Citroën C4 1.6 THP Exclusive (2008)

De C4 kreeg onlangs een kleine facelift. Het front is nog het grondigst aangepakt, met een andere bumper en een iets bollere motorkap. Voor het interieur belooft Citroën mooiere materialen.

De eigenzinnigheid die ooit zo typerend was voor het Franse merk, zit hem vooral in de achterkant. En dan met name in die van de Coupé. Daarnaast is 't dashboard verre van alledaags. Geen ronde klokken, maar een groot display dat door alle inzittenden is af te lezen. En dan dat stuur! Het centrale deel is gefixeerd en draait dus niet mee. Heel apart. Wat afwerking en materiaalkeuze betreft ziet het er allemaal netjes uit. Hoewel we de bekleding op de panelen rond de portiergrepen van een bijzonder soort vinden. Het ziet eruit als het laagje geribbelde folie dat onderin de verpakking van sommige vleessoorten van de supermarkt zit. Maar dan in het zwart. Erg bedieningsvriendelijk is het allemaal niet. Neem bijvoorbeeld de claxonknop, die niet midden op het stuur zit. In een noodsituatie moet je die eigenlijk intuïtief kunnen vinden. Of de knoppenpanelen van de radio/telefoon en de klimaatregeling. Ze zitten te ver naar beneden. Eigenlijk zouden ze op de plek van het navischerm moeten zitten. In het zicht en voor het grijpen. Het intoetsen van een telefoonnummer is op deze manier te gevaarlijk om tijdens het rijden te doen.
De meters in het grote display zijn niet in een oogopslag afleesbaar. Het knoppencircus recht voor je neus, midden in het stuur, vraagt eveneens veel gewenning. Het zal de gemiddelde C4-rijder veel tijd kosten om alles blindelings te kunnen bedienen.

Soepele, stille krachtbron
Als onderdeel van PSA kan Citroën gebruik maken van de 1,6-litermotor met directe inspuiting die de Fransen in samenwerking met BMW ontwikkelden. De turbomotor in de C4 ontpopt zich vanaf het eerste moment als een soepele, stille krachtbron met veel trekkracht onderin. Hij is niet uitgesproken fel of sportief, maar verschaft heel ongemerkt toch uitstekende prestaties. Op de sprint vanuit stilstand naar 100 km/h klokten we zelfs een betere tijd dan Citroën zelf opgeeft. Op de tussensprints heeft hij last van de vrij lange zesde versnelling, die wel voor de nodige rust zorgt op de snelweg. Bovendien toont de Fransman zich een bescheiden drinker onder die omstandigheden. Bij 120 km/h noteren we ongeveer 2.500 toeren. De zesbak van de C4 schakelt gemakkelijk, maar de pook beweegt behoorlijk heen en weer als je met het gas speelt.
Zo soepel en smeuïg als de motor van de C4 is, zo is ook de rijbeleving. Nee, het is geen sponzige, week geveerde auto, maar een lekker comfortabele reisgenoot. De Citroën-rijder verwacht dit gedrag en het zou raar zijn als het merk deze wens niet honoreerde. Dat neemt niet weg dat je met de C4 in rap tempo bochten kunt pakken en dat de koets niet overmatig helt of duikt. De besturing werkt direct en precies en het onderstel reageert gehoorzaam. Op de snelweg ervaar je het comfort als weldadig. Vooral bij het overbruggen van lange afstanden is dit veergedrag heel plezierig. Daarbij stuurt Citroën je ook nog met een vrij goed aangeklede auto op pad. Dit is dan ook het topmodel van de reeks. Hij is slechts met opties verder aan te kleden.