Duurtestgarage: afscheid van de BYD Dolphin

De eerste Chinees in onze duurtestgarage

Dat onze eerste Chinees een BYD werd, kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Nieuwkomers uit ’s werelds tweede economie doen dat genoeg, maar bij veel van die nieuwe merken lijkt het een gevalletje niet geschoten altijd mis. Ze huren een kantoorpand in Nederland, geven een paar boventallige trekpoppen een enkeltje Schiphol en zien wel waar het schip strandt. BYD daarentegen ging in zee met Louwman & Parqui, een door de wol geverfde organisatie die in een grijs verleden al bewees te begrijpen hoe je een onbekend merk uit een onbemind land groot maakt. En, zo weten we inmiddels, BYD’s horen tot de betere auto’s uit China.

Onhebbelijkheden

Dat geldt ook voor het kleinste model. We leerden de Dolphin kennen als een verrassend goede auto. Hardwarematig in elk geval, want we kwamen helaas nog wel aardig wat onhebbelijkheden tegen in de categorie computer says no. Zo leek de airco binair: op warme dagen kon je kiezen tussen gesmoord worden of gevriesdroogd. De ADAS-systemen waren overijverig, met tal van zinloze en hinderlijke inmengingen tot gevolg. Het fijne van software is echter dat je die kunt updaten en toen dat enige tijd geleden ongevraagd gebeurde, ontpopte zich een veel betere Dolphin. Het enige euvel dat bleef, was het feit dat de auto niets snapt van onze snelheidslimieten, maar zich er wel tegenaan bemoeit (immers verplicht sinds begin juli). Wellicht lost een volgende update dat op.

De Dolphin betrad het strijdperk tegen de Opel Corsa-e en won dat robbertje vechten met één punt voorsprong. Een combinatie van goede EV-eigenschappen, een erg rijke uitrusting en interieurruimte gaf de doorslag. Een niet ingeplande beproeving kreeg onze Dolphin op Bevrijdingsdag, toen een onoplettende Ibiza-bestuurder de BYD van zijn achterbumper ontdeed. Pech, maar het leerde ons wel dat je bij BYD niet bezorgd hoeft te zijn over de onderdelenvoorziening. Een kleine twee weken na de klap stond de auto weer spic en span voor de deur.

Je verzint het niet

Een onverwachte onhebbelijkheid bleek dat de actieradiusmeter de laatste vijftig kilometer veel harder terugliep. Dat maakte dat we met klamme handen richting de laadpaal kropen, waarbij de auto – geloof het of niet – net binnen laadkabellengte van de lader de geest gaf. Ga uit van net iets minder dan 400 kilometer praktijkrange, dan zit je altijd wel goed. In de zomer kwamen we uit op een verbruik van 14,8 kWh/100 kilometer, aan de paal gemeten.

We kijken met plezier terug op ons half jaar Dolphin. We hebben inmiddels een andere BYD in ontvangst genomen, de Seal ditmaal. We zien Freek Vonk graag tegemoet als nieuwe abonnee.