Lancia Phedra 2.0 16V Emblema (2002)

De Phedra draagt de toevoeging Emblema en dat betekent dat we met de meest luxe variant te maken hebben. Hij heeft zes leren captain seats (optie), waarop je zit als een vorst. De zetels zijn bijzonder comfortabel en de voorste zijn ook nog eens elektrisch te verstellen. Je kunt bovendien redelijk makkelijk tussen de stoelen doorlopen; ook de achterste zijn daarmee bereikbaar, zonder dat je je in allerlei bochten hoeft te wringen. De voorstoelen zijn 180 graden te draaien. Overigens is het geen gemakkelijk handelbaar meubilair. Het vergt nogal wat duw- en trekwerk om de stoelen van hun plaats te krijgen. Bovendien zijn ze vrij zwaar.
Waar je maar kijkt, zitten vakjes en bekerhouders. Je zit zo met lege handen. Een klepje aan het plafond blijkt geen brillenvakje te zijn, zoals verwacht, maar een panoramische spiegel. Kan pa of ma het kroost scherp in de gaten houden zonder dat de binnenspiegel eerst hoeft te worden versteld. Toegang tot de achterste zitrij(en) wordt verleend door elektrisch bedien-bare schuifdeuren. Een druk op een knop van de afstandsbediening en het is "Sesam open u". Lancia vraagt wel € 1.300 voor dit snufje. Aan de prijs, maar de voorziening is de moeite waard, alleen al omdat het systeem je ook ÎhelptÌ de schuifdeuren te openen als je dat handmatig wilt doen. Het chique zitmeubilair van de Phedra eist daarentegen zÌn tol als het gaat om bagageruimte. De koffer stelt vrijwel niets meer voor door de plaatsing van twee stoelen helemaal achterin.

Tupperware
Op het grote, vlakke dashboard, is in het centrum een instrumentencluster geplaatst. Daar overheen loopt van uiterst links tot uiterst rechts een gewelfd afdak, dat ter hoogte van het instrumentarium ruimte laat voor een kunstig geconstrueerd doorkijkje. Vormgevingstechnisch ziet het dashboard er gelikt uit. Over de gebruikte materialen zijn we minder te spreken. Het tupperware-gehalte vinden we aan de hoge kant. Wel wordt dat ondervangen door overvloedig gebruik van leer en - zoals het een Lancia betaamt - alcantara. De mahoniehouten strip die de boven- en onderzijde van het dashboard van elkaar scheidt, kan ons zeer bekoren. Hij onderstreept de familieband met LanciaÌs fonkelnieuwe, luxueuze vlaggenschip, Thesis. Hoewel we de klokkengalerij van bijvoorbeeld de Peugeot 807 mooier vinden, geven we vanwege de betere afleesbaarheid de voorkeur aan die van de Lancia.
De Phedra heeft net als zijn voorganger Zeta een korte pook op de middenconsole. Hierdoor, en dankzij de plaatsing van de handremhefboom links naast de bestuurdersstoel, kun je met enige moeite gebukt naar de achteren lopen. Helaas schakelt de bak nogal hakerig en heeft hij met de gangwissel van »»n naar twee nogal wat moeite.
Als we de Italiaan op de handrem willen zetten, is het geen feest om graaiend naar de handrem je linkerarm tussen de stoel en het portier te wurmen. Verder heeft de Lancia door zijn gevoelloze besturing een nogal afstandelijk karakter. In bochten kenmerkt de Phedra zich door onderstuur. Verder presenteert hij zich als een comfortabele reisgenoot. De 2,0-litermotor heeft wel moeite om het tempo erin te houden en geeft de indruk ondergemotoriseerd te zijn.
De Lancia zakt bijna door zÌn assen van z"n uitrusting en die zwaarlijvigheid zit "m in de weg tijdens de sprint. Maar niet alleen dat nekt "m bij de prestaties. De Phedra is standaard voorzien van ESP. Dat kun je uitzetten, maar bij het geringste vleugje wielspin schakelt het stabiliteitscontrolesysteem zichzelf gewoon weer in en dat kost fracties van seconden als je zo snel mogelijk naar de maximumsnelheid wilt spurten.

Arrogante neus
Het design met z"n markante, zelfs ietwat arrogante neus, waarin de grote verchroomde grille een prominente plaats opeist, springt onmiddellijk in het oog. De achterschermen (die bij Lancia naar die van de Thesis verwijzen), de kofferklep en de achterbumper van de Lancia onderscheiden zich van die van zijn halfbroers. In positieve zin, wat ons betreft. Ondanks de sterke verwantschap met zijn drie halfbroers, heeft de Phedra duidelijk het meest chique voorkomen. Hij verlangt ook een hoge investering. Toch kan de Italiaan ons bekoren. Met z"n aristocratische voorkomen paart hij een gevoel van welstand aan ruimte. De onderbemeten krachtbron nemen we voor lief, omdat je in "n MPV nu eenmaal niet direct de sportieve jongen gaat uithangen.