigt de sleutels van de 1.3 Family na overmaking van 15.995 euro. De door ons gereden versie staat voor 20.345 euro in de prijslijst.