Corvette ZR1

De Amerikanen willen de strijd voor eens en voor altijd beslechten: wie bouwt de snelste sportwagen van het land? De wedloop om de meest vermogende supersportwagen van Noord-Amerikaanse bodem drijft de rivalen Dodge Viper en Chevrolet Corvette tot het uiterste, en daarbij dreigen ze ook de Europese sportbolides als de Ferrari 599 GTB, Lamborghihi Murciélago LP640 en Porsche 911 GT2 het nakijken te geven. Na introductie van de 612 pk sterke Viper SRT-10 is het nu de beurt aan de tot 647 pk gefokte Corvette ZR-1. Onder muzikale begeleiding van een grommende 6,2-liter V8 met compressor betreedt hij het strijdtoneel om zijn aartsvijand met 'shock and awe' te vernietigen. En de voortekenen zijn goed. Zo wist de über-'Vette onlangs op de Nordschleife van de Nürburgring reeds het ronderecord voor in serie gebouwde sportwagens voor zich op te eisen, met een beste tijd van 7 minuten en 26,4 seconden. Ter vergelijking: Porsche Carrera GT laat in de handen van Ringmeister Walter Röhrl voor een rondje over het moordende parcours 7:32,34 minuten noteren. Wie zei daar dat Amerikanen geen sportwagens konden bouwen?

Lowtech

Op GM's testcircuit Milford Proving Ground in de Amerikaanse staat Michigan kunnen we het prestatiepotentieel van het Amerikaanse beest aan den lijve ondervinden. Met de bekende tuimelschakelaar rechts naast het stuur wekken we de 6,2-liter achtcilinder tot leven. Via zijn oorstrelende motorgeluid maakt de Corvette ZR-1 zijn kracht direct aan de buitenwereld duidelijk.

De uit aluminium opgetrokken en 265 kilo wegende V8 is voorzien van een Eaton TVS R 2.300-compressor, maar in andere opzichten is de Corvette-motor nog altijd heerlijk lowtech. Zo wordt de motor nog altijd op archaïsche wijze door een centrale nokkenas aangedreven en heeft hij slechts twee kleppen per cilinder zoals auto's die in de Middeleeuwen zo ongeveer ook al hadden. Desondanks wordt er een ronduit indrukwekkende 647 pk opgewekt door de Small Block, die bij 5.800 toeren per minuut gereedstaan. Nóg imposanter is echter het koppel: er staat een riante 819 newtonmeter op afroep bereid, 90 procent daarvan wordt tussen 2.600 en 6.000 tpm geleverd. Ze katapulteren de 1.518 kilo lichte ZR-1 als een raket naar voren, zijn infernale brullen uit de vier uitlaten – elk met een doorsnede van 75 millimeter – strelen onze oren terwijl de ZR-1 richting zijn topsnelheid dendert. Om de banden een beetje te sparen, grijpt een begrenzer in bij 330 km/h, zonder deze elektronische stoorzender zou 338 km/h mogelijk zijn volgens hoofdingenieur Tadge Juechter. De snelste Dodge Viper SRT-10 is goed voor 310 km/h, een Ferrari 599 GTB schopt het tot 330 km/h. Ook op dit vlak kan de 'Vette dus heel goed meekomen met zijn opponenten.

Nerveus trappelend

Voor snelle stoplichtsprintjes kun je het instelbare onderstel van de super-Corvette het best in de stand 'Sport' zetten via de draaischakelaar op de tunnelconsole. Daarna druk je de 'traction off'-knop eenmaal in om de ESP-ingreep te vertragen of tweemaal om de tractie controle uit te zetten en de ESP-grens nog verder te verschuiven. Met een hoorbaar 'klik' leggen we de eerste versnelling in, de gasvoet verlangt 6.000 tpm. Zodra de koppeling sluit bijten de 335/25 R 20-walzen schreeuwend in het asfalt. Met een nerveus trappelende kont stormt de ZR-1 van zijn plek. Een adempauze later loopt de motor alweer in de toerenbegrenzer. De 6.600 tpm zijn bereikt, de snelheidsmeter geeft 105 km/h aan en nog altijd is de ten opzichte van de Z06 langer gemaakte eerste versnelling ingelegd. De 100 km/h-grens is op deze manier na 3,5 seconden gepasseerd. Dat is tweetiende sneller dan de Ferrari 599 GTB, maar eentiende langzamer dan in de Dodge Viper SRT-10 ACR. Om de 200 km/h te bereiken, verlangt de ZR-1 maar 10,3 seconden van je geduld.

Koolstofvezel

De Corvette ZR-1 van de tweede generatie (de eerste werd tussen 1989 en 1995 gebouwd) maakt gebruik van de lichte aluminium basisstructuur van de Corvette Z06. De neus, voorspatborden, de motorkap en het dak zijn uit ultralicht koolstofvezel opgetrokken. Ook de 7,0-liter V8 van de Z06 stond in het begin van project 'Blue Devil' op het programma. Maar om de motor zoveel kracht te ontworstelen dat hij 'elke andere sportwagen ter wereld het nakijken geeft' zoals GM-topman Rick Wagoner in 2004 eiste, moest hij tot minstens 8,3 liter inhoud worden opgeboord of zelfs een compleet nieuwe V10 worden ontwikkeld, aldus Juechter. En nadat een twinturbo-versie van de zevenliter V8 de eerste Blue Devil-prototypes in vlammen liet opgaan, werd besloten om de LS3 genaamde 6,2-liter V8 van de basis-Corvette met een tot 15.300 tpm draaiende Eaton-compressor uit te rusten. Maar niet zonder het aluminium blok door een speciaal uithardingsproces te verstijven, op dry sump-smering over te zetten, tolerantie-armere inlaatkleppen van titanium te monteren en de luchtinlaten te optimaliseren. De kracht van de daaruit resulterende beul wordt door een Tremec-handbak met zes versnellingen geproportioneerd die voor de achteras woont. In tegenstelling tot bij de Z06 hoef je voor het bereiken van de topsnelheid niet terug te schakelen naar z'n vijf, de kortere zesde versnelling is er ook toe in staat.

Gretig

Vochtige handen krijgen we aan het stuur van de ZR-1 niet tijdens het hard rechtuit rijden, maar eerder in het kronkelende gedeelte van het circuit. Bij het insturen voel je dat de neus door de compressor en grotere luchtinlaten zwaarder is geworden. De ZR-1 heeft een gewichtsverdeling van 52 procent vóór en 48 procent achter, waar die bij de Z06 precies fifty-fifty is. Zodoende waaiert hij in het grensbereik licht onderstuurt naar de buitenkant van de bocht. Als je de voet op het gas houdt, zijn volgens Juechter zijdelingse krachten tot 1,05 g op te wekken. Weliswaar is de ZR-1 in totaal bijna 100 kg zwaarder dan een Z06, maar dat wordt door het vermogensoverschot ruimschoots gecompenseerd.

Het feit dat de progressief werkende besturing bijzonder precies werkt en dat de auto zelfs bij hoge tempi niet nerveus aanvoelt, is ook aan de grote voorspoilerlip en achterspoiler te danken.

Net als op stuurcommando's reageert de Corvette ook erg gretig op het gas- en rempedaal. Slechts met een haartje vertraging volgt de compressormotor de wensen van de rechtervoet op. Tegen deze spontaniteit kan geen enkele turbomotor op. De perfect doseerbare, standaard gemonteerde keramische remschijven van Brembo zorgen ervoor dat je snelheid ook weer snel van je af kunt schudden. Tegenover vergelijkbaar grote stalen schijven reduceren ze het onafgeveerde gewicht met circa 20 kilo. En in tegenstelling tot veel soortgenoten piepen ze niet in koude toestand. De reusachtige remmen hebben een vergelijkbaar formaat als bij de Bugatti Veyron en Ferrari FXX, zodat het vertragingspotentieel adembenemend is.

Liefdeloos

Wie gezien al het bovenstaande denkt dat de ZR-1 een bikkelhard geveerd monster is, heeft het mis. Zijn veercomfort is zelfs beter dan bij de Z06, wat vooral te danken is aan de nieuwste generatie van Magnetic Ride. Het door Delphi ontwikkelde systeem met variabele demperinstelling is nagenoeg identiek aan dat van de Ferrari 599 GTB en onderdrukt overhelneigingen in bochten en tijdens afremmen verregaand.

In geoefende handen laat de super-Corvette veel duurdere sportwagens zijn achterste zien. Welbeschouwd is het namelijk een koopje. Geen enkele andere fabrikant biedt voor € 199.990 (inclusief rijtraining op het circuit van Paul Ricard) zoveel rijplezier en zoveel kracht. Alleen het liefdeloos in elkaar gezette interieur is een smet op zijn blazoen. Veel plastic is bij de ZR-1 weliswaar door leer afgelost, maar de goedkoop aanvoelende schakelaars, saaie knoppen en de ver het interieur in priemende handremgreep zijn bepaald geen lust voor het oog. Ook de standaard gemonteerde stoelen zijn geen toppunt van raffinement: het is absoluut verstandig om de optionele sportstoelen te nemen. Alleen deze bieden namelijk een zitting die lang genoeg is en een goede zijdelingse steun. Dan nog is het echter lastig om een goede zitpositie te vinden, als gevolg van het feit dat het stuur alleen in hoogte te verstellen is en dan ook nog met extreem grote stappen.

Ondanks deze zwakke plekken is de snelste en duurste Corvette aller tijden echter een fascinerende supersportwagen die met zijn prijs-/prestatieverhouding elke concurrent veruit overtreft. De in eerste instantie alleen aan de doorzichtige bult in de neus herkenbare 'Vette' zal absoluut een schare liefhebbers vinden. We zijn benieuwd hoe ze bij Dodge op de handschoen gaan reageren die Corvette heeft opgeworpen. In het geruchtencircuit gaan al verhalen rond over een 680 pk sterke tuningkit voor de SRT-10 …