Maserati Spyder Cambiocorsa
Pas op, giftig!
Met de vernieuwde Spyder benadrukt Maserati nog eens waar de wortels van het merk liggen. Het verfijnde onderstel en de stijvere carrosserie zorgen voor een zeer sportief stuurkarakter. Maar kijk uit, de 390 pk sterke Italiaanse spin is behoorlijk venijnig!
Tweehonderdvijftig plus. Mét dak al snoeihard, laat staan topless. De fraaie, klassiek gelijnde Maserati Spyder hoort tot het selecte groepje daklozen die dit magische getal op de snelheidsmeter weet te krijgen. We kunnen ons best voorstellen dat lekker flaneren met zo'n prachtige Italiaanse automobiel ook best leuk kan zijn. Met de zon op het hoofd en de haren in de wind een beetje de bink uithangen op de boulevard; overal wordt de Spyder immers vol bewondering en nieuwsgierigheid nagestaard. Maar laten we wel zijn, met 50 kilometer voortsukkelen is ver beneden de stand van de Maser. Om tot z'n ware aard door te dringen, moet je 'm wegvoeren van de bewoonde wereld. Naar verlaten, bochtige binnenwegen, die vragen om inzet en betrokkenheid. We rijden vanuit de drukke kustplaats Malaga (Zuid-Spanje) omhoog richting de heuvels rondom het schilderachtige plaatsje Ronda. De mouwen worden opgestroopt, het gas gaat naar benden en we worden beloond met een geweldige portie passie en sensatie.
Juweel
Al is het V8-logo op de voorschermen nieuw (naast de glazen achterruit het enige uiterlijke kenmerk van de 2004-versie; verder heeft de speciale, nieuwe Vintage-uitvoering verschroomde 'kieuwen' achter de voorwielen, gepolijste zevenspaakswielen met zilverkleurige remklauwen, verchroomde deurgrepen en een speciale lichtblauwe lak), motorisch is er niets veranderd aan de Spyder 'Evoluzione'. Maar dat is dan ook absoluut niet nodig. De bij Ferrari ontwikkelde en gebouwde 4,2-liter V8 (dezelfde als in de Coupé en de Quattroporte, en in basis ook als in de Ferrari 360) is een waar juweeltje. Met een diepe grom komt 'ie op gang. En hoe! Bij 4.500 toeren komt het machtige koppel van 451 Nm los. In een luttele vijf seconden wordt je naar de honderd gekatapulteerd. Trek je verder door, dan veranderen toon en aard van de krachtbron. Rauwer en hitsiger. Dat is goed te horen, ook als bij open kap (die laat je met één druk op een knop keurig onder een klep achter de cockpit verdwijnen) bij het stijgen van de snelheid het motorgeluid steeds meer vergezeld gaat van andere sensaties. Je zintuigen worden immers maximaal geprikkeld in zo'n bloedsnelle cabriolet.
Pas bij 7.000 omwentelingen wordt het maximumvermogen van 390 pk aangesproken, 500 toeren later grijpt de begrenzer in. Het zorgt ervoor dat de Spyder in iets meer dan zestien seconden de 200 km/h bereikt. Maar dan is het feest nog lang niet over, want de top is volgens Maserati 283 km/h. Overigens begint pas boven de 200 het windgeruis oncomfortabel te worden. De voorruit hangt behoorlijk ver naar achteren (oppassen bij het instappen!) en zelfs zonder de optionele windstop zit je behoorlijk goed beschut. Binnenin is trouwens weinig veranderd. Het klassiek-moderne interieur is nog altijd bijzonder fraai en stijlvol. Vernieuwd zijn de deurpanelen met grotere opbergvakken en verder is de dashboardrand boven de klokken wat lager gemaakt, voor een beter zicht op de weg. De software voor de Cambiocorsa (85 procent van alle Spyders en Coupés wordt met zo'n raceversnellingsbak besteld) is fijngeslepen, net als die van de actieve, optionele Skyhook demping. Zet je de sequentiële, elektrohydraulisch bediende handbak in 'sport' (hij is ook in automaat of low grip te zetten), dan gaat niet alleen het schakelen sneller, maar wordt ook het onderstel merkbaar stugger. Nieuw is de stabiliteitscontrole MSP, voorheen had de Spyder alleen traction control.
Karakterbak
Dansend en jagend van bocht naar bocht komt de Maserati helemaal in z'n element. De remmen zijn heerlijk consistent en de vertraging is perfect. De zes versnellingen van de Cambiocorsa laten zich gewillig en razendsnel bedienen met de flippers achter het stuur. Jammer alleen dat die niet meedraaien, want soms moet je in een bocht een hand van het stuur halen om te schakelen. Lekker racy is het gepruttel als je het gas loslaat en de dot tussengas die het systeem geeft bij het terugschakelen. Vervolgens laat de Spyder zich met minimale polsbewegingen van de bestuurder de bocht insturen. Door diverse verstevigingen aan de carrosserie is volgens Maserati de torsiestijfheid met 20 procent verbeterd. Desondanks worden er op het hier en daar vrij hobbelige asfalt door het stevige onderstel aardig wat trillingen doorgegeven in het stuur. Tevens heeft de Italiaan dikkere stabilisatorstangen gekregen. De Spyder is nóg scherper en lichtvoetiger dan 'ie al was. Wat een grip, wat een reacties! Door het surplus aan vermogen op de achterwielen kun je 'm prachtig bespelen met het rechterpedaal, zeker als je de stabiliteitscontrole uitzet (maar ook in de stand 'sport' laat het MSP nog een beperkte mate wielspin toe). Maar pas op, kijk uit, mede door de relatief korte wielbasis (22 centimeter korter dan de Coupé) is de achterkant bijzonder giftig. Het grensgebied ligt dan wel heel ver weg, maar eenmaal daar moet je razendsnel zijn om de boel in het gareel te houden. Voor je 't weet gaat de snappy kont een geheel eigen leven leiden. Weet je er echter mee om te gaan, dan wordt het feest achter het stuur van de € 134.600 kostende bolide alleen maar groter. Het geeft de exclusieve, opzwepende cabrio nóg meer karakter. Hopelijk gaat dat niet verloren als de Spyder naar onze verwachting in 2006 écht vernieuwd wordt.
