Cadillac CTS 3.6 Sport Luxury (2008)

De Cadillac-koper zal waarschijnlijk het licht rebelse uiterlijk van de CTS wel kunnen waarderen. Op de wielkasten na is er amper een ronde lijn te bekennen. Het front straalt zelfvertrouwen en ook wel wat agressie uit. De grote grille is doorgetrokken tot onder de voorbumper. Ook aan de achterkant lijken de meetlat en de winkelhaak overuren te hebben gemaakt op de tekentafel. Van de zijkant ziet de CTS er Stealth-achtig uit; de hoge schouders geven hem een krachtig en gedrongen aanzien.
In vergelijking tot de oude CTS is het nieuwe dashboard een enorme vooruitgang. De taps toelopende middenconsole oogt door de aluminiumkleurige kunststof vrij slank, maar is toch breder dan je denkt vanwege de ventilatieroosters aan beide zijden. De knoppen op de middenconsole zitten netjes geclusterd, waardoor de bediening ervan weinig inzicht vereist. Het grote kleurenscherm schuift op commando omhoog. Snelheidsmeter, toerenteller en de meters voor brandstof en motortemperatuur zijn ondergebracht in drie ronde kokers. Niet origineel, wel netjes. Het gestikte leer op de bovenkant van het dashboard en de portieren plus de carbon-look en aluminiumkleurige accenten zorgen voor een hoogwaardige uitstraling. Door de hoge gordellijn heb je het idee heel laag te zitten en omdat de stoel ook ver naar beneden kan, heb je een prima zithouding. Het stuurwiel is elektrisch in hoogte en diepte te verstellen.

Het comfort van de stoelen is goed, maar de zijdelingse steun voor de benen houdt niet over. Ook een beetje jammer is de speling in de rugleuning. Achterpassagiers van de CTS hebben genoeg beenruimte, maar de hoofdruimte is aan de krappe kant.

Toeren maken
De 3,6-liter V6 is met z'n 311 pk sterk genoeg. Opmerkelijk is dat het maximumkoppel van 374 Nm zich pas bij een erg hoog toerental openbaart. Ook moet je flink doortrekken in toeren om alle pk's te mobiliseren. Dan klinkt ook de zespitter het lekkerst, met een fijne roffel en een mooi, ietwat 'hol' uitlaatgeluid. Op kruissnelheid blijft het lekker stil aan boord van de Caddy. De automatische zestrapstransmissie zou best wat alerter mogen reageren en ook weet de Cadillac met een remweg van dik 40 meter vanaf 100 km/h niet echt te overtuigen.
De sportief ingestelde chauffeur zal zich best thuisvoelen in de Caddy. Het driespaaks stuurwiel is compact en pakt prettig beet. Bovendien geeft het bij elke snelheid veel informatie door. In lange doordraaiers houdt de CTS heel mooi de ingezette koers aan en zijn correcties nauwelijks nodig. Strak en stabiel, met weinig neiging tot onderstuur. Van overhellen heeft de koets ook niet veel last. De dempers zijn, zeker naar Amerikaanse maatstaven, stevig afgesteld en oneffenheden op de snelweg worden dan ook goed doorgegeven aan de inzittenden.
Toch is de Caddy zeker geen stuiterbak; comfort is nog wel degelijk in ruime mate aanwezig en het onderstel valt niet te betrappen op bijgeluiden. Om het rijgedrag van de CTS als een grote verrassing te bestempelen, gaat wellicht wat ver, maar dat de Yank zo overtuigend uit de hoek zou komen, hadden we ook weer niet verwacht. Kortom, hulde.