Hyundai i20 1.2 i-Vision (2012)

Al vier jaar lang heeft Hyundai met de i20 een succesvol model in handen. In 2008 nam deze auto het stokje over van de Getz, die het overigens nog wat beter deed in zijn tijd. De i20 is in het B-segment één van die auto's die voor het geld relatief veel ruimte biedt in combinatie met praktisch gebruiksgemak en daar doe je het, zeker in deze tijden, gewoon goed mee. Maar natuurlijk hebben tijd en concurrentie die vier jaar niet stilgestaan. Tijd dus voor botox en siliconen en hier is hij dan, de vernieuwde Hyundai i20.

Hyundai is redelijk voortvarend te werk gegaan voor een facelift. Met name de koplampen zijn een enorme verbetering. Ze staan nu meer horizontaal en kijken 'boos' de wereld in, wat de auto een stoerder voorkomen geeft. De grille boven de bumper is ranker gelijnd, die onder de bumper is juist een stuk forser geworden. De mistlampen zijn van simpele ronde pitjes ongevormd tot forse driehoeken die bij de lijnen van de bumper aansluiten. En als je een dikke uitvoering kiest, krijg je er ook nog de tegenwoordig zo gewilde led-dagrijverlichting bij. Aan de achterkant zijn de vernieuwingen minder groot. De bumper is anders, maar je moet oud en nieuw naast elkaar zien staan om dat op te merken. En ook de achterlichten zijn veranderd, maar alleen de indeling.

Gemiste kans

In het interieur is het aantal wijzigingen klein. En dat is een gemiste kans, want de binnenzijde is optisch gezien niet de sterkste kant van de i20. De plastics zijn wat hard en kleurtechnisch wordt ook niemand opgewonden van deze inrichting. Kleine veranderingen zijn er aan het bedieningspaneeltje op de middenconsole. Dat was voorheen zilver op zilver, bij de facelift is een aantal knoppen zwart gekleurd voor meer afwisseling. Wat niét veranderde, is het praktisch gebruiksgemak van dit interieur; dat staat nog steeds op een hoog niveau. De bediening gaat heel intuïtief en je hebt veel vakjes voor losse spullen. De stoelen voelen prettig en stevig aan; ook op langere ritten gaan ze niet irriteren. Wel hadden ze wat ons betreft wat lager mogen staan.

Achterin is de beenruimte redelijk, maar zeker niet overdadig. Daar staat tegenover dat de hoofdruimte erg goed is. De kofferruimte is netjes en kan worden vergroot door de rugleuning van de achterbank in twee ongelijke delen weg te klappen. De zitting zit vast, zodat je geen vlakke laadvloer kunt creëren.

We kenden de Hyundai i20 al als een leuke auto om te sturen en daar is niets aan veranderd. Je hebt behoorlijk veel gevoel in het stuur en de auto reageert secuur en kwiek op de bewegingen van je handen. Je kunt hem scherp en speels de bochten in zetten, waarbij je, als je maar hard genoeg gaat, een veilige en beheersbare dosis onderstuur voor je kiezen krijgt. Het plezier wordt alleen wat gedempt doordat je wat te hoog zit voor dit soort fratsen. De motor is door Hyundai licht aangepast. Het vermogen ging omhoog naar 85 pk. Daarmee is het een prima presterend machientje. Wel is de vijf wat lang; dat was nodig om de uitstoot te beperken. Je moet dus sneller terugschakelen, maar het maakt de auto op de snelweg ook keurig stil. De bediening van koppeling en bak is lekker precies en soepel.