Chrysler 300C 3.5 V6 (2006)

De Europese wortels ten spijt is het bij ons nog geen voor de hand liggende keuze.
De nieuwe generatie Chryslers voldoen niet aan het cliché van groot, groter, grootst. Nee, Chrysler bouwt bescheidener auto's, zoals de 300C met een V6-motor met 250 pk. Na de fusie met Mercedes-Benz timmert Chrysler aan de weg met gedurfd vormgegeven auto's die voorzien zijn van Duitse techniek of gebaseerd zijn op modellen uit Stuttgart. Met de 300C hebben we te maken met een auto die gebaseerd is op de Mercedes E-Klasse, weliswaar van de vorige generatie, maar toch...
De Chrysler is opvallend vormgegeven. De tekenaars lijken zelfs enigszins te zijn doorgeslagen bij het styleren van de 300C. 't Robuuste uiterlijk wordt gedomineerd door grote wielkasten en een lage daklijn, en aan de voorkant door een grote grille die het uiterlijk helemaal afmaakt. De kleine zijruiten laten zelfs een enigszins sinistere indruk achter. Opvallend detail: net als bij een aantal andere Chrysler-modellen treffen we bij de 300C een trekkoord aan waarmee je het kofferdeksel van binnenuit kunt openen en je jezelf zonodig uit de bagageruimte kunt bevrijden... De handgreep van het trekkoord geeft zelfs licht in het donker.

Kleine glimlach
In het 300C-interieur is ruimte genoeg, ook als je langer bent dan gemiddeld. Doordat de ramen vrij hoog zitten en er veel ruimte is, krijg je in de Chrysler al snel het gevoel dat een kind moet hebben wanneer hij voor het eerst voorin mag zitten. Binnen valt op dat de vormgeving van het interieur geheel in overeen-stemming is met die van het exterieur. Chrysler heeft weinig franje gebruikt, overbodige opsmuk is de 300C vreemd. Wat je ziet is 'n grappige mengeling van strak, chic en retro, met een hoog plastic-gehalte. Van een Europese autofabrikant zou je zoiets niet accepteren, bij deze Amerikaan wekt het hoogstens een kleine glimlach op. Zo lijkt het paneel rond de versnellingspook rechtstreeks uit de jaren zeventig te stammen en verraadt het infotainmentsysteem net als de hendels aan de stuurkolom de banden met Mercedes. De klassieke cijfers op de wijzerplaten moeten de auto wat extra cachet geven, maar het komt een beetje over als een kermishorloge. Wanneer je hiermee kunt leven en het allemaal niet al te serieus neemt, is het dik in orde. Overzichtelijk is het namelijk wel in de Chrysler. Het dashboard is voorzien van flinke knoppen die je zelfs met handschoenen aan nog zonder problemen kunt bedienen, geen gepriegel.

Minder strak
De onderstelmensen van Chrysler hebben hun best gedaan om de auto aan de wensen van de Europese automobilist te laten voldoen. Het 300C-onderstel stamt direct af van dat van de vorige E-Klasse. Maar het is wat minder strak dan we hier gewend zijn. Als je een paar dagen onderweg bent, merk je dat de Chrysler vooral op comfort is ontwikkeld, zonder dat hij als wollig te bestempelen is. Z'n veren, dempers en rubbers absorberen de oneffenheden; het sluit goed aan bij de Amerikaanse way of life. Wij zijn echter in Nederland en daar is reizen van A naar B een sprintrace.
Zodra je met deze auto de hoek om gaat, vraag je je eventjes af wat er gebeurt. Voordat je je gedachte helemaal hebt kunnen afmaken, doet de auto wat je hem hebt opgedragen; dramatisch is het niet. Het gewicht zorgt ervoor dat de Chrysler over de voorwielen naar buiten glijdt wanneer je rap een bocht in duikt.