Ford B-MAX

Tamelijk stilletjes heeft de Ford Fusion het strijdtoneel verlaten. Op de weg is het een tamelijk zeldzame verschijning, maar toch is Ford er niet eens zo heel onsuccesvol mee geweest. De Duitsers betraden er tien jaar geleden voor het eerst het tussensegment van de cross-overs mee. Dat was weliswaar nieuw voor Ford, maar een fabrikant als Mitsubishi verwerkte het concept van de kruising tussen een hatchback en een MPV al in de Space Star.

Inmiddels is Ford ook meer dan los op de materie met z'n C-Max en S-Max. Eerlijk is eerlijk, de Fusion past niet meer in dat rijtje. Ford heeft dus een opvolger klaarstaan voor de moegestreden Fusion in de vorm van de B-Max. Maar door dit model dat in november bij de vaderlandse Ford-dealers staat, louter de opvolger van de Fusion te noemen, doe je 'm ernstig tekort. Beide vertonen inderdaad overeenkomsten; de Fusion is gebaseerd op de toenmalige Fiesta, en de B-Max op de huidige, en allebei de auto's laten zich omschrijven als een MPV-achtige in het B-segment, compleet met een ten opzichte van de Fiesta hogere zit. Maar daar houden de overeenkomsten toch wel op. De B-Max valt mooi op z'n plaats in de huidige line-up van Ford, maar de fabrikant heeft ervoor gewaakt van de auto een kleine C-Max te maken. Het heeft daaraan iets willen toevoegen.

Anderhalve meter

En dat is een optimale toegankelijkheid. Ford heeft daartoe het zogenaamde Easy Acces Door System op de auto geïntroduceerd. Een systeem dat weliswaar niet gloednieuw is, maar wel uniek op hedendaagse auto's. Het combineert op conventionele manier scharnierende voorportieren met schuifdeuren achter. Als zowel de voor- als achterdeuren worden geopend, valt op dat een b-stijl ontbreekt. Ja, b-stijlen heeft de B-Max wel, maar ze maken geen deel uit van de carrosserie. In plaats daarvan zijn ze weggewerkt in de deuren. Doordat er geen b-stijl in de weg zit, is de instapruimte met de deuren open maar liefst anderhalve meter breed. kijk, da's lekker binnenkomen; de concurrentie komt maar tot de helft. Helemaal vrij is de opening van de Ford natuurlijk niet. Je komt bijvoorbeeld nog steeds de rugleuning van de voorstoel tegen. Maar da's nog altijd minder onhandig dan een b-stijl, en een achterportier dat daar in hangt, waar je je omheen moet wurmen om op de achterbank terecht te komen. Bovendien kun je de leuning van de voorste passagiersstoel wegklappen. In- en uitstappen achterin, het vastzetten van kinderen in kinderstoeltjes, het gaat allemaal heel makkelijk. De twee achterschuifdeuren van de B-Max, die onafhankelijk van de voorportieren te openen zijn, bewijzen hun nut ook in nauwe parkeervakken of drukke winkelstraten, waar traditioneel openende portieren snel beschadigen en in- en uitstappen kunnen bemoeilijken. De achterbank valt met één simpele handbeweging neer te klappen. En ook de leuning van de rechtervoorstoel kan helemaal plat, waardoor van voor naar achter een grote vlakke laadvloer ontstaat. Langere voorwerpen tot ruim twee meter slikt de B-Max hierdoor eenvoudig. Dit kan overigens bij de grootste concurrent van de B-Max, de Opel Meriva ook. De Opel geeft echter grotere mogelijkheden doordat je meer kunt schuiven en klappen met de delen van de achterbank. Het interieur van de B-Max kent nauwelijks meer indelingen dan dat van een doorsnee hatchback, dus Ford laat hier punten liggen. Net als in de kofferbak trouwens; de concurrentie heeft namelijk net een tikkie meer ruimte, helemaal achterin.

Lomer

De Nederlandse Ford-importeur heeft ervoor gekozen vier motoren aan te bieden voor de B-Max. Dieselaars hoeven te wikken noch te wegen, want er is maar één dieselmotor te verkrijgen in de B-Max, en dat is een 95 pk sterke 1,6-liter TDCi-motor. Op het benzinefront is de keuze groter. De motor met de grootste inhoud is de 1,6-liter; deze levert 105 pk en is gekoppeld aan Fords Powershift-transmissie, een zestrapsautomaat met dubbele droge koppeling. De sterrol zal ongetwijfeld vervuld worden door de driecilinder 1,0-litermotor. Net als bij de Focus, waarin Ford het briljante kleine motortje introduceerde, kent de eenliter in de B-Max twee varianten; in het geval van de compacte MPV een van 100 en een van 120 pk. Wij rijden met de laatste uitvoering, die volgens verwachting van de Nederlandse Ford-organistatie circa een derde van de B-Max-verkopen voor z'n rekening zal nemen. Die heeft 5 pk minder in de aanbieding dan de sterkste variant van de driecilinder in de Focus, maar da's voor de B-Max geen probleem; die paar pk's mis je niet. Net als in de Focus voelt de combinatie opmerkelijk volwassen aan; geen kinderachtig, amechtig roffeltje vanuit het vooronder als de auto zich in beweging zet, geen beschamende topsnelheden; nee, eerder verrassend volwaardige prestaties. Goed, als je spijkers op laag water wilt zoeken, kun je stellen dat de kenmerkende driepitterroffel iets meer op de op de voorgrond treedt dan bij de Focus, en dat er wat motortrillingen worden doorgegeven aan stuurwiel en zetel, maar dramatisch wordt dat allemaal geenszins. Net als bij de Focus beklijft ook hier bij de B-Max de indruk dat je niet afgescheept wordt met een ondergemotoriseerde automobiel. Houd het gaspedaal stug in het vloerkleed getrapt, en je zult na enige kilometers de snelheidsmeter van de 1.279 kilogram zware Ford zelfs een kleine 195 km/h zien aanwijzen. De gereden snelheid ligt weliswaar fractioneel lager, maar even goed geeft deze prestatie aan dat de driecilinder niet voor een kleintje vervaard is. En je kunt je permitteren het gaspedaal nog eens in te trappen, want met een verbruik dat volgens Ford gemiddeld de 4,9 liter euro loodvrij per honderd kilometer niet overstijgt, kost je dat niet direct handen vol geld. Sterker, als de B-Max 1.0 Ecoboost in de praktijk een brandstofconsumptie aan de dag legt dat in de buurt van dit bescheiden getal blijft, dan kan de concurrentie daar nog een punt aan zuigen.

De rijeigenschappen van de B-Max zijn vergelijkbaar met die van de Fiesta. Niet zo vreemd, aangezien de B-Max daar tenslotte op gebaseerd is. Hij is wel iets hoger, en je zit bovendien verder bij het asfalt vandaan dan in de Fiesta, acht centimeter om precies te zijn, dus je voelt 'm wat meer hellen, maar ernstige vormen neemt het niet aan. Je merkt wel dat de B-Max zwaarder is. Hij rijdt wat lomer, doordat-ie meer gewicht in de schaal legt dan een Fiesta, vanwege alle noodzakelijke verstevigingen; in de deuren, de a-stijlen en rond de achterklep is extra sterk staal gebruikt. Niet alleen om goed uit de bus te komen bij de Euro NCAP crashtest – Ford verwacht het maximale aantal sterren in de wacht te kunnen slepen met de B-Max – maar natuurlijk ook om de constructie van de auto de benodigde stevigheid te geven om torderen te voorkomen. Dat laatste is in ieder geval al gelukt, want met de stijfheid van de koets zit het wel goed. De carrosserie geeft geen krimp, noch bij plotselinge lastwisselingen, noch op pokdalige wegen.

Gesproken commando's

Ford heeft de B-Max volgepropt met ECOnetic-technologieën. Zoals een start-stopsysteem op de eenliterversies, elektrische stuurbekrachtiging en een schakelindicator in het instrumentarium. De 1,0-literuitvoeringen en de 1,6 diesel hebben bovendien remkrachtregeneratie. De nieuwe Ford komt er in drie uitvoeringen waarvan de namen bekend in de oren klinken; Ambiente, Trend en Titanium. Iedere B-Max heeft ABS, een batterij van zeven airbags, Hill Start Assist, elektrisch bedienbare ramen rondom, een radio/cd-speler en een aansluiting voor externe mediabronnen. Voor het eerst monteert Ford op een Europees model een spraakgestuurd connectiviteitssysteem. Dit systeem, SYNC genaamd, zit in de rijkst uitgeruste uitvoering van de B-Max, de Titanium, en maakt het mogelijk smartphones en muziekspelers via Bluetooth of de USB-poort aan te sluiten op de interface, en de telefoon en muziekbron met gesproken commando's te bedienen. Zoals we van Ford gewend zijn, markeert 't ook de lancering van de B-Max met een First Edition Pack, dat het aanbiedt op 250 auto's. Het omvat een aantal extra's ter waarde van ruim veertienhonderd euro die om niet op de B-Max worden gemonteerd, waaronder verwarmbare en deels met leer beklede stoelen, 17-inch-wielen, elektrische voorruitverwarming, parkeersensoren en Active City Stop, dat bestuurders helpt botsingen bij lage snelheden met stilstaand of langzamer verkeer voor zich te vermijden. In november staat de B-Max met z'n bijzondere portierconstructie bij de landelijke dealers. Het ligt voor de hand dat deze constructie ook in de toekomstige C-Max en S-Max gebruikt gaat worden. Zeker als je je bedenkt dat er maar liefst vijf jaar in de ontwikkeling ervan is geïnvesteerd. Maar begrijpelijkerwijs doet Ford nog geen uitspraak over de toekomst van het Easy Acces Door System.