Ford Kuga 1.6 EcoBoost 2WD Titanium (2013)

We zijn nog geen vijf meter van het asfalt af en de voorwielen beginnen zich al in te graven. Even later staat de nieuwe Ford Kuga hopeloos vast, de voorkant staat tot aan de as in het zand. Dat krijg je, als je zo'n stoer uitziende auto met alleen aandrijfkracht op de voorwielen de wereld in stuurt. Zeker als je die auto ook nog eens met van die lekker ogende platte asfaltbanden uitrust. Nee, voor gebruik naast de gebaande paden is deze auto overduidelijk niet geschikt.
Onder de motorkap zit een 1,6-liter Ecoboost-motor met 150 pk, die best weet te enthousiasmeren. Al vanaf zo'n 1.500 toeren trekt de motor er met plezier aan. Hoewel de prestaties niet enorm zijn, voelt de Ford in het dagelijks gebruik vlotter aan dan de cijfers doen vermoeden. Een gevolg van het breed uitgesmeerde koppel. Mocht je wat harder willen accelereren, dan is het geen straf om de soepel schakelende versnellingspook ter hand te nemen. Het gemiddelde verbruik ligt rond de 1 op 12. Daarbij merken we wel op dat het verbruik nogal sterk afhangt van de omstandigheden. Zolang je rustig aan doet en het tempo gelijkmatig houdt, kan het zelfs beter dan 1 op 12. Maar veelvuldig optrekken slúrpt benzine.

Praktischer en ruimer

Ford heeft bij de Kuga ingezet op een grotere praktische inzetbaarheid. Ten opzichte van het vorige model is de nieuwe inderdaad ruimer op zowel de achterbank als in de kofferbak, maar het is nog steeds geen ruimtekampioen. Toch is het voor volwassenen goed uit te houden op de achterbank. Grappig is de sensor in de achterbumper die op voetbewegingen reageert. Zwaai met de sleutel op zak onder de bumper door en de klep opent automatisch. Handig is dat je de klep zo ook weer kunt sluiten. Je kunt achterin maximaal 1.653 liter bagage kwijt.
Omdat de Kuga z'n basis deelt met de Focus, is het achter het stuur een feest van herkenning. Ook zien we veel overeenkomsten met het binnenste van de C-Max. Dat betekent dat het geheel rijk oogt – we rijden niet voor niets met de Titanium – maar dat het door de grote hoeveelheid knopjes wel wat onoverzichtelijk overkomt. Een ander kritiekpunt is het (te) kleine scherm voor de navigatie. In een tijd dat het mogelijk is om een scherm ter grootte van zo'n beetje een flatscreen te monteren, staat dit wel een beetje knullig. Wel is er een pluim voor het dikke stuurwiel, de uitstekend zittende stoelen en het gegeven dat alles over voldoende afstand te verstellen is.
Met de Focus als basis kon het niet anders dan dat de Kuga ook een fijn sturende auto is. Zelfs als voorwielaandrijver biedt de auto uitzonderlijk veel grip. Ford heeft bij generatie twee gekozen voor een wat comfortabeler aanpak, maar nog steeds blijft deze auto aan de dynamische kant van het segment. Sturen gaat met weerstand en het zitvlak blijkt veel informatie door te geven over de staat van het wegdek. Dat komt mede door de platte banden. Het comfort lijdt er weinig onder