MG ZT 135 CDTI (2003)

De Britse automobielindustrie werkt hard om het blazoen weer op te poetsen. De moderne diesel in de MG heeft dan ook nul komma niks te maken met Britse dieselkrachtbronnen uit het verleden. Dwars voorin onze MG ZT135 CDTi snort een heuse BMW-dieselmotor, die de voorwielen aandrijft. Het is de tweelitermotor die voorheen in BMW's zat, maar nu met een iets kleinere cilinderinhoud en common-railinspuiting, vier kleppen per cilinder, twee bovenliggende nokkenassen, turbo en tussenkoeler. Hij laat 131 paardenkrachten bij 4.000 toeren noteren. Plus een niet gering koppel van 300 Nm bij 1.900 tpm. Hij komt vlot van de plek, raffelt een inhaalspurtje zonder mankeren af, neuriet op de snelweg tevreden voor zich uit en met een topsnelheid van 193 km/h ben je geen mobiele chicane. Toch mag het allemaal best nog iets gemakkelijker en vanzelfsprekender gaan. De CDTi vraagt om een doordachte bediening van gas en koppeling voordat hij aan de arbeid gaat. Aan de andere kant: als je er inderdaad wat aandacht aan besteedt, snor je in 10,9 seconden naar de honderd. Daarbij moet worden aangetekend dat de bak zich weliswaar trefzeker laat bedienen, maar zeker niet licht. Wat meer finesse in de bak, extra verfijnde turbotechniek – we noemen maar een dwarsstraat – en wat kietelwerk in de inspuiting konden wel eens zeer verhelderend werken. En de ZT op een nóg hoger plan plaatsen dan nu al het geval is.

Sportieve Gran Turismo
Waar het uiteindelijk om gaat, is het totale pakket. Dan valt alles heel mooi op zijn plek, ook al is de ZT135 CDTi geen allemansvriendje. Het begint al bij het instappen: de sportstoelen omsluiten je perfect, maar hebben enorm hoge, opstaande wangen. Je moet er bijna letterlijk overheen klimmen. De koers wordt in de techniek voortgezet. Zo is hij stevig geveerd, waardoor het koetswerk mooi vlak blijft en bovendien heeft de Brit, mede dankzij de 45-series Pilot Sport-banden, bergen tractie. Vooral op snelheid is de ZT in zijn element en stuurt hij verbluffend gemakkelijk. Déze voorwielaandrijver kun je in een bocht met het gaspedaal prachtig neutraal houden en pas als het echt hard gaat, begint hij wat te ondersturen. Voor die geweldige stabiliteit moet je overigens wel een portie wendbaarheid en handelbaarheid inleveren. De MG heeft een eigen wil, maar hij slaagt er beslist in om een vette glimlach om je lippen te toveren.
Door de spaakjes van de lichtmetalen wielen zie je de grote remmen en die doen ook precies wat dat veelbelovende inkijkje belooft: hard, stabiel en goed doseerbaar remmen. Deze MG is een echte Gran Turismo, waarin je ook over de ruimte weinig te zeuren hebt. Achterin aait je kruin weliswaar net de hemel, maar verder heb je de ruimte. Het zitcomfort in de voorgevormde kuipjes is zelfs bovenmodaal. Bij het instappen moet je even opletten. De sterk aflopende C-stijl zit een beetje in de weg en je stoot al gauw je hoofd. Door die hoge kont en de bijna even hoge heuplijn is het zicht naar achteren allesbehalve riant. Maar de bagageruimte kan veel verstouwen. De boel is standaard al behoorlijk compleet uitgevoerd en stijlvol afgewerkt. Dit is een grotendeels zeer geslaagd, karakteristiek en lekker compromisloos sportief ontwerp.