Mercedes-Benz E 250 CDI Avantgarde (2009)

Mercedes-Benz gooide bij de nieuwe E het roer volledig om. De vorige generaties waren auto's met zachte, ronde vormen. Met name met het ontbreken van de dubbele ronde koplampen zal menig liefhebber moeite hebben. De nieuwe lampen zijn hoog en hoekig. Gelukkig is de klassieke grille gebleven. Ook het silhouet is herkenbaar gebleven, waarbij de aflopende taillelijn aan de achterkant wat doet denken aan de CLS. Ook met de achterlichten is 'n nieuwe weg ingeslagen. De klassieke pitjes zijn vervangen door leds. Ze doen wel wat anoniemer aan.

Ook het interieur is scherper getekend. Vooral de overkapping boven de klokken en het navigatiescherm is typerend voor de nieuwe designlijn. Het dashboard is ondanks de centrale multifunctionele bedieningsknop (Comand) nogal druk gebleven. Erg mooi is dat het interieur veelvuldig is versierd met flinke lappen geborsteld aluminium. Bijzonder geslaagd is de bediening van de airco. De knoppen vormen een brede, horizontale balk, met daarboven een  strak, rustig display. Voor je neus prijkt een klassiek, fors bemeten Mercedes-stuur. Eveneens traditiegetrouw zijn de bedieningshendels links daaronder. De onderste verenigt zo'n beetje alle functies die je normaal in twee hendels vindt, waardoor het in het begin nogal zoeken is.  Bovendien zit hij te laag voor een richtingaanwijzer. Waar je hem niet zou verwachten, zit de cruisecontrol, die je dan ook regelmatig onbedoeld aanzet.

Ruimte en comfort

Als vanouds zijn de riante fauteuils waarmee de E-klasse zijn inzittenden verwent. Achterin maakt de nieuwe E-klasse zijn reputatie waar. Er is ruimte genoeg en je zit comfortabel en geborgen, compleet met je eigen klimaatregeling. Helemaal achterin biedt de auto een forse kofferruimte, die goed toegankelijk is en ook nog eens kan worden vergroot door de rugleuning van de achterbank in delen neer te klappen (wel een optie). De nieuwe E rijdt zoals we de E kennen.

Het trage, afstandelijke gevoel in het stuur is een uniek handelsmerk, dat Mercedes al jarenlang in stand weet te houden. Toch reageert de E in werkelijkheid rap genoeg op stuurbewegingen, al ontgaat dat je een beetje. Stevig sturen is iets waar de E-klasse totaal niet toe uitnodigt, maar als je het toch doet, blijkt hij er verrassend goed mee overweg te kunnen. Zodra onderstuur optreedt, gaat dat geleidelijk, voorspelbaar en controleerbaar. Stoer doen met je gaspedaal heeft weinig zin, want daar- toe ontbreekt het aan alertheid van de vijftrapsautomaat. Positief is dat die bijzonder vloeiend en zacht schakelt, bijna onmerkbaar. Deze aandrijflijn is volledig afgestemd op comfort. Je zou er bij wijze van spreken van in slaap vallen. Doe je dat echt, dan krijg je een alarmsignaal van Attention Assist.

De motor presteert verrassend goed voor een bescheiden tweeliter viercilinder, maar de keerzijde daarvan is dat hij dat tamelijk luidruchtig en rauw doet. Te rauw voor een Mercedes, waardoor je af en toe toch naar een zespitter gaat verlangen. Daar staat tegenover dat het verbruik een hoop goed maakt, zonder concessies te doen aan de prestaties. Het Blue Efficiency-logo op beide flanken zit er dus niet voor niets op.