MG XPower

MG toonde op uitgerekend 11 september 2001 het studiemodel MG X80, maar die werd door de gebeurtenissen op die dag nauwelijks opgemerkt. MG Rover had de rechten voor de bouw van een supersportwagen overgenomen van de Amerikaan Dan Qvale die dit Mangusta-ontwerp al van de in Italië wonende en werkende Argentijn Alessandro DeTomaso had gekocht. De op een Ford Probe gelijkende MG X80 werd uiteindelijk toch in de diepvries gezet en MG-Rovers ontwerpdirecteur Peter Stevens vatte op een nieuw vel papier samen hoe hij er eigenlijk hád moeten uitzien. Niet dat dit op die vreselijke 11e september enig verschil had uitgemaakt, maar toch...

Het model dat op de Birmingham Motorshow in 2002 werd voorgesteld, was van een andere orde dan de X80. De nieuwe naam MG XPower zei nog niet veel ook al zag de auto er, in schrille tegenstelling tot zijn voorganger, uiterst agressief uit. Maar het mooiste kwam nog, MG maakte bekend dat het feestbeest dat standaard een V8 van Amerikaanse komaf zou krijgen, ook met een 1.000 pk-motor kon worden besteld. MG werkte in stilte aan de XPower verder, en liet 36 maanden weinig over de auto horen, en helaas niets meer over die versie met 1.000 pk. De MG XPower is klaar voor de klant en de eerste 26 stuks zijn aan hun gelukkige eigenaren overhandigd.

Helemaal anders
'Het concept is compleet veranderd', vertelt David Watson ons aan zijn vergadertafel bij MG in Engeland. 'Van de X80 wilden we jaarlijks 10.000 exemplaren bouwen, voor 40.000 pond per stuk. We doen het nu helemaal anders. Dit is een veel agressievere auto, gebouwd van kostbaar carbon, hetzelfde materiaal waarvan in de VS grote jachten worden gemaakt en waaruit ook die grote energie ventilatoren in het open veld bestaan. De naakte, uit 3.000 matjes en 30 hoofdcomponenten opgebouwde carrosserie, weegt inclusief de integrale rolkooi, slechts 65 kg. Hij is extreem sterk, heel duurzaam en duur om te bouwen.' David Watson voegt eraan toe dat deze auto geen 40.000 pond meer kost maar 65.000 pond (bij ons circa € 150.000) en dat er geen 10.000 maar 240 per jaar van zullen worden vervaardigd. Elke auto wordt (in Italië bij specialisten in de omgeving van Modena en in Engeland bij MG) geheel naar de wens van de klant in elkaar gezet. Die kiest kleur, uitvoering, motorvermogen, handbak of automaat, enzovoort. Na vier jaar en 840 stuks gebouwde auto's is het over! Optimale exclusiviteit is gewaarborgd!

Vergeet Le Mans
'Gaat MG met deze auto op Le Mans racen?', willen we weten. Nee dus: 'We hebben dat twee jaar gedaan en dat heeft vreselijk veel geld gekost. En we hebben voorlopig ook geen andere raceplannen.' En die motor van 1000 pk, wat gebeurt daar mee? David Watson: 'Daarmee wilden we extra publiciteit trekken en dat is gelukt. Overigens is zo'n motor technisch goed mogelijk.'
Tijd om te rijden, buiten staat een glanzend blauwe SV-R te wachten, voorzien van rechts stuur en een handbak. MG levert drie versies die elk in 3,5 maand worden gebouwd. De SV met 320 pk sterke V8-motor (65.750 pond), de SV-R met 385 pk leverende V8 (82.950 pond) en de SV-R Automatic (pond).
We stappen in en zetten de motor af. Zorgzame MG-medewerkers hadden de SV-R laten draaien om ons een warme neus te bezorgen. Maar die krijgen we sowieso wel in deze auto, we willen gewoon zelf de motor starten, want die startknop op de middenconsole moet je toch eens in je leven hebben aangeraakt!
Dan begint de van top tot teen lichtmetalen 5,0-liter V8 te grommen en onze hartkleppen draaien verheugd in hetzelfde ritme mee. Een hemels geluid zoals alleen achtcilinders dat produceren. Dit is niet dezelfde Ford-motor als onder de kap van de MG ZT 260 V8. Die heeft een gietijzeren blok met een inhoud van 4,6-liter, 260 pk, lichtmetalen cilinderkoppen, twee kleppen per cilinder en twee bovenliggende nokkenassen. Deze 385 pk leverende V8 heeft 32 kleppen, vier bovenliggende nokkenassen en wordt in Canada getuned. MG noemt een top van 285 km/h en een acceleratie van 0-100 in 4,9 seconden. De blauwe MG XPower SV-R maakt er geen geheim van dat 'ie supersnel is, hij straalt deze feestelijke, agressieve specificaties van voor- tot achterspoiler uit. Of je nu wilt of niet, je moet er wel naar kijken. De van gaas gemaakte snoet met de geniepige koplampen, de dikke carrosserie met uitgeklopte wielkasten, de enorme louvres achter de voorwielen, de diffusers voor en achter, je komt er niet omheen. Om nog maar te zwijgen van de brute achterspoiler, die iedereen die we zojuist op de M1 als een lichtkogel zijn voorbij gestoken, gemeen lijkt uit te lachen. Met de XPower vliegt iets tussen berm en middenstreep over de weg, wat nog bijna niemand eerder heeft gezien.

Neutraal stuurgedrag
Tussen de als onkruid langs de Britse wegen groeiende Gatsocamera's leunen we in het opzettelijk simpel gehouden interieur, regelmatig wellustig op het aluminium gaspedaal. De XPower SV-R schiet als een getergde panter vooruit, ongeacht of je in de tweede of in de vijfde versnelling rijdt, de XPower raast bloedsnel de horizon tegemoet. De 1.500 kg wegende sportwagen toont een gemakkelijk, bijna neutraal stuurgedrag. Van de bestuurder wordt wel enige zelfwerkzaamheid verwacht, want lekker licht gaan koppeling, versnellingsbak en stuurwiel niet. Aan de andere kant voelen we al na de eerste mijlen op de linkerweghelft en met de full harness-gordels stevig om ons heen hoe de auto en wij naar elkaar zijn toegegroeid. Het vertrouwen neemt toe, waardoor de pure lol in het rijden nog groter wordt. ESP heeft deze bruut niet, maar wel een limited slip-differentieel, en wij vinden alles best. Het ding gaat sowieso als een kanonskogel over de weg en als een goed afgerichte balletdanseres door de bocht.
Jammer, we hebben ons op die drukke, smalle Engelse wegen niet helemaal kunnen uitleven, dat komt later misschien nog. Maar de MG XPower SV-R smaakt naar meer, erger nog: naar véél meer!