Mitsubishi Space Gear 2.5 TD GLX (1996)

Het aantal MPV-aanbieders groeit met sprongen. Peugeot, Citroën, Fiat, Lancia, VW, Ford, Mercedes en Opel. Mitsubishi heeft al twee MPV's in een lagere prijsklasse en met de nieuwe Space Gear zoekt het merk het (letterlijk) hogerop. Deze Mitsu treedt in deze test aan in basisuitmonstering met turbodieselmotor.
Voorin vinden we onder de korte motorkap een oude bekende. Het is de uit de L300 bestelwagen afkomstige 2,5-liter turbodiesel met intercooler. Goed voor een vermogen van 99 pk en een koppel van 240 Nm bij slechts 2000 tpm. Vanaf zo'n 1500 tpm zijn er al karrevrachten Newtonmeters voorhanden om de 1645 kilo wegende Space Gear op gang te brengen en te houden. Toch zijn de sprintkwaliteiten niet bijzonder. Inhalen gaat redelijk veilig zolang de pook in de vierde versnelling staat.
Het is niet aan te raden om ver in de versnellingen door te halen. De motor is namelijk een onaangenaam sterke geluidsbron en zorgde voor aardig wat gekwispel in onze decibelmeter. Gezien het gewicht en de hoge opbouw viel het brandstofverbruik mee. We kwamen tot 1 op 9,2 gemiddeld.
Ook de transmissie van de Space Gear komt uit de L300. De bak kent goede verhoudingen, zodat de motor zijn krachten goed kwijt kan en anderzijds op de snelweg niet teveel toeren hoeft te maken. De bediening van de bak is echter beroerd. De ouderwetse stok aan de stuurkolom was slechts met veel beleid goed in de versnellingen te krijgen.
Op het onderdeel rij-eigenschappen valt de Mitsubishi door de mand. De Japanner heeft zijn onafhankelijke voorwielophanging met torsieveren geleend van de Pajero en de starre achteras van de L300. Ook het ladderchassis is van de besteller overgenomen. Dit wordt gecombineerd met achterwielaandrijving. Kort gezegd: de Space Gear rijdt als een bestelauto. Hij heeft korte veerwegen, waardoor hij korte en lange hobbels niet makkelijk wegfiltert. Ronduit storend en soms zelfs gevaarlijk is de zijwindgevoeligheid van de koets. Maar ja, hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind. Verder slipt het binnenste achterwiel in een korte bocht snel door. De auto schreeuwt op nat wegdek zelfs om een sperdifferentieel. De grens is tijdens het nemen van langere bochten in de Space Gear snel bereikt. Als bestuurder ga je niet snel over die grens heen, want de banden beginnen vroegtijdig te gillen als keukenmeiden.
De Space Gear heeft standaard drie rijen stoelen en de bestuurder heeft het goed. De rijpositie is prima en de stoel biedt voldoende steun aan benen en rug. Het dashboard is overzichtelijk en fraai van vorm. Volgens Mitsubishi kunnen er twee personen op de bank naast de bestuurder, maar dan bedoelen ze wel mensen die een paar weken op water en brood hebben geleefd. Ook op de middelste rij is het als passagier geen onverdeeld genoegen. De passagier aan de rechterkant zit zelfs op een bijzonder oncomfortabel noodstoeltje. Achterin zitten twee personen goed; met een derde erbij wordt het toch krap. De bereikbaarheid en de beenruimte zijn bovendien niet optimaal. Eigenlijk kunnen er helemaal geen negen volwassenen mee, zoals Mitsubishi zegt - zeven is de limiet. De achterstoelen kunnen tegen de zijwand worden weggeklapt. Voor de toegang is er aan weerszijden een schuifdeur.
Over smaak valt te twisten, maar vrijwel niemand vond de smalle en hoge Space Gear een schoonheid. Hij wordt geassocieerd met een 'busje' en een bestelauto - meer een Mitsubushi dus. De 'two-tone' kleurstelling (tegen meerprijs) kom je tegenwoordig nog maar weinig tegen. Toch heeft die hoge Mitsubishi wel degelijk z'n praktische kanten, want als je hem hebt omgebouwd tot besteller, kun je er erg veel in verstouwen. Bovendien biedt hij veel hoofdruimte.

Geen echte MPV

Als GLX staat deze Space Gear bovenaan de prijslijst - het is de eenvoudigste uitvoering. Dan krijg je al wel een airbag voor de bestuurder, een derde bank en centrale vergrendeling, maar geen elektrisch bedienbare zijruiten, terwijl deze uitvoering ze wel zou moeten hebben.
Mitsubishi doet er wat ons betreft beter aan de Space Gear als luxueuze bus te promoten. Wij vinden het geen echte MPV. Zo ontstaat zelfs het gevaar dat Mitsubishi zijn zorgvuldig opgebouwde reputatie om zeep helpt.