Honda S2000 (1999)

Honda heeft met het design van de S2000 een absoluut meesterwerkje afgeleverd. Dit is dus weer typisch zo'n auto die je in het echt moet zien. Want, ohohoh, wat is 'ie mooi als 'ie voor je staat. Dan pas valt je op hoe pijlvormig hij is, met die zwaar uitgebouwde voorspatschermen en die slanke achterkant. Dan pas zie je echt hoe diep die voorspoiler is, en hoe fraai de voor- en achterlichtunits zijn. Dan pas zie je hoezeer het lijkt alsof alle vormen, tot die van de deurgrepen aan toe, door de rijwind omgewaaid zijn. Van binnen gaat het er wat minder wild aan toe. Wie eenmaal over de 'schok' van het kamerbrede rode tapijt, de met knalrood leer beklede stoelen en het F1-style digitale dashboard heen is, kijkt tegen een matig interessant interieur aan. Hoewel bijna geen bedieningsinstrument zit op de plek waar je het verwacht (zoals de radiobediening links van het stuur) went alles snel. Voor de rest overheerst eigenlijk de leegte. Wat pas echt vervelend wordt op het moment dat je ontdekt dat je kleine spulletjes alleen in een klein vakje tussen de stoelen en een reuzelullig netje bij de bijrijder kwijt kunt. Waar we wel weer reuzevrolijk van worden is die ouderwetse rode startknop: met de sleutel zet je de boel op contact, waarna je met een druk op die knop de motor wakkermaakt. Een prachtdetail. Zitten is geen probleem. De Recaro's zijn beperkt verstelbaar, maar zitten van zichzelf meer dan uitmuntend. Het is zonde dat het stuur niet verstelbaar is - we hadden het graag iets hoger gehad, maar vooruit. De bagageruimte is niet idioot groot, maar een paar koffers kun je heus kwijt.
Honda heeft al akelig veel briljante motoren gemaakt, maar weet zichzelf met dit apparaat wederom te overtreffen. Het VTEC-(variabele kleptiming en lichthoogte) systeem blijkt nog immer verder vervolmaakt te worden. Voor de S2000 komt dat onder andere neer op 240 pk uit twee litertjes motorinhoud en een maximum toerental van, hou vast: 9.000...
En dat vereist inderdaad enige gewenning. Bij zo'n zes-, zevenduizend toeren heb je namelijk al het idee een hele vent te zijn - de herrie is er, de power is er, dus we moesten maar eens overschakelen. NOT! Je moet er dan juist nog drieduizend toeren bovenop gooien. En juist dan kom je terecht in een regelrechte orgie van uitermate zinvol geweld. Zinvol omdat pas bij die extreem hoge toeren het maximale vermogen van 240 pk vrijkomt. Tot die tijd is er niet eens zo veel aan de hand. Tuurlijk, de S2000 is snel, érg snel. Maar de schoonheid van de S2000 zit hem vooral in het feit dat je er álles mee kan.

Krankzinnig veel grip
Zelden zijn we een auto tegengekomen die zo krankzinnig veel grip heeft als deze jongen hier. Vooral op droog asfalt is het met de S2000 slecht schuiven, maar: pas op bij nattigheid. Wie in de regen 'dat ene bochtje' op dezelfde manier en snelheid probeert te nemen (sowieso dom, maar goed), krijgt te maken met een beheersbaar, maar zeer nadrukkelijk overstuur. Wat jammer is dat vooral op die hogere snelheden de besturing het 'n beetje laat afweten. Dan lijkt hij op een gegeven moment veel lichter te worden dan de auto - je krijgt wel informatie, maar niet zoveel als je nodig hebt. Je krijgt daardoor de indruk dat de grenzen al bereikt zijn. Wie echter doorzet, merkt dat er nog veel meer kan. Zo wordt er (waarschijnlijk onbedoeld) wel een extra veiligheidsmarge ingebouwd.
Voor de bediening van het extreem korte pookje heb je alleen je pols nodig. De verhoudingen in de zesbak zijn kort, zodat je altijd over de juiste hoeveelheid toeren kunt beschikken. En hoewel je hier en daar 'n beetje moet oppassen dat je de juiste versnelling inlegt - het ligt allemaal érg dicht bij elkaar, is dit weer een typisch voorbeeld van zo'n echte Honda-feestbak. Ook een feestje is de kap. Even de twee grendels overhalen en de kap glijdt elektrisch binnen 6 seconden naar achter. De perfectionist zal dan misschien nog aan het modderen slaan met de plastic afdekhoes, maar in de praktijk zal die hoes de meeste tijd in de garage doorbrengen. De Honda S2000 is (over de hele linie) snel, beschikt over een even verbluffend als vermakelijk weggedrag, ziet er beeldschoon uit en heeft een motor die alle superlatieven overtreft. Kom maar op met die Honda!