Jeep Cherokee

Als Jeep alleen maar auto's zou bouwen om op de meest gruwelijke ondergrond uit de voeten te komen, had het merk waarschijnlijk niet meer bestaan. Gezinsvriendelijke auto's als de Wagoneer en de Cherokee hebben deze icoon overeind gehouden. De vraag is natuurlijk wel hoever je als terreinautomerk kunt, moet en mag gaan om de onroad-clientèle tegemoet te komen zonder de tot soortnaam verworden merknaam te grabbel te gooien.

De jongste generatie van de Cherokee staat namelijk op een verlengde versie van het platform dat Alfa Romeo gebruikt voor de Giulietta, een sportieve gezinsauto. Natuurlijk, een Volkswagen Touran deelt zijn basis met een Golf en een Mazda CX5 met die van een Mazda 6. Dat zijn echter geen auto's die pretenderen dat ze je over opgedroogde rivierbeddingen en steile zandduinen of door zuigende modder naar het kampvuur aan de einder brengen. Een Alfa-platform onder een Jeep is echter een moeilijk verhaal.

Voor- of vierwielaandrijver

De basis-Cherokee is een voorwielaandrijver. Maar goed, een Jeep zou geen Jeep zijn als je hem niet als vierwielaandrijver zou kunnen bestellen. Afhankelijk van de uitvoering zijn er verschillende systemen verkrijgbaar. Het eenvoudigste is dat waarbij een koppeling de achterwielen automatisch kan bijschakelen als dat nodig wordt geacht, vergelijkbaar met het Haldex-systeem in Volkswagens 4Motion of Volvo's AWD.

Voor wie denkt dat hij de beruchte Rubicon Trail moet bedwingen (of in elk geval verder wil waar de concurrentie het voor gezien houdt), is er de Trailhawk-uitvoering. Deze iets ruiger ogende auto beschikt niet alleen over een extra terreinoverbrenging, maar ook over een sperdifferentieel op de achteras, aangepaste wielophanging, beschermplaten onder de auto en een keur aan ondersteunende elektronica.

De Cherokee is verkrijgbaar met een 272 pk sterke 3,2-liter V6-benzinemotor in combinatie met een negentrapsautomaat en twee 2,0-liter Fiat-dieselmotoren, een 140 pk-versie met handgeschakelde zesbak en een 170 pk-variant met eveneens de automaat. Met de laatste zijn we op pad gegaan op de wegen rond Fiats testcomplex tussen Milaan en Turijn.

Rauwe diesel
Het eerste wat opvalt, is de te luide, rauwe brom van de motor. In menig bestelwagen gaat het er beschaafder aan toe. Gelukkig heeft de machine wel voldoende spierballen. Bij de negentrapsautomaat ontwaren we met name onderin af en toe een kleine aarzeling bij het kiezen van het juiste verzet. Eenmaal op tempo is er echter niets aan de hand.
Dat de Cherokee Alfa-genen heeft, doet hem goed. Het onderstel komt weliswaar wat stug over, maar oncomfortabel is het niet.

De auto ligt lekker stabiel op de weg en doet in niets denken aan z'n hobbelende voorgangers, die hun ruige afkomst veel minder onder stoelen of banken staken. Op dit vlak voldoet de auto helemaal aan de verwachting van de moderne SUV-koper. Doorgaans worden auto's als de Cherokee alleen gebruikt voor huishoudelijk verkeer; kinderen naar de sport, naar (de verharde parkeerplaats van) het bos of over sneeuwvrije snelwegen naar de wintersportbestemming, dat werk.

Daarin stelt hij niet teleur. Desalniettemin hebben we voor de gelegenheid met een van alle terreinvoorzieningen uitgeruste Trailhawk het offroadparcours naast de testbaan verkend. Na een druk op de Select-Terrain-knop regelt de elektronica alle systemen die ertoe doen. Verbluffend waartoe een auto die zich op het asfalt zo keurig gedraagt na het verlaten van de gebaande paden nog in staat is. De Cherokee Trailhawk weet natuurwetten te tarten.

Weinig verfijnd
Bij deze halsbrekende toeren zul je overigens niet snel van je plaats glijden; voorin bieden de stoelen genoeg steun. Ze zitten uitstekend en een lekkere plek achter het stuur is eenvoudig ingesteld. Het interieur is verder ontworpen zonder iemand voor het hoofd te willen stoten (figuurlijk dan, want achterin zit je al snel met je kruin tegen de hemelbekleding). Het had zonder logo op het stuur in elke willekeurige midi-SUV kunnen zitten. Erg verfijnd is het alleen niet. De kieren en naden tussen de verschillende stukken plastic zijn breed, en de grote knoppen op het dashboard zijn zelfs met dikke handschoenen aan niet te missen.

Het stukje imitatiehout in het portier verdient eigenlijk niet eens dat predicaat, want het is een hard stuk plastic met vage streepjes. Voor een auto die in dezelfde prijsklasse (vanaf € 44.990) opereert als bijvoorbeeld de BMW X3 en Mercedes GLK mag je echt veel beter verwachten. Aardig is wel weer dat wanneer dat nodig is, de achterbank in twee delen (40:60) vijftien centimeter naar voren geschoven kan worden voor de nodige extra liters, dit voor de U uit SUV.

Ze lijken er in Detroit van overtuigd dat de nieuwe Cherokee onderhuids zoveel 'Jeep' in z'n DNA heeft, dat het niet meer nodig is om dat aan de buitenkant nog eens te onderstrepen. De nieuweling toont optisch geen enkele verwantschap met z'n iconische voorvaderen. Alleen de zeven sleuven in de grille verraden dat deze auto een Jeep is. Voor het overige had het van alles kunnen zijn. Wanneer je technisch alles doet om de klant te pleasen, (zowel de on- als offroaders), waarom dan ook niet optisch?