MG TF 160 (2002)

Hij heeft nu een uiterlijk dat meer bij z'n losbandige karakter past. Druppelvormige koplampen met in elke - voornamelijk matzwarte - unit drie lensjes die venijnig naar voren priemen. Onder in de bumper een rechthoekig zwart hekwerk met twee ronde mistlampjes. Kortom, stukken indrukwekkender dan de babyface van de oude MGF. Aan de zijkanten: skirts die nog even een stapje opzij maken, veel strakker dan de simpele, ronde afwerking van vroeger. En achterop integreerde MG een spoilerrandje in de achterklep, werden de bumpers een fractie dikker en kregen ze net zo'n rechthoekige opening als de voorbumper. Met een nieuwe look kwam een nieuwe naam en vanaf 2002 gaat deze MG als MGTF door het leven.
Bij de TF 160 zit tussen de achterbank en de bagageruimte de viercilindermotor van 160 pk gelepeld. De 1.8-motor is voorzien van variabele kleptiming. Met deze goede ademhaling presteert hij vooral bij hoge
toeren heel behoorlijk.
Toch moet je nogal wat moeite doen om het maximale eruit te halen. De bediening is namelijk niet optimaal. Het gaspedaal vraagt veel kracht en een afgeslagen motor is aan de orde van de dag. Het gaspedaal moet door een bepaalde weerstand worden gedrukt voordat er enige actie plaatsvindt. Daarentegen is het koppelingspedaal weer redelijk gevoelloos.
Als je de MGTF aan het rollen hebt gekregen, dan zit er behoorlijk wat gang in 't karretje, maar een echte racewagen is het niet. In krap acht tellen ben je voorbij de honderd en met wat aandringen moet de TF een top halen van een kilometertje of 220. De tussenacceleratie van 80 naar 120 vinden we met ruim 8 seconden maar matig.
Op een bochtige weg maken we kennis met het rijgedrag van de MGTF. Zo lang het niet te hard gaat, is er niets aan de hand, maar op snelheid kan de kont van de auto vrij plotseling een stap opzij zetten. En alle hobbels en oneffenheden plegen een zware aanslag op de ruggen van de inzittenden, want er zit maar weinig demping onder de auto.

Licht benauwd
Ook al niet zo indrukwekkend is de zitpositie in het kuipje. Er is niet veel ruimte en het stuur staat te dichtbij of de pedalen staan te ver weg. Bovendien zit je met je arm altijd tegen de deur aan, wat je belemmert in het sturen. Door de licht benauwde indeling van de TF is de versnellingspook niet te vermijden. Hij zit bijna automatisch in je rechterhand geklemd. En lekker schakelen doet 'ie ook: korte slagen en hij heeft lekker wat kracht nodig. Zeer sportief!
Het stuur is aangenaam dik en ligt lekker in de hand. 't Is alleen jammer dat het zelfs in de hoogste stand nog aan de lage kant lijkt. Het dashboard is verre van spectaculair vormgegeven. De spiegelverstelling zit verstopt ergens achter het stuur, en ook de positie van de knoppen voor de elektrische ramen in de middenconsole is niet ideaal. Kortom, het interieur loopt niet over van doordachte ergonomie.
Dé reden om open te rijden, is om de wind door je haar te voelen, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat je eruit waait. De luchtstroom in de MG is prima te regelen als je een windschermpje achter de stoelen hebt. Dat breekt de hinderlijke wervelingen in de auto die anders nadrukkelijk aanwezig zijn. Wat het windschermpje niet tegenhoudt, is de wind die over de voorruit waait en door je kruin kriebelt. Die voorruit is namelijk nét te laag. Vooral passagiers hadden veel last van de laagovervliegende wind, want de bijrijdersstoel staat een fractie hoger. Wie langer is dan 1,85 meter heeft sowieso een probleem, want die kijkt continu tegen de zonneklep aan.
De TF komt natuurlijk met de kap open pas helemaal tot z'n recht. De uitlaat produceert een geluid dat wat ons betreft nóg wat heftiger had kunnen zijn. Het gebrom is wat bescheiden, zodat de natuur niet al te wreed wordt verstoord als je een rondje door het land aan het toeren bent. Maar het is stukken beter dan van de oude MGF, want die klonk als een gewone auto.
Voor zo'n € 34.200 euro krijg je een auto die er gelikt uitziet, dat kunnen we niet anders zeggen. De buitenzijde is met oog voor detail vormgegeven. Daarentegen is de zorg voor het interieur en het dashboard stukken minder geweest. Van-binnen doet 'ie gewoon erg gedateerd aan. De sterkste motor is vlot, maar zeker niet snel. En op 't weggedrag hebben we ook 't nodige aan te merken.
Al met al is de MG misschien nog niet eens zo'n gek idee. Maar is 'ie echt overtuigend? Nou, nee, daarvoor wordt de uiterlijke schijn te weinig waargemaakt.