Mercedes C-klasse

Hoe de nieuwe C-Klasse van Mercedes er uit ziet weten we nu zo langzamerhand wel (AW nr. 14); die gedongen koets met een lichte wigvorm en de korte vrij hoge achtersteven. En die design koplampunits, die doen denken aan twee druppels die samenvloeien. De achteruitkijkspiegels ook waarin knipperlichten zijn opgenomen, zoals bij de grote broer van de C; de S-Klasse. We hebben er ook al eens in kunnen zitten, en kunnen kijken naar dat eenvoudig gehouden dashboard met de instrumenten onder een simpel koepeltje en de behoorlijk brede middenconssole. Alleen rijden, dat was er nog niet bij. Maar nu kunnen we het beeld van de nieuwe middenklasser van 'Das Haus' compleet maken. We nemen plaats achter het stuur van de eenvoudigste dieselversie; de C200 CDI, nog altijd een auto trouwens waar aan een prijskaartje hangt met het bedrag f 77.500. Het is een wagen met het uitrustingsniveau 'Classic' een basisversie. Maar karig met toebehoren bedeeld is ook deze simpele C niet. Het tijdperk van kale instapmodellen heeft het merk met de ster al lang achter zich gelaten. Dus natuurlijk kunnen we het stuur in hoogte en lengte verstellen en natuurlijk is de hoogte van de voorstoelen en de stand van de rugleuningen elektrisch in te stellen. We starten de 2148 cc common-rail diesel van de C200 CDI, die we al kennen uit de E-Klasse. Precies wat je van een moderne beschaafde auto met zelfonbrander verwachten mag; weinig dieselgeluiden. Een krachtpatser is die 200 CDI met 85 kW/115 pk natuurlijk niet. Maar je krijgt toch echt niet het gevoel dat de wagen 'wat te kort komt'. Daarbij helpt natuurlijk ook het heel aardige koppel van 250 newtonmeter, dat al beschikbaar is bij 1400 krukasomwentelingen. En waarmee je dus makkelijk vanuit lage toerentallen vaart kunt maken.

Rijplezier

Als je met de nieuwe 'C' op pad gaat merk je al gauw dat hij anders stuurt dan we toe nu toe van Mercedes gewend waren. Wat waren we gewend? Auto's die keurig de bevelen die de chauffeur via het stuurwiel geeft opvolgen, maar zonder 'enthousiasme'. Bij de nieuwe C-Klasse werd voor een nieuwe benadering gekozen. De onderstelbouwers gaven de wagen een drie-armige vooras en een tandheugel besturing. Die combinatie zorgt voor een levendiger stuurkarakter, waardoor de C nu meer tegemoet komt aan de verlangens van de actieve automobilist, die natuurlijk vlotjes van A naar B wenst te gaan, maar daar ook nog wat rijplezier aan wil beleven. Ondanks het sportievere karakter van de C, werd er aan het comfort geen concessies gedaan. Dat wilde Mercedes onder geen voorwaarde. Achter wordt nog steeds een multi-link as gemonteerd, maar hij is wel voor het nieuwe model aangepast. Resultaat; de jongste versie van de C ligt strak en solide op de weg en hij gaat met gemak snel en zeker door bochten. Nu wordt de bestuurder daarbij wel een flink handje geholpen want behalve ABS, dat helpt bij het remmen is ook het elektronische stabiliteitsprogramma ESP standaard. ESP zorgt ervoor dat de auto bij verlies van grip toch in de richting blijft gaan die de bestuurder voor ogen had. En er is nog meer elektronische rij-hulp; BAS (Brake Asist System), dat de wagen een optimale noodstop laat maken ook als de chauffeur niet lang genoeg of niet hard genoeg op de rem heeft getrapt. Dan zouden we ASR haast nog vergeten; de aandrijf slip regeling die bij het optrekken het doorslaan van de aangedreven achterwielen tegen gaat. De versnellingsbak - wie had er anders verwacht - schakelt vlot en voorbeeldig. En hij heeft zes vesnellingen standaard; ook op de eenvoudigste versies van de C.

Snelheidsduivel

Stappen we eens in de C220 CDI, de wagen waar de Nederlandse importeur veel van verwacht. Die haalt uit dezelfde 2148 cc motor als de C200 CDI meer power; een vermogen van 105 kW/143 pk en 315 newtonmeter koppel. Natuurlijk kom je daarmee wat vlotter vooruit. Volgens de fabriek kan hij bijvoorbeeld in 10,3 seconden van nul naar honderd optrekken in plaats van de 12,1 s, die de C200 CDI nodig heeft. En hij haalt geen 203 maar 220 km/h. Leuk om te weten, maar meestal van academisch belang. Bij onze testritten in de omgeving van Frankfurt kwamen we bijvoorbeeld geen stukje Autobahn tegen waar de snelheidsduivel vrij spel heeft. Om het vlottere karakter van de nieuwe 'C' te onderstrepen was deze versie uitgerust met een sportonderstel dat zorgt voor en directer contact met de weg; nog wat meer rijdynamiek. Beviel heel best, ook al bleek duidelijk dat er bij het rijden over hobbels en kuilen comfort moet worden ingeleverd. Maar goed, wie dat niet prettig vindt houdt het geld voor het sportonderstel gewoon in de zak. Omdat 'onze' C220 CDI wèl zo'n onderstel had kreeg hij ook de uitrustings-'lijn' 'Avantgarde' mee. Dat hoort zo vindt Mercedes. En het is waar, die lijn, met blauw getint glas, aluminium afwerking in het interieur, 16 inch lichtmetalen wielen en sportief gelijnde bumpers en dorpels, past heel goed bij het dynamische karakter van de wagen.
Zoals elke nieuwe 'C' heeft ook de C 220 CDI een multifunctioneel stuur. Je kunt er bijvoorbeeld informatie van de boordcomputer mee laten verschijnen in een digitaal uitleesscherm in het midden van de centraal in het instrumentenpaneel geplaatste snelheidsmeter. Het lijkt wel een soort 'Windows' zoals je het ene 'venster' na het andere zich laat oproepen.

Passeermanoeuvre

Maar nu even wat anders. We gaan naar de top van het programma. Naar de C320, met onder de kap de krachtigste motor waarmee de C geleverd kan worden, een V6 met een vermogen 160 kW/218 pk en een koppel van 310 Nm. Dat wil wel vooruit en voor een flitsende passeermanoeuvre draait hij z'n hand niet om. De vijftrapsautomaat die deze topuitvoering standaard meekrijgt schakelt als het gas op de plank gaat echt razendsnel. Een knappe chauffeur die daar met het edele handwerk tegenop kan. Maar de proef op de som nemen kan hij niet, want een handgeschakelde bak is, letterlijk, geen optie. Wèl laat de automaat zich ook met de hand schakelen; pook in 'D', een tikje naar rechts voor 'op', een tikje naar links voor 'terug'. De bak gaat dan in ieder geval niet hoger dan de ingeschakelde versnelling. Kan goed uitkomen als je bergaf gaat. Maar denk niet dat je sneller kunt zijn door de automaat met de hand te bedienen. De elektronica zit er nog altijd 'tussen'.
Die elektronica doet van alles in de 'C'. Zo kan de bestuurder zelf z'n tempo begrenzen door een snelheid in te stellen waar hij niet bovenuit wil komen. 'Chips' registreren ook of er iemand op de bijrijdersstoel zit en of daar een kinderzitje is geplaatst, en passen de werking van de airbags - voor en opzij - daar bij aan.
Intussen staat de nieuwe C-Klasse al bij de dealer. De prijzen - vanaf f 70.500 - voor de C180 zijn pittig. Ja, het kost wat, maar dan heb je ook wat.