Hyundai Ioniq 5 vs. Ford Mustang Mach-E - Vergelijkende Test

Er was een tijd dat de leaserijder met een beetje budget reikhalzend uitkeek naar een nieuwe Volkswagen Passat, Ford Mondeo of Opel Vectra. Maar in het heden zijn het de iets verhoogde elektrische auto’s met veel rijbereik die op de shortlist van de account managers staan. Sinds eind vorig jaar worden we overspoeld met nieuwe EV’s in dit segment. De Volkswagen ID.4, de Skoda Enyaq, de Audi Q4 E-tron, de BMW iX3, de Mercedes EQA en de Ford Mustang Mach-E zijn allemaal gloednieuw en de Polestar 2 en XC40 P8 van Volvo mogen ook op de lijst. En dan hebben we het nog niet over de Tesla Model Y waarvan de aflevering in Nederland van start is gegaan. In oktober komt daar de Kia EV6 nog bij, maar broertje Hyundai Ioniq 5 mocht net even eerder zijn debuut maken.

Allemaal auto’s waarbij je met een budget van € 50.000 tot € 60.000 een heel eind komt. Je krijgt dan vermogen te over en een behoorlijke actieradius vergeleken met enkele jaren terug, als we Tesla even vergeten. Er ontstaat vanzelf een nieuwe pikorde; het is aan ons om een beetje orde te scheppen zodat we het elektrische SUV-veld weer kunnen overzien. Na een korte (vrij positieve) eerste indruk van de Ioniq 5 kunnen we nu voor het eerst wat langer met de auto op pad, wat ons de kans geeft er een concurrent bij te halen.

We kiezen voor de nieuwe elektrische Ford, die van de Amerikanen het Mustang-label heeft meegekregen. Op die merkwaardige beslissing zullen we in dit verhaal niet al te diep ingaan, daar is al genoeg over gezegd. De Amerikanen staan nog altijd achter hun beslissing. Belangrijker is dat de Mustang Mach-E al een vergelijkende test op zijn naam wist te schrijven. Hij versloeg de Volvo XC40 P8 en doet het gezien zijn road presence in Nederland best goed. Kan hij ook de Koreaanse nieuwkomer aan? Het was even zoeken naar een goede uitvoering.

De Hyundai is er met twee accupakketten, 58 kWh en 73 kWh. Op de grote accu kun je dan ook vierwielaandrijving krijgen. Bij elektrische auto’s wil 4WD eigenlijk altijd zeggen dat er meer vermogen is, omdat er een extra elektromotor op de tweede as wordt gelegd. In dit geval heeft die dikste versie 306 pk en die variant hebben we gekregen voor deze test. Het is een Project 45-uitvoering, een soort launch edition met alles erop en eraan, maar die kun je bijna vergelijken met de dikke Lounge-uitvoering die je op de prijslijst vindt.

WELKE ACCU

De Ford begint met zijn twee accupakketten hoger: de instapper heeft 75 kWh en de extended range 98 kWh. Dat is fors. Het prijsbeleid bij Ford is opvallend, omdat er vrij veel verschil is tussen de AWD- en RWD-versies. Bij de Hyundai scheelt het € 4.000, bij Ford zo’n € 8.000. Hierdoor is de Ford met ‘kleine’ accu, vierwielaandrijving en 361 pk zo goed als even duur als de versie met grote accu, achterwielaandrijving en 294 pk: zo’n € 56.000 tot € 58.000. Laat dat nu ook net de prijs zijn van de dikke Hyundai. Welke versie we moesten nemen bepaalden in dit geval anderen voor ons: alleen de RWDMustang was beschikbaar. Om het overzicht totaal te maken: de Ford heeft nog twee technology packs, met attributen als autopilot en andere rijhulpsystemen, samen met onder meer een panoramadak, waarmee de prijs op net geen € 64.000 komt.

De Hyundai kent als volle Project 45 verder geen opties en zit op krap € 59.000. Op papier komt de Koreaan minder ver met zijn 73 kWh tegenover de 98 kWh van de Ford. Volgens de WLTP kun je het houden op respectievelijk 430 en 610 kilometer. Een 3-fasenlader is standaard op beide modellen; op de Hyundai krijg je bovendien een warmtepomp, die de Ford niet heeft. Snelladen kan in de Ford tot 150 kW, al zul je die snelheid alleen zien als je accu bijzonder leeg is. Al zeer snel gaat het richting de 100 kW. De Hyundai profiteert van een 800 volt-systeem en zou daardoor tot 230 kW moeten kunnen laden als je een 350 kW-snellader vindt. Daarop blijft de auto tot bijna de helft van de accu ruim boven de 200 kW, wat erg indrukwekkend is. De DCwedstrijd gaat daarmee met vlag en wimpel naar de Ioniq 5.

Nu even bijkomen van al die rauwe data, het is tijd voor een rondje om de auto’s. Het zijn allebei op zijn minst cross-overs en de Ford mag je met een beetje goede wil ook wel een SUV noemen. Maar daarmee houden de overeenkomsten wel op. Ford heeft geprobeerd zijn Mach-E wat benzine Mustang-kenmerken mee te geven. Dat zie je in de neus, bij de achterlichten en zelfs in een soort van coupé-vorm, al zijn we dan erg mild in ons oordeel. Zelfs de 18-inch wielen (niet al te groot naar moderne maatstaven) passen bij het ballonbanden-idee van oudere Mustangs. Op de AWD-versie krijg je overigens grotere wielen.

De Hyundai lijkt op sommige foto’s een brave hatchback, tot je er een persoon naast zet. Dan blijkt het ineens een veel grotere auto dan je denkt, ook al blijft de hatchbackvorm behouden. Er zitten zonder twijfel wat retro-details op de auto, maar evengoed oogt hij supermodern en zelfs een beetje sci-fi-achtig. Hij is bovendien wat tijdlozer dan concerngenoot EV6 van Kia. Sowieso is Hyundai goed bezig, ook de nieuwe Tucson is erg geslaagd. De vorm van de Ioniq 5 zorgt voor zeeën van ruimte achterin, voor zowel je hoofd als je benen.

Ook de kofferbak is prima. De Mustang is langer, maar heeft een kortere wielbasis. Mede hierdoor zit je achterin niet zo ruim als in de Ioniq 5, al is het alsnog prima, ook voor volwassenen. De kofferbak is met de banken omhoog zowel als plat kleiner dan die van de Koreaan, maar de verschillen daar zijn niet schokkend. Beide auto’s hebben aan de voorkant een frunk, maar wel een kleine. In de Hyundai is hij kleiner dan in de RWD-varianten, maar je kunt er net je laadkabel in kwijt. In de Ford hebben we iets meer ruimte maar wel dat rare verdeelscherm, naar verluidt in verband met Amerikaanse wetgeving die eist dat áls er mensen in zouden passen, je de klep van binnenuit moet kunnen openmaken.

TESLA-STIJL

Het dashboard van de Ford voelt door sommige knoppen en de materiaalkeus meteen als een Ford, maar dan met een gigantisch beeldscherm in Tesla-stijl op de middenconsole. En hoewel multimedia nooit het sterkste punt van Ford is geweest, is dit systeem uitstekend: overzichtelijk, snel en duidelijk. Soms doet de veelheid aan opties je een beetje duizelen, maar door het grote scherm verlies je het overzicht niet. Bovendien zit het goed binnen handbereik. Het scherm direct voor je neus herbergt niet veel maar is duidelijk afleesbaar. Het kleine zwarte scherm boven het stuur checkt je ogen om te kijken of je wel oplet. Dit in voorbereiding op (semi-)autonoom rijden. De rest van het dashboard detoneert met het hypermoderne touchscreen, alsof het er aftermarket is opgezet.

Het interieur van de Hyundai is in dit geval erg clean. Het wit en grijs zorgen voor eenzelfde spaceship-gevoel als het exterieur. Voorin valt door het ontbreken van een middentunnel vooral de open ruimte op. We zitten en kleine beetje op de bok maar evengoed lager dan in de Ford. Voor ons een hypermodern scherm met dieptegevoel en veel informatie. Ook bijzonder is het grote head-up display dat gebruikmaakt van augmented reality om informatie onder ogen te brengen. Navigatieaanwijzingen of een doorgetrokken streep waar je overheen gaat: het wordt voor je op (of virtueel juist voorbij) de ruit geprojecteerd. Techniek die we ook vinden in de nieuwe Mercedes EQS, maar dat is toch wel even een ander, duurder segment. Het scherm voor je neus loopt door in het multimedia-touchscreen, dat is modern en veelzijdig. De klimaatcontrole zit er los onder wat fijn is, maar evengoed zijn er een paar ergonomische foutjes, die we juist niet van Hyundai verwachten. Zo zit het scherm net te ver weg, zodat we een klein beetje uit de stoel moeten komen om het te bedienen. Een basisfout.

Daarnaast is het raar dat we ondanks de aparte klimaatcontrole toch door het touchscreen moeten om de stoelverwarming en -koeling te bedienen. Zulke zaken moeten meteen te vinden zijn zodat je je ogen niet van de weg hoeft te halen. Kia doet dat in de EV6 opvallend genoeg anders, al zit het scherm ook daar te ver weg. Het zijn evengoed kleine klachten in een totaal van luxe en veelzijdigheid, want de Hyundai is overcompleet en biedt veel aflegplek. Door het design en de gebruikte materialen voelt het geheel bovendien luxer aan dan de Mustang. De autopilot werkt bovengemiddeld goed, iets wat trouwens ook geldt voor de Ford, die ons daarmee verraste.

Onderweg in de Hyundai valt op dat het merk nog altijd meer op comfort mikt dan concerngenoot Kia, maar dat de Ioniq 5 evengoed een uitstekende wegligging heeft. Ondanks dat hij zo hoog is, voel je het lage zwaartepunt. De besturing is licht en direct genoeg en de auto voelt geen moment week aan. Er is te weinig feedback om te spreken van enige vorm van dynamiek, maar het is echt niet zo dat het onderstel schrikt van plotselinge koerswijzingen. Dit is comfort dat goed wordt toegepast. Het gewicht van de auto blijft overigens wel merkbaar, al die kilo’s moeten toch gedempt en geremd worden. Maar zoiets is inherent aan dit niveau elektrische auto.

DYNAMISCHE AUTO

Ook in de Ford laten de kilo’s zich niet verbloemen. De Amerikaan voelt groter aan dan de Hyundai en puur op gevoel zeggen we ook dat de Mustang een hoger zwaartepunt heeft. Evengoed is het echt een dynamische auto die veel gevoel in het stuur heeft. Ford wilde de Mustang genoeg sportiviteit meegeven om de historisch beladen naam eer aan te doen. In ieder geval behoort de auto tot de meer sportieve types in het segment, zonder twijfel. Hij communiceert goed en laat zich vloeiend rijden. Ga je harder, dan komen wel ineens formaat en gewicht om de hoek kijken. In nat weer liet de auto ons een paar keer schrikken door een gebrek aan grip, zowel voor als achter. Dan voelt het door al die massa toch snel alsof de auto met je aan de haal gaat. Dat zit hem mogelijk ook in de banden, maar een Focus is compacter en lichter en een ‘echte’ Mustang is lager. Dat helpt op de grens van de grip. Het stuurgevoel van een Kia EV6 mag dan minder zijn, die auto biedt wel meer vertrouwen als je het bochtentempo opvoert. We vermoeden dat hetzelfde gaat gelden voor de Tesla Model Y, gezien het karakter van de Model 3.

Ja, de Mach-E is dynamisch, geen twijfel. Maar dit formaat auto vraagt vervolgens om andere kwaliteiten dan de genoemde Mustang V8 of Focus ST en we missen een beetje de balans. Een BMW X6 M of Audi RS Q8 laat zien wat mogelijk is met dit formaat auto, maar zover is Ford duidelijk nog niet. Vooral in krappe bochten doet de EV soms niet wat we willen. Daar staat tegenover dat het wel een auto is waar je meer één mee wordt naarmate je hem langer rijdt, door de goede communicatie.

Het vermogensverschil tussen beide auto’s is te merken, maar niet heel belangrijk. Wel vinden we dat de Hyundai traplozer accelereert én remt, vooral op lage snelheid. De Ford kan nog weleens bruusk reageren, waarna hij even nadeint. Ook omdat de overgang tussen regeneratief emmen en ‘echt’ remmen niet altijd onmerkbaar gaat. De Ioniq 5 doet dit extreem soepel, ook omdat hij bij harder regenereren soepeler en strakker tot stilstand komt. Dat regenereren kun je in verschillende standen instellen met de stuurflippers in de Koreaan,de Ford kent enkel de keuzes aan en uit, te vinden in het multimediascherm.

In zijn geheel doet deze test ons denken aan vergelijkende testen tussen de Volkswagen Golf en de Ford Focus een jaar of tien terug. Ja de Focus reed beter, bood meer gevoel en had wellicht wat meer karakter dan die eeuwige Golf, maar de VW had geen enkel hard minpunt en de Ford wel. Een irritant goede auto, zei collega Michiel Willebrands destijds over de Golf.

Nu geldt dat voor de Hyundai, die ook nog veel minder saai oogt dan de Golf van toen. Hij is luxer dan de Ford voor minder geld, heeft een betere aandrijflijn, veel betere snellaadopties, is ruimer en biedt meer comfort. De Ford biedt meer rij plezier, maar weet de Koreaan verder op geen enkel punt te verslaan. Of toch wel, met zijn actieradius. Gezien de meer-capaciteit in kWh zouden we daar echter een grotere voorsprong verwachten. De Ioniq 5 gaat beduidend zuiniger om met zijn stroom.

Door dat alles slaat de balans zonder twijfel door naar de nieuwkomer. Korea is nu echt op stoom en zit dichter op Tesla dan wie dan ook.