Kia Carnival 2.9 HPDI EX Luxe (2002)

De klus: met drie man en veel fotoapparatuur naar Zwitserland. In één ruk heen, twee dagen later in één keer terug. Wat wíl je dan? Dan wil je ruimte, dan is snelheid lekker en dan wil je comfort; zit- én geluidscomfort het liefst. En daar een beetje veel van graag. Kan de Kia Carnival met common rail-dieselmotor deze wensen vervullen?
Met de ruimte zit het wel snor. 'Onze' Carnival was voorzien van drie zitrijen, met zogenaamde captain seats op de eerste twee rijen. Da's lekker luxe want elke stoel heeft zijn eigen armsteunen. Met de pookknop van de viertrapsautomaat van onze Carni lekker hoog in het dashboard, kun je desondanks niet door de auto naar achteren lopen, want er zit een kolossale middenconsole tussen de voorstoelen. Zitten op de tweede rij is helemaal voor elkaar: ruimte zat voor hoofd en benen. En zelfs helemaal achterin, op de derde zitrij, is het nog uit te houden, mits de inzittenden voor je zich een tikkeltje inschikkelijk tonen. Die kunnen namelijk niet alleen hun rugleuning kantelen, maar hun stoel ook in lengterichting verschuiven. Da's ook knap handig als je op de derde zitrij moet zijn van de Kia. Via de schuifdeur is de instap naar rij drie daardoor beter te doen. De laatste zitrij is ronduit knus. Daar treffen we weer een bankje aan: smaller, iets minder hoofdruimte, maar zoals gezegd is met de beenruimte goed te leven. Ook hier kom je weinig tekort: een bekerhouder, een 12 volt-aansluiting, een portiervak en een knop om het laatste zijraam uit te kunnen klappen.
Met alle stoelen en banken in gebruik, blijft er bitter weinig bagageruimte over. Er kunnen nog net twee koffertjes mee. Maar de achterbank laat zich vrij gemakkelijk neerklappen, waardoor je bovenop de 3e rij verder kunt stapelen. Ruimte dik voor elkaar, maar comfort willen we ook! Daar staat ons een aangename verrassing te wachten: geen van de reisgenoten klaagt over rug of zitvlak. Ook niet na 800 kilometers bijna non-stop.

Domper
Het jammerlijke is dat eigenlijk het starten van de diesel van de Kia meteen al een domper op de feestvreugde zet. Hij is écht prominent aanwezig, die viercilinder. Het gaat van takke-takke-takke-takke net als vroeger. Ook de viertrapsautomaat kan beter. Jammer, want deze motor, die bijna twee ton moet voortsleuren, zou zo gebaat zijn met een vinnig reagerende bak erachter. Helaas, we moeten het doen met een 'ouderwetse', luie viertrapsautomaat. De krachtbron heeft veel moeite om de zaak een beetje vlot in beweging te brengen. En dat laat 'ie horen ook!
Zwitserland zeiden we, weet u nog? Dat betekent door Duitsland en dat betekent no limits. De fabriek geeft 170 kilometers maximaal op en dat klopt wel. We hadden de Kia over de 170 op de teller. U kunt zich voorstellen dat dat het nodige kabaal veroorzaakt. Even terug naar de dagelijkse Nederlandse realiteit: op de autosnelweg hier is het totale geluidsvolume goed te doen, maar het feit blijft overeind dat die zelfontbrander domweg niet geraffineerd klinkt.
't Is geen vlotterik, geen stillerik en... ook al geen zuinigheidswonder. Slechter dan één op acht tijdens een uurtje of wat blazen over de Autobahn is niet opbeurend. Gemiddeld kwamen we uit op 1 op 8,9. Z'n hoogte en z'n gewicht in aanmerking genomen, is dat voor 'n auto als deze toch nog wel aanvaardbaar.
De besturing is zo indirect dat je jezelf een slag in de rondte hoepelt om een fikse verdraaiing te krijgen. Steken met een Carnival is bepaald geen feest. Natuurlijk stuurt de auto wel licht, maar je hebt er wel werk aan. Ook bochtenwerk is niet op het fikse lijf van deze full-size Kia geschreven. Want je zet de auto gewoon niet in één keer op de juiste koers voor een bocht.  Omdat je met een hoge auto onderweg bent, helt het ding ook nogal over en dat gecombineerd met een zacht, comfortabel onderstel levert geen superstrakke rijmachine op. Zo is de auto natuurlijk ook niet bedoeld, maar andere grote MPV's doen het toch beter op dit terrein.
Nee, overtuigen kan deze combinatie ons nog niet. De HPDI-motor is nog niet 'op krachten' om de volumineuze Carnival lekker, stil en economisch op pad te sturen. De auto is in feite beter dan de motor-bakcombinatie. Want zit- en veercomfort, uitrusting én ruimte blijven gewoon op een prima niveau. Dus deze diesel met automaat laten we gaan, maar we beloven dat we ons nog een keer op z'n handgeschakelde benzinebroer storten. Net zo groot, maar hopelijk iets vinniger en stiller.