Ford Focus Wagon 1.6 EcoBoost 182pk Titanium (2012)

Met het ontwerp van de nieuwe Focus Wagon heeft Ford zich een beetje ingehouden. Zijn verschijning is weliswaar keurig, maar weinig verrassend. Het front van de Focus oogt van een afstand agressief door de grote grille en koelopeningen. De achterlichtunits zijn bij de Wagon veel beter in de styling geïntegreerd dan bij de hatchback. Doordat Ford de daklijn van de Focus Wagon laat dalen, gaat niet alle dynamiek uit het ontwerp verloren.

Toch heeft de Wagon op de achterbank een fractie meer hoofdruimte te bieden dan de Focus sedan en hatchback. Wat betreft beenruimte voor de achterpassagiers scoort de Focus prima. Zoals je verwacht bij een stationwagon zit de echte ruimtewinst vooral in de bagageruimte. De pakezel van de Focus-range heeft een kofferbak die 490 liter meet. Daarmee is hij echter niet de royaalste in zijn klasse.

Ford paart het tamelijk functionele uiterlijk niet aan een louter zakelijk interieur. De vormgeving van het dashboard is zeker origineel. Met z'n verfrissende design degradeert het interieurs van tal van concurrenten tot fantasieloze werkplekken. Aanvankelijk kost de bediening je door de bijzondere vormgeving enige gewenning. En niet alleen vanwege de vormgeving; het dashboard is bezaaid met knoppen en dat zorgt ervoor dat je de bedieningsorganen niet direct op de tast vindt, maar dat je het knoppenpaneel eerst aan een nadere studie moet onderwerpen.

Het valt op dat de instrumenten mooi zijn vormgegeven. De materialen waarmee Ford het dashboard van de Focus heeft opgebouwd, zijn niet de beste in hun soort. De kunststofsoort is harder dan je zou wensen in een auto van het niveau Focus. Met de ergonomie zit het echter wel snor. Het stuur laat zich over voldoende afstand zowel in lengte als in diepte verstellen en is van precies de juiste afmetingen om lekker te kunnen sturen. De stoelen zijn prima; ze geven voldoende steun, en je kunt gemakkelijk een fijne zitpositie bepalen.

De versnellingspook voelt prettig aan. Die gaat als het spreekwoordelijke mes door de boter. Toch hebben we ook kritiek op die versnellingsbak, met name op de overbrengingsverhoudingen, die te lang zijn. Daardoor heeft de Focus altijd even een aanloop nodig voordat hij goed gaat trekken. Hij voelt zodoende soms wat lui aan. Aan de 1,6-liter turbomotor ligt het niet. Het 182 pk sterke aggregaat heeft voldoende kracht voorhanden en weet ruim genoeg snelheid in de Focus te krijgen. Mede dankzij een start-stopsysteem is de Ford ook zuinig. Gemiddeld reden we 1 op 13,4.

Wat betreft de rijeigenschappen is de Focus ook in z'n jongste gedaante weer het ijkpunt van z'n klasse. Hoewel hij iets minder scherp stuurt dan z'n voorganger weet hij al vanaf de eerste kilometer indruk te maken. Het stuurgedrag van de Duitser is boven elke twijfel verheven.

Bochtige wegen zijn z'n natuurlijke habitat. In krappe curves heb je nooit en te nimmer het idee dat je te ver gaat. Aanvankelijk zoekt de Focus, daartoe uitgedaagd, de buitenzijde van de bocht op, maar als je even het gaspedaal laat vieren, neigt de neus weer naar binnen. Ford heeft dus weer een puik rijdende auto neergezet. Het onderstel is sportief, maar wel comfortabel. De besturing gaat prettig zwaar en met veel gevoel.