Rijtest BMW Z4 3.0i

Of z'n vrouw alsjeblieft even in de auto mag zitten. Het voorzichtige verzoek klinkt bijna als een smeekbede, en in steenkolen-Engels vertelt de Duitse toerist ons op de parkeerplaats van het hotel dat z'n echtgenote de BMW toch zo'n prachtige auto vindt. 'It is my dream car', vult vrouwlief aan, die in de gaten heeft dat wij er totaal geen bezwaar tegen hebben als ze even plaatsneemt in de Z4. We hebben tenslotte zelf al de hele dag in de BMW-zetels gebivakkeerd. 'I drive a Z3 now and I really want to have this car!', kirt ze terwijl haar man met veel enthousiasme de ontspanner van de camera beroert. Of deze gebeurtenis nou de uitzondering is die de regel bevestigt - een Z3 is een 'vrouwenauto' en een Z4 dus niet - weten we niet, maar het geeft wel aan dat vrouwen dus ook voor de Z4 vallen. Da's dan ook goed nieuws voor het verkoopapparaat van BMW, dat waarschijnlijk kan rekenen op de belangstelling van beide seksen. Want ook bij de heren valt de Z4 prima in de smaak, zo merkten we tijdens onze kennismakingstocht door de Algarve in Portugal. Van dat 'probleemimago' is de kleine Beierse roadster mooi in een klap verlost. Wie zich de eerste foto's in het Journaal van dit blad nog herinnert, kan zich misschien nog voor de geest halen dat we in de begeleidende tekst niet onverdeeld positief waren over het uiterlijk. Het blijkt dat we in het geval van de Z4 te maken hebben met een wet die vaker opgaat voor nieuwe auto's die je op het eerste gezicht slecht pruimt; na verloop van tijd ga je ze steeds mooier vinden en uiteindelijk blijken het vaak klassiekers in de dop te zijn. We vermoeden dat het de Z4 net zo zal vergaan.

Strijd om de macht
Het kon eigenlijk niet anders dan dat de Z4 wel iets bijzonders móest worden, gelet op de moedige designkoers die BMW met de laatste 7-serie inzette. Er hangt op de ontwerpafdeling van BMW waarschijnlijk een waarschuwingsbord met de tekst 'Vermijd te veel ronde vormen', want net als bij de 7 zien we veel scherpe lijnen terug in de Z4. Dat blijkt vooral als je 'm en profil bekijkt; ronde en scherpe lijnen houden elkaar precies in evenwicht. Ook heel fraai hoe de 'Z' - is Zorro op bezoek geweest? - op de zijkant wordt doorgezet in de frontpartij, waar scherp en rond wederom om de macht strijden. Onze aanvankelijke scepsis over de vormgeving is in elk geval behoorlijk weggeëbd. Wat niet wegneemt dat smaak altijd iets subjectiefs blijft; het is niet de bedoeling u hier over te halen de Z4 mooi te vinden. Goed, genoeg over het uiterlijk nu, we zijn niet naar Portugal afgereisd om 'm mooi te zien wezen, we willen rijden! De complete testvloot is overgekomen uit Amerika (waar de auto gebouwd wordt) en bestaat enkel uit zescilinders met drie liter inhoud. Wij stappen in een paarskleurige met standaard onderstel, op verzoek monteert BMW een sportieve versie. Al snel komen we tot de conclusie dat het normale onderstel meer dan voldoende is om zowel de rustige rijder als de vlotter ingestelde bestuurder tevreden te stellen. Sterker nog: het is top. Vering en demping zijn aan de stevige kant, maar passen goed bij deze auto. Alleen al u écht van stevig doorrijden en flink hoeken houdt, raden we u aan zo'n sportonderstel te bestellen, maar in alle andere gevallen bent u met de standaardafstelling prima bediend. Hoewel het nogal wisselvallig weer is, rijden we met de kap omlaag - zo'n zeven seconden de knop indrukken en hij ligt keurig opgevouwen achter u - en dan is het heerlijk cruisen in de Z4, met die sterke en prachtig brommende zespitter onder de lange kap. Maar het bochtige en heuvelachtige landschap is té verleidelijk om rustig doorheen te tuffen en dus geven we de BMW even goed de sporen. Als een kind in een snoepwinkel, zo blij lijkt de Z4 te zijn dat 'ie eindelijk z'n kunsten mag vertonen. Messcherp laat 'ie zich door de bochten loodsen, met de assistentie van EPS (elektrische stuurbekrachtiging) dat voor het eerst door BMW wordt toegepast op een productiemodel en de keuring probleemloos doorstaat. Subtiel en vergezeld van een donkere uitlaatgrom worden we weer herinnerd aan BMW's onverwoestbare slogan 'Freude am Fahren'.

Dynamische boel
Wat zit er behalve prima rij-eigenschappen nog meer in het Z4-vat? U kunt 'm bijvoorbeeld laten voorzien van een SMG-bak, het snelle sequentiële schakelsysteem. Niet dat u met de vijf- (2.5i) of zesbak (3.0i) slecht af bent, maar zo'n Sequential Manual Gearbox is behalve een zeer fraai stukje techniek ook gewoon erg leuk. Hoe het exacte uitrustingsniveau er voor de Nederlandse Z4's uit gaat zien, is nog niet bekend, maar beschikbaar zijn in elk geval zaken als ASC (stabiliteitscontrole), DDC (Dynamic Drive Control, voor 'alertere' motorreacties), DSC (Dynamic Stability Control), DTC (Dynamic Traction Control). Een dynamische boel dus. Het interieur, met opklapbaar lcd-scherm voor navigatie, audio et cetera, ziet er overigens tiptop uit. Alleen hopen we dat de bruine inleg van het dashboard van 'onze' Z4 voorbehouden blijft aan de Amerikanen. Het 'geborsteld aluminium' dat we in de metallic grijze testauto's terugvinden, staat 'm heel wat beter. Met een stapel zeer positieve rij-indrukken in het achterhoofd, komen we bij een onvermijdelijk onderdeel: de prijs. BMW verwacht dat de instapper, de 2.5i, rond de 56.000 euro gaat kosten en dat is niet niks. We vermoeden dat de drieliter zo ongeveer 70 mille moet opbrengen en een vluchtige blik op de prijslijst leert dat je je voor dat geld ook een originele Porsche Boxster aanmeet. Oei. En voor iets meer dan 47.000 heb je een bereleuke Honda S2000. Hmm. Maar ja, een BMW is een BMW en de nieuwe Z4 is ook nog eens een erg goeie BMW. Met een uniek uiterlijk waar je voor moet vallen. En daar gaat het bij dit soort auto's toch vaak om...