Mercedes-Benz SL 500 (1999)

Nog een jaartje, schatten we, dan zal de huidige Mercedes SL wijken voor een nieuwe top-cabrio. Hij heeft er nu tien jaren trouwe dienst opzitten en kreeg vorig jaar wat nieuwe make-up, voor het laatst mogen we aannemen. De wat hoekige lijnen van de SL raken - ook naast andere Mercedessen - uit de tijd. Daar doen rondere spiegels, bumpers, achterlichten in CLK-stijl en nog zo wat opgefriste details niet aan af. Zo moet je tevens ingewijde zijn om het nieuwe stuurwiel op te merken.
Maar hij blijft indrukwekkend, al is 'ie toch kleiner dan Jaguar's nieuwe XK. Niet lichter, met bijna twee ton eigen massa. Ondanks nieuwe V6 en V8 motoren, overgenomen uit de veel jongere E- en CLK-series. Ook gekopieerd is een macht elektronische toeters en bellen die aan het gewicht van deze semi-sportwagen het hunne bijdragen. Semi-sport, want je voelt aan de SL dat het een relatief logge zwaargewicht is. Waarom we hem glad noemen? Omdat de SL zo vergaand geautomatiseerd en geciviliseerd is, en uiterst vanzelfsprekend maar ook onpersoonlijk werkt.

Laat je rijden
Het begint al met een motor die je vrijwel niet hoort lopen. Nee, het begint nog eerder. Met een overdonderende rij knopjes in het elegante interieur. Naar goede Duitse gewoonte een toonbeeld van logische en overzichtelijke indeling. Maar met z-veel dure attenties aan boord dat het toch even puzzelen is waar dˆt knopje nou voor zou kunnen zijn. Bijvoorbeeld twee knopjes die met de vering te maken moeten hebben. Die op de middentunnel, met een schokdempertje erop, zal voor 'harder/zachter' vering zijn. En die naast de lichtknop? Die is om de auto een dikke vijf centimeter hoger op de wielen te zetten, dat-ie zijn buik niet schaaft op knikjes in bijvoorbeeld parkeergarages.
Jaja, aan alles is gedacht. Zoals standaard ESP, zodat beschouwingen over de kwaliteit van de wegligging bij voorbaat zinloos zijn. Maakt u een foutje, wat zelfoverschatting misschien: ESP waakt. Het zorgt zo goed als bij een nietige A-klasse dat de auto gaat waarheen u met het stuur wijst. Of we moeten idioot veel te hard gaan, dan wel onverhoeds op een ijsschots belanden. Dat te hard gaan zou nog zomaar kunnen. Met vijf liter motorinhoud is de Mercedes dik gemotoriseerd. En twee ton plus 306 pk wil nog best vooruit. Het versnelt zo belachelijk soepel en schokvrij (goeie vijftraps automaat, dus ook) dat je nauwelijks het idee krijgt dat je hard gaat.
Hij remt gelukkig ook als een blok. Wil je zeker weten dat je niet te hard zult gaan, dan is er de Speedtronic. Standaard. Kun je de rijsnelheid mee fixeren, maar ook een begrenzing mee instellen (vanaf 30 km/h, oplopend per 10 km/h). Door de ruitenwissers op het eerste klikje te zetten, heb je er geen omkijken meer naar, de regensensor zorgt dat er gewist wordt wanneer en zoveel als nodig.
Het ontbreekt aan niets. Dat blijft mooi, de stoelen met geïntegreerde veiligheidsgordel die altijd bij-de-hand hangt. En de automatisch bij een koprol (of na een druk op de knop) opklappende rolbeugel. Voor twee is er genoeg bagageruimte, achter de stoelen hebben we een soort lage hoedenplank met twee flinke bergvakken eronder. Kinderbankje daar? Da's dan zo'n f 5.000, alstublief. Wel standaard met leer bekleed.
De vering is comfortabel, maar doet toch stevig aan. Want de SL siddert duidelijk op alle wegoneffenheden, is minder stijf dan veel nieuwere soortgenoten. De leeftijd van het ontwerp verraadt zich ook door de afwezigheid van een dashboardkast. Was er vroeger wel, maar daar zit nu 'n passagiersairbag. Het nieuwste snufje: supersnel en storingsongevoelig werkende glasvezelbekabeling voor audio/telefoon/navigatie systeem.
Mercedes vraagt bijna drie ton voor een SL 500, voor dik 90 mille meer is een SL 600 twaalfcilinder mogelijk. Er zit al veel in die 500, maar de genoemde verstelbare vering komt meteen al op dik 13 mille extra. Wat hadden we nog meer in de testauto? Navigatiesysteem (zo'n f 6.300), xenonkoplampen (ca. f 2.000), stoelverstelling met geheugen (zo'n f 2.300). Metallic lak is standaard. Alles bijeen komt de SL in dit verhaal dan uit op ruim 327.000 gulden. Maar ja, dan kun je wel letterlijk en figuurlijk 'mooi weer spelen...'