AutoWeek Test - Mercedes-Benz C-klasse Estate

Even kennismaken: de Mercedes-Benz C-klasse Estate

Mercedes-Benz is sinds de vroege jaren 80 actief in de middenklasse. Eerst met de 190-serie, daarna met de C-klasse. In april 2021 verscheen de vijfde generatie van de C-klasse op de markt. Na de vierdeurs Limousine volgde niet veel later de praktische stationwagon – door het Duitse merk Estate gedoopt.

Het design van de nieuwe C-klasse volgt in grote lijnen dezelfde koers als met de vorige (vierde) generatie al werd ingezet. Elementen die we kennen van de huidige S-klasse waarderen de nieuwe C-klasse visueel verder op. Ook kreeg de C-klasse een 2,5 centimeter langere wielbasis. Vooral het interieur onderging een metamorfose, met een prominente rol voor de nieuwste versie van Mercedes’ MBUX-interface en een groot centraal bedieningsscherm – net zoals in de S-klasse.

Technisch bleef echter veel bij het oude. De C-klasse wordt alleen nog geleverd met viercilinders, maar het aantal benzine- en dieselmotoren waaruit je kunt kiezen, is als vanouds omvangrijk. Alle motoren zijn mild-hybrids, waarbij een startgenerator voor een extra krachtimpuls zorgt om de verbrandingsmotor onder zware belasting te ontzien – en zodoende zuiniger te maken.

Belangrijkste motorische ontwikkeling bij de nieuwe C-klasse, is de C300e. Daarop staat de letter ‘e’ voor plug-in hybridetechniek. Ten opzichte van het oude model, heeft de nieuwe PHEV een beduidend grotere elektrische actieradius gekregen, van meer dan 100 kilometer. Daarmee stelt de Mercedes C300e elke andere middenklasser met plug-in hybridetechniek – zoals de BMW 330e Touring en de Volvo V6 T6 en T8 Recharge – in de schaduw.

Wat heeft de Mercedes C-klasse als plug-in hybride allemaal te bieden?

Mercedes steekt niet alleen miljarden in de ontwikkeling van de geheel elektrische EQ-lijn, maar blijft ook investeren in de bestaande modelreeksen. Traditionele modellen als de C-klasse Limousine en Estate ontkomen echter niet aan elektrificatie. Met de plug-in hybride variant van de C-klasse heeft het merk grote stappen gezet. Vooral met het elektrische bereik: puur op elektrokracht, komt het nieuwe model bijna twee keer zo ver op een volle accu als zijn directe voorganger. 

Behalve aan de C300e-aanduiding op de achterklep, herken je de plug-in hybrideversie van de C-klasse aan de dubbele ‘tankklep’. De auto heeft een vulopening in het rechter achterscherm, waar je benzine tankt. Linksachter zit een gespiegeld deksel voor de laadpoort. Wat ons betreft een ideale positie om de laadkabel in te pluggen, want je kunt de auto zo gemakkelijk met zijn stekkeraansluiting bij een laadpaal parkeren. Bovendien is het dubbele deksel esthetisch fraai in het ontwerp geïntegreerd.

Als optie kun je hier ook een snellaad-aansluiting krijgen.

De C300e wordt aangedreven door een tweeliter turbomotor op benzine, die een vermogen levert van 204 pk. De viercilinder wordt geholpen door een elektromotor van 129 pk. Op de ‘sweet spot’ komen beide motoren tot een gezamenlijk vermogen van 313 pk en een maximum koppel van 550 Nm. De C300e Estate zit in slechts 5,9 seconden op 100 km/h en hij heeft een topsnelheid van 240 km/h.

De auto is razendsnel, maar ook heel zuinig. In de testperiode behaalden wij – zonder vooraf te stekkeren – een gemiddeld verbruik van 1 op 15,5, wat eenvoudig te verbeteren is door structureel te stekkeren. Overigens heeft de Mercedes nog wel iets te winnen op het gebied van raffinement. De motor en de negentraps automaat lijken het soms niet helemaal met elkaar eens te zijn, waardoor de aandrijflijn in bepaalde situaties een aarzelende indruk maakt. Bovendien klinkt de viercilinder benzinemotor nogal rauw.

Gaat de hybridetechniek ten koste van de binnenruimte?

Ja. Om een elektrisch bereik van meer dan 100 kilometer te halen, huisvest de C300e Estate een fors accupakket met een capaciteit van 25,4 kWh achterin. De accu’s zitten onder de vloer van de bagageruimte, waardoor deze moest worden opgehoogd. Mercedes was dus wel genoodzaakt om laadvolume op te offeren. Er past nu nog maar 360 liter aan bagage achterin. Een flinke aderlating, want de C-klasse Estate met mild hybrid-motor (benzine of diesel) vervoert 490 liter. Het trekvermogen van de C300e is echter gelijk aan die van de andere motorvarianten: 1800 kilo (geremd). 

Niet heel fraai, die bult in de kofferbak.

Nu worden lifestyle-combi’s als de C-klasse Estate zelden aangeschaft omwille van de inhoud van hun bagageruimte. De inzittenden zelf ondervinden bovendien geen enkel nadeel van de accu’s, behalve dat ze minder bagage mee kunnen nemen. Voorin kun je de grotendeels elektrisch verstelbare stoel heel laag positioneren, er is voor iedereen een prettige zithouding mogelijk. De tijd dat de middenklasser van Mercedes op de achterbank nauwelijks (been)ruimte te bieden had, ligt inmiddels ver achter ons. Nu gaat het te ver om de nieuwe C-klasse Estate dezelfde leefruimte toe te kennen als bijvoorbeeld de Volkswagen Passat Variant, maar je hoofd en ledematen raken niet snel bekneld.

Hoe rijdt de Mercedes C300e Estate?

Met volgeladen accu begint de Mercedes meteen in de elektrische rijmodus. Is de rit langer dan het elektrische bereik van 100 kilometer, dan is het raadzaam altijd de bestemming in te voeren in de navigatie. Dan bedenkt de techniek namelijk zelf wanneer de elektromotor zijn werk zelfstandig doet of vooral de benzinemotor ondersteunt. Zodat zo efficiënt mogelijk naar de plaats van bestemming kan worden gereden.

In de testweek is het rond de 7 graden Celsius. Desondanks komen we met de C300e Estate op 93 elektrische kilometers, niet veel minder dan de door Mercedes beloofde actieradius. De techniek signaleert rotondes en bochten en levert dan meer weerstand in het gaspedaal, en als het gaspedaal loslaat gaat het zelf regenereren. De signalen van de auto sporen je aan zoveel mogelijk uit het accupakket te halen; samen met de auto ga je voor maximale efficiëntie. 

Bij elektrisch rijden rijdt de auto soepeler dan wanneer je in de hybridemodus rijdt. We noemden de soms wat moeizame samenwerking met de benzinemotor al even: bij veranderende belasting voel je schokken in de aandrijflijn. Bij de Mercedes C300e moet je nog meer concessies doen. Het enorme accupakket maakt de auto ontzettend zwaar en de ruim 2.000 kilo voel je tijdens het rijden altijd. De auto deint en voelt veel logger dan een normale C-klasse. Ook merk je in snelle bochten dat er veel kilo’s op de luchtgeveerde achteras drukken; er is achter een hoog zwaartepunt. Op drempels slaat de auto verder door in zijn veren, waardoor je nog meer dan in een mild hybrid C-klasse de flappen voor de wielkasten over het wegdek hoort schrapen. 

Hoogwaardig interieur en erg mooie schermen.

Hoe gebruiksvriendelijk is dat hypermoderne digitale dashboard?

Vanbinnen oogt de C-klasse hypermodern dankzij de nieuwste generatie van de MBUX-interface. De opzet komt overeen met die van het topmodel S-klasse en dat betekent dat de bestuurder een horizontaal geplaatst scherm voor zich heeft, en er op de middenconsole een verticale display is geplaatst. Het eerste bedien je met touch-/swipeknop op de linker stuurspaak en zo stel je ook de schier oneindige weergavemogelijkheden in. Het tweede scherm raak je rechtstreeks met je vingers aan of met de touch-/swipeknop op de rechter stuurspaak. De van Mercedes bekende centrale bedieningsknop op de middenconsole is bij de jongste evolutie van de interface komen te vervallen.

De grafische weergaven zijn een lust voor het oog, fysieke knoppen zijn er nauwelijks nog in het interieur, maar die missen we eigenlijk niet. Menig merk kan wat dat betreft nog wat leren van Mercedes. Alleen het via de touchknop aanpassen van de snelheid van de cruisecontrol vraagt om een subtiel duimpje, daar zouden we liever een gewone knop voor zien.

Deze swipe-knoppen zijn niet echt gebruiksvriendelijk.

Welke motorvarianten zijn er naast de PHEV nog meer?

Naast de plug-in hybride C300e, is de Mercedes C-klasse leverbaar met drie verschillende viercilinder benzinemotoren. De C180 heeft een vermogen van 170 pk, de C200 tikt 204 pk aan en de C300 haalt een maximum van 258 pk. Plus daar bovenop 20 pk die afkomstig van de mild hybrid startgenerator. Alle versies worden standaard geleverd met een 9G-Tronic automaat, de C200 en C300 kunnen naar keuze ook met 4Matic-vierwielaandrijving worden besteld.

Dan zijn er nog drie dieselversies van de C-klasse. Het aanbod begint bij de C200d (163 pk) en bereikt via de C220d (200 pk) zijn hoogtepunt met de C300d (265 pk). Ook de diesels zijn standaard voorzien van een mild hybrid-systeem dat 20 pk extra voorschoteld. Vierwielaandrijving is er alleen voor de C220d.

Mercedes heeft inmiddels twee sportieve AMG-versies van de C-klasse aangekondigd. Voor dit snelle geweld is overgestapt van zes- en achtcilinders met turbo’s op viercilinders die kunnen vertrouwen op de toeschietelijkheid van elektro-power. De AMG C43 4 Matic haalt een vermogen van 408 pk uit zijn tweeliter viercilinder biturbomotor, en beschikt over een startgenerator die 14 pk opwekt. Sportieve climax wordt de AMG C 63 S E Performance, die zelfs 477 pk uit zijn tweeliter vierpitter weet te peuteren. Maar daarmee is de feestvreugde nog niet voorbij, want een stroomstoot van 204 pk stuwt het gecombineerde vermogen naar een verbijsterende 680 pk – en een maximum koppel van maar liefst 1.020 Nm. Van 0 naar 100 sprinten? Dat doet de AMG C 63 S E Performance in 3,4 seconden. 

De Plug-in hybride aandrijflijn blinkt niet uit in raffinement.

Welke uitrustingsniveaus biedt Mercedes voor de C300e?

Wij testen de C300e Estate als sportief uitgemonsterde AMG Line, die zelfs als PHEV voorzien is van uitlaateindstukken in de achterbumper en op 18-inch AMG-wielen staat. De AMG Line is herkenbaar aan de grille, waarin de brede horizontale lamel ontbreekt en in de zwarte ondergrond met kleine, glimmende Mercedes-sterretjes is gestrooid. Bekijken we het interieur van de AMG Line, dan zien we een carbonachtige laag over het dashboard en de middenconsole. Modern, verzorgd en fraai, laat dat maar over aan de interieurontwerpers van Mercedes.

De C300e Estate kan ook worden besteld als Luxury Line. Deze heeft wel de brede horizontale sierlijst in de grille. De voorbumper heeft wat minder prominente koelroosters en in de achterbumper zijn de openingen van de uitlaat wat sierlijker en subtieler in het geheel verwerkt. Het interieur van de Luxury Line is standaard afgewerkt met sierpanelen in hoogglans zwart en metaalstructuur – al zijn er verschillende opties om het dashboard te beleggen met houtfineer. De Luxury Line heeft standaard comfortstoelen, de AMG Line wordt geleverd met zetels die je lichaam iets steviger vasthouden.

De keuze van AutoWeek test-coördinator Marco Gorter

Er valt werkelijk van alles te kiezen bij het samenstellen van je C-klasse. De goedkoopste Business Line is er niet in combinatie met de PHEV-aandrijflijn. Dan wordt het automatisch een Luxury Line, die van zichzelf redelijk compleet is uitgerust. Met het Premium Plus Pack, winterpakket en het uitgebreide veiligheidspakket is de C-klasse dan behoorlijk luxe en compleet. De optionele snellader is vooral interessant voor wie geregeld korte afspraken heeft en in die tijd het accupakket weer (bijna) vol kan laden.