Dacia Logan MCV 1.6 16V (2009)

De MCV kreeg eind 2008 een bescheiden facelift, maar het geheel is nog steeds een stukje functioneel design dat z'n weerga niet kent. De facelift betekende het einde voor de hoekige neus en hier  en daar zitten er zowaar wat chroomkleurige sierstrips op de Logan. Details als de asymmetrische achterdeurtjes dragen bij aan het markante uiterlijk. De simpele vormgeving van de buitenzijde wordt in het interieur doorgezet. Het kloeke dashboard ziet er stevig uit, maar de gebruikte materialen zijn niet echt om over naar huis te schrijven. Zo zijn het stuur en de versnellingspook gemaakt van een rubberachtig materiaal dat niet lekker aanvoelt. De stoelen zijn  wat te zacht, waardoor ze weinig steun bieden en op langere ritten niet lekker meer zitten.

Om het interieur een beetje cachet mee te geven, monteert Dacia op de Lauréate-uitvoering witte wijzerplaten en diverse chroomkleurige accenten in het interieur. Het ziet er inderdaad frisser uit dan de donkere kleuren aan boord van de andere uitvoeringen, maar hoogstaand wordt het interieur er natuurlijk niet van. Hoogstaand is wel de hoeveelheid ruimte die achterin te vinden is. Wij gingen op pad met de zevenzitsuitvoering van de MCV. In de meeste zevenzitters bieden de achterste twee stoelen geen volwaardige zitplaats, maar de Dacia is de uitzondering op die regel. Zelfs als volwassene is het namelijk goed uit te houden op de achterste zitrij.

Helaas blijft er maar een beperkte bagageruimte over als alle zitplaatsen in gebruik zijn, maar ook daaraan is gedacht. De stoelen laten zich namelijk eenvoudig wegklappen, waardoor een grote laadruimte van 700 liter ontstaat. Klap je ook de middelste rij weg, dan is er maar liefst 2.350 liter beschikbaar.

Voldoende kracht

Onze MCV is voorzien van een 105 pk sterke en 1,6 liter grote viercilinder. Die levert 148 Nm aan koppel en helpt de Dacia aan een D-label. Dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat deze krachtbron al wat ouder is. Hij klinkt wat rauw en is niet altijd even beschaafd. Wel biedt het blok voldoende kracht om goed met het verkeer te kunnen meekomen. Op de snelweg valt op dat de motor veel toeren draait; bij 120 kilometer per uur staat de naald van de toerenteller al op zo'n 3.800 toeren per minuut. Dat zorgt voor lawaai in het interieur. Wel reageert de Logan enthousiast op het gaspedaal; vlot inhalen is geen enkel probleem.

Er is weinig aan te merken op de manier waarop de Logan rijdt. Door de langewielbasis is de Logan op snelheid lekker rustig en in bochten is hij neutraal. Natuurlijk gaat de auto uiteindelijk wel glijden, maar dan moet je echt wel aandringen. Bij normaal gedrag zal hij je niet snel verrassen. Wel is de bediening heel afstandelijk. Er zit weinig gevoel in het stuur en het schakelen doet denken aan roeren in een bak met rubber.

Dé aantrekkingskracht van prijsvechters is natuurlijk de hoeveelheid waar die je voor je geld krijgt. Dat zit bij de Roemeen wel goed. We reden de Dacia in Lauréateuitvoering, de meest luxe versie. Zaken als elektrische ramen vóór, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening en mistlampen vóór zijn standaard. De testauto had nog wat opties in de vorm van lichtmetaal, airco en radio/cd-speler.