Daihatsu Sirion2

Hij werd bij ons niet erg populair; de Daihatsu Sirion, het nogal ruim van chroom voorziene model, boven de eenvoudige Cuore. Daarom was de Nederlandse importeur ook niet zo blij toen de Japanse fabrikant bepaalde dat een heel nieuw model bij ons onder de naam Sirion 2 op de markt zou worden gebracht. Maar hoe had de wagen dan moeten heten? In Japan wordt hij Daihatsu 'Boon' genoemd. Dat is natuurlijk een naam die je in Nederland helemaal niet op je auto wilt hebben. De Japanners kennen het nieuwe model – dat in samenwerking met Toyota is ontwikkeld - ook als Toyota Passo. 'Passo' klinkt niet verkeerd, maar in Europa wordt de compacte auto niet door Toyota uitgebracht. 'Sirion 2'; dat moest het worden, bepaalde de fabrikant. En zo gek is die naam eigenlijk niet, want het komt erop neer dat de nieuwe Daihatsu vernoemd is naar een brede rivier uit het boek 'The Lord of the Rings'. Hoe dan ook; een opsteker voor Daihatsu Holland is dat er in Japan, één maand na de introductie van het nieuwe model, drie keer zoveel bestellingen binnen waren als verwacht.

Behalve z'n naam heeft de nieuwe Sirion maar heel weinig met de oude te maken. Het is een totaal nieuw ontwerp, waarmee Daihatsu inspeelt op de nog steeds groeiende belangstelling voor auto's met MPV-trekken. Met een hoogte van 1,55 meter is de nieuwe Sirion bijvoorbeeld 10 centimeter hoger dan z'n voorganger. Merkwaardig genoeg is hij met een lengte van 3,60 meter ook 7,5 centimeter korter. Daar staat tegenover dat de wielbasis weer groter is; geen 2,350 meter, maar 2,43 meter. Een grotere wielbasis bij een kleinere totale lengte houdt in dat de overhang vóór en achter heel kort moet zijn. Een langere wielbasis betekent ook de mogelijkheid om meer ruimte te scheppen voor de inzittenden. En van die mogelijkheid hebben de ontwerpers goed gebruikgemaakt. Dat is vooral achterin te merken. Met de beenruimte is het daar dik in orde en ook met de hoofdruimte zit het – dankzij de ver recht naar achteren doorlopende daklijn - wel goed.

Slimme achterbank
Het dashboard is eenvoudig van opzet, maar de middenconsole springt er wel uit. Daar zorgt het in metaalkleur uitgevoerde bedieningspaneel van de standaard radio-cd-speler en het verwarmings- en ventilatiesysteem wel voor. Aan de grote halfronde snelheidsmeter valt je in eerste instantie niets bijzonder op, of het zou het LCD-schermpje binnenin moeten zijn, dat onder meer informatie geeft over de brandstofvoorraad en de kilometerstand. Maar als je het stuur verstelt – de stuurkolom kan hoger of lager worden gezet – merk je dat het instrumentenpaneel op de stuurkolom is gemonteerd en dus meebeweegt. Het stuur zal daardoor nooit het zicht op de instrumenten belemmeren. De toerenteller – als optie leverbaar op de versies met 1,3-litermotor – staat boven op het dashboard; een opstelling die we eerder hebben gezien bij smart.
Opberg- en aflegruimte lijkt er in eerste instantie niet zoveel te zijn. Dat klopt ook als je kijkt naar het bescheiden formaat van de portiervakken. Maar kijk je wat verder, dan zie je dat er behoorlijk wat aflegruimte is onder het rechterdeel van het dashboard en onder de bedieningsknoppen van de ventilatie op de middenconsole. Wat lager komen we ook nog een vakje met klep tegen. Bovendien is de Sirion 2 ook nog een handschoenenkastje van flink formaat rijk, én houders voor bekers, blikjes of flesjes in de portieren. Het zitmeubilair is niet al te ruim bemeten, maar we moeten niet vergeten dat we met een compacte auto te maken hebben. Door de binnenruimte die de Sirion 2 biedt, verlies je dat gauw uit het oog. Over de ruimte achterin hadden we het al; opmerkelijk groot voor dit soort auto's. De bagageruimte kan in een compacte hatchback niet erg groot zijn, maar hij meet nog altijd 225 liter en is netjes regelmatig van vorm. Maar er is meer. De in ongelijke delen (1/3 - 2/3) neerklapbare achterbankleuning maakt het mogelijk de ruimte beschikbaar voor bagage uit te breiden. Je kunt trouwens ook al wat laadruimte winnen door de rugleuning meer rechtop te zetten. Hoe is het met de zitting achter? Die kun je niet vooroverklappen, maar wel een stuk naar voren schuiven. Daar heb je ook wat aan als de rugleuningen op hun plaats blijven. Want schuif je de zitting – of een deel ervan – naar voren, dan krijg je achterin een vlak laadvloertje. Eenvoudig, maar toch slim bedacht, want het achtercompartiment van een auto wordt vaak als laadruimte gebruikt. En wagens met twee achterportieren, zoals de Sirion 2, nodigen daar helemaal toe uit.

Kat met negen levens
Kopers van de Sirion 2 kunnen kiezen uit twee motoren een 1,0-liter driecilinder en een 1,3-liter viercilinder. Met de nieuw ontwikkelde driecilinder van 69 pk en 94 Nm heeft de nieuwe Daihatsu genoeg in huis om zonder mankeren met het verkeer mee te kunnen komen. Als hij hard moet werken, hoor je dat wel, maar de driepitter draait mooi regelmatig en zonder hinderlijke trillingen. Het is niet zo'n goed idee met zo'n motor in een hoge versnelling met lage toeren heuvelop te gaan. Maar de driecilinder trekt het wel. Met de viercilinder die 87 pk vermogen heeft en 120 newtonmeter koppel ontwikkelt, gaat het natuurlijk allemaal vlotter. Op de snelweg kwamen we – zonder echt te planken – prima vooruit. Voor allebei de motorvarianten geldt dat de handgeschakelde vijfbak zich probleemloos laat schakelen.
De 1,3-litermachine kan ook gecombineerd worden met een viertrapsautomaat. Ook die doet z'n werk helemaal goed; van schakelschokjes is nauwelijks iets te merken. Daihatsu is trots op de katalysator die het merk voor de 1,3-litermotor heeft ontwikkeld; een zelfherstellende 'kat' die veel langer meegaat dan een gewone. Een kat met negen levens, zou je kunnen zeggen. Met welke uitvoering van de nieuwe Sirion je ook onderweg bent, hij vervoert z'n inzittenden comfortabel en ligt zo zeker en stabiel op de weg dat je het gevoel krijgt met een grotere auto te rijden. De besturing werkt niet te licht, maar voelt ook niet erg strak aan. Nu ja, wat wil je ook; de Sirion 2 is tenslotte niet als sportwagen bedoeld.