Mitsubishi Colt 1.6 GLXi (2000)

De naam Colt stamt al uit de begintijd van het merk. Zo was er in 1962 de Colt 600, die trouwens verdacht veel op onze Daf 600 leek. Colt werd in sommige landen en markten als merknaam gebruikt en in andere landen als typeaanduiding. Mitsubishi verscheen in 1974 op de Nederlandse markt met twee modellen: de Lancer en de Galant. In 1978 kwam hier de typenaam Colt bij voor een nieuw compact model. Aan die auto heeft Mitsubishi in hoofdzaak zijn reputatie van gestaalde perfectie te danken, want hij was praktisch onverwoestbaar. De Colt was trouwens een karakteristiek autootje met veel glas, dat in navolging van de Honda Civic een dwarsgeplaatste motor en voorwielaandrijving had - toen nog niet gebruikelijk bij Japanse merken.

Een begrip

Intussen is de Mitsubishi Colt zelfs zo"n begrip dat de Lancer, de versie met kontje, in de volksmond vaak als Colt sedan wordt aangeduid. Ondanks verschillende modelwijzigingen is de kleine Mitsubishi er gedurende zijn twintigjarige bestaan niet spannender op geworden. Dat bewijst de begin "98 gearriveerde jongste versie overduidelijk.
Het model dat in maart 1996 werd gelanceerd heeft nu extra verstevingen in de carrosserie gekregen ter verbetering van de veiligheid. En verder is hij een héél klein beetje gefacelift. De grille is wat groter en heeft een horizontale lamel, de bumper heeft een andere vorm en de koplampen zijn voorzien van helder glas.
Achter is er behalve ander glas voor de lichtunits niets gewijzigd. Toch had juist de achterklep zonder al te grote kosten verbeterd kunnen worden. Hij is weliswaar van binnenuit ontgrendelbaar, maar een fatsoenlijke handgreep of een verdekte uitsparing onbreekt.
Zo langzamerhand mogen we ook wel kritiek hebben op de ruimte achterin. Voor een compacte gezinswagen is de bagageruimte beperkt, en ook de zit op de achterbank is bij menige concurrent beter. Ondanks het feit dat er een walk-in systeem op de rechter stoel zit, moet je toch over enige lenigheid beschikken om op de achterbank te kruipen. De portieropening is gewoon aan de kleine kant. Links is "t al helemaal behelpen met de instap bij gebrek aan een walk-in systeem op de bestuurdersstoel. Voor de stand van de rugleuningen is er een geheugenknop, maar opvouwen en naar voren schuiven gaat stroef en je moet telkens tot op de vloer bukken voor de bedieningshendels. Aan de andere kant is de zit voorin van een volwassen niveau. De stevige stoelen hebben behoorlijk lange rugleuningen en zijn goed instelbaar.
Voor het interieur zijn er andere stofjes met nieuwe kleurstellingen beschikbaar, maar verder is ook daar alles bij het oude gebleven. Zo is de opstelling van de instrumenten niet optimaal en zit de radio te laag.
Toch hebben we niet alleen maar aanmerkingen op de Colt. Hij rijdt onveranderd uitstekend. Zijn vermogen van 90 pk is niet schokkend, maar je komt vlot vooruit en vooral de souplesse van de 16-klepper is een pré. Opvallend is zijn verbeterde zuinigheid ten opzichte van het testverbruik voor een test uit "96. Navraag wijst echter uit dat er niets veranderd is. Ons huidige verbruik van 1:12,3 is ronduit prima, zeker wanneer je weet dat we de Colt toch flink op de staart hebben getrapt. Dat gaat ook zo gemakkelijk, want met zijn degelijke wegligging kan je niet gauw in de fout gaan. Opvallend is wel, dat de Colt nogal comfortabel is afgesteld. Ook hier is niets gewijzigd, al zouden we durven zweren dat de vering wat soepeler is dan voorheen. Dat maakt het rijden op slechte wegen in ieder geval minder onaangenaam dan vaak "t geval is met zo"n compacte auto en de daarbij behorende korte wielbasis.
Wat de rijkwaliteiten betreft, is de Mitsubishi Colt nog net zo degelijke en fijn als altijd. Maar we gaan nu toch zo langzamerhand reikhalzend uitkijken naar de volgende versie.
Want die zal nog afgezien van een opvallender ontwerp ook vast op andere punten aanzienlijk vooruit gaan. Met de hete adem in de nek van de concurrenten is het Japanse merk dat wel aan zijn stand verplicht.