Hyundai Santa Fe 2.2 CRDi R 4WD i-Catcher (2013)

In de herfst van 2012 presenteerde Hyundai de huidige Santa Fe, een auto die de enorme voorwaartse drang van de Koreaanse autobouwer aantoont. Het front doet sterk denken aan dat van sommige Ford-modellen en recht van achteren lijkt de Santa Fe wel wat op een Audi. Niet in het laatst door de vorm van de lichtunits, die zo van een A4 Avant lijken te komen. Althans, het deel dat in de achterklep zit. Jatwerk? Misschien. Feit is wel dat er een fraaie auto voor je neus staat. Denk de logo's weg en je dicht de Santa Fe geen Aziatische afkomst toe. Oké, misschien heeft hij iets te veel chroom in de grille en die glimmende portiergrepen hadden wat ons betreft ook niet gehoeven, maar verder is de Koreaan een kloeke, zakelijke verschijning. Ook het interieur ziet er zeer verzorgd en doordacht uit. Mooie materialen, een prima ergonomie en veel subtiele details die net het verschil maken. Zoals de smalle stripjes aluminium in de schakelaars aan de stuurkolom. Ze onderstrepen op een geraffineerde manier Hyundais streven naar een hoogwaardige uitstraling.

Comfortabel, niet week

Wat design en afwerking betreft, heeft Hyundai de zaakjes goed voor elkaar. Hoe zit het met de techniek en de rijeigenschappen? Op het gebied van vermogen en koppel valt er weinig te vrezen en in combinatie met een zestrapsautomaat moet dat haast wel tot een lekker smeuïg karakter leiden. De viercilinderdiesel is inderdaad stil en krachtig. Bovendien beschik je mede dankzij de automaat met koppelomvormer op elk moment over veel koppel. De versnellingsbak schakelt normaal gesproken mooi vloeiend. Tijdens voluit accelereren worden de schakelpauzes iets langer, waarschijnlijk om de bak een beetje te sparen voor al dat koppelgeweld. Het kost de Santa Fe wat tijd op de sprint naar 100 km/h, hoewel hij verre van sloom is op dat onderdeel. Alles bij elkaar beschikt de Hyundai dus over een modern aanvoelende, gecultiveerde aandrijflijn. Bijkomend voordeel is dat hij relatief spaarzaam met brandstof omspringt.

De besturing geeft ons helaas geen aanleiding om de loftrompet te steken. Weliswaar is de mate van bekrachtiging met een knopje op het stuur in te stellen, maar echt prettig wordt het nooit. Er is altijd onvoldoende gevoel rond de middenstand, voor welke modus je ook kiest. De Santa Fe biedt het comfort dat je van zo'n auto mag verwachten. Hij helt daardoor iets meer over in bochten, hoewel dat deels aan de hoge koets ligt. Desondanks laat de fikse SUV zich best snel door bochten jagen. Het meest in zijn element is de Santa Fe echter op de snelweg. De vering neemt kleine oneffenheden goed weg, de motor hoor je nauwelijks en de stoelen zitten uitstekend. Ook de achterpassagiers hebben zeeën van ruimte en genieten van prima meubilair, inclusief verwarming voor rug en billen!