Audi R8 V10 RWS - Rij-impressie

Je hoeft Audi echt niet te vertellen hoe het potente auto's moet bouwen; de Sen RS-modellen barsten uit hun voegen van de pk's en dankzij hun standaard Quattro-vierwielaandrijving hoef je je over tractieverlies ook weinig zorgen te maken. Hartstikke efficiënt, veilig en betrouwbaar. Prachtig, maar het heeft ook een keerzijde: Audi's zijn bedachtzaam en voorspelbaar. Ook de S- en RS-modellen zijn, in vergelijking met de M-modellen van BMW en de AMG's van Mercedes, te afstandelijk, te weinig uitdagend, niet spannend genoeg. Kortom: saai. Je begrijpt, we chargeren enigszins. Maar zelfs de R8, wel degelijk een echte supersportwagen, spreekt niet tot zo de verbeelding als een Porsche, Ferrari of Lamborghini dat doet. Blijkbaar is er bij Audi iemand wakker geworden die vond dat het maar eens afgelopen moest zijn met dat keurige imago. Stropdas af, bovenste knoopjes los en gáán. Zonder gekheid: Audi wil zijn imago wat aanscherpen en daarom werd Quattro GmbH recentelijk omgetoverd tot Audi Sport. Nu weten we waarom: onder het kopje 'Quattro' kun je geen auto's zonder vierwielaandrijving op de markt zetten.

De R8 V10 RWS opent het bal der achterwielaandrijvers. Tenminste, dat maken wij er voor het gemak van, want Audi zelf laat niet meer los dan "Het zou kunnen dat …". Maar niemand roept een Rear Wheel Series in het leven om die serie na één exemplaar te beëindigen, toch? Laten we daarom ervoor duimen dat er meer spannende Audi's op komst zijn zónder Quattro. Je krijgt er namelijk ineens veel leukere auto's door. Opvallend: BMW en Mercedes schakelen met hun sportieve versies juist steeds vaker over op vierwielaandrijving!

EN DAN WORDT HET LINK

Een R8 V10 Quattro 'ombouwen' tot een achterwielaandrijver is relatief eenvoudig: verwijder de cardanas en het differentieel bij de voorwielen en klaar ben je. Dat scheelt zo'n 50 kilogram aan de voorkant, waardoor de balans iets verandert en de dempers een marginaal andere afstemming behoeven. Voor betere tractie hebben de achterwielen wat meer camber en aan de voorzijde is een stijvere stabilisatorstang gemonteerd. Als bestuurder merk je tijdens pittig bochtenwerk dat de voorwielen slechts nog hoeven te sturen en geen aandrijfkrachten meer hoeven te verwerken. Daardoor werkt de installatie 'cleaner' en prettiger dan bij de Quattro en krijg je meer dan genoeg feedback – zelfs met de winterbanden die onder onze testauto zitten. Achterin gromt en brult de heerlijke V10 die we al bijna tien jaar van de R8 kennen. Wat is het geweldig dat dit soort atmosferische krachtcentrales nog bestaan in dit turbotijdperk. De klankkleur verandert mee met het rappe stijgen van de naald van de toerenteller.

Puur omdat het kan, laten we de begrenzer er bij zo'n 9.000 tpm (de 10 op de toerenteller is in zicht!) er even genadeloos inhakken. In 'manual' wordt er niet automatisch opgeschakeld. Een tikje tegen de rechter flipper en bám, de S-tronic automaat knalt naar het volgende verzet. En dan wordt het link. De achterwielen krijgen ineens zoveel kracht te verwerken, dat we op het natte Spaanse asfalt alle zeilen moeten bijzetten om de achterkant van de R8 in het gareel en uit het struweel te houden. Maar ondertussen kraaien we vanbinnen van de pret; zó hoort een sportauto te zijn: gemeen, hufterig, nooit te beroerd om met zijn chauffeur aan de haal te gaan. Voortdurende alertheid is dus op zijn plaats wanneer je traction control en ESP uitschakelt.

GEHEID ACHTERSTEVOREN

Omdat we door de jaren heen zo gewend zijn geraakt aan het 'veilige' Quattro ('Als hij uitbreekt, gewoon een beetje gas erbijgeven en de voorwielen trekken je wel weer recht') zou je bijna vergeten dat de R8 een supercar is met 540 pk. Maar nu alleen nog op de achterwielen. Door de midscheepse plaatsing van de motor heb je weinig speling zodra de achterkant uitbreekt. Je draait veel sneller om je as dan bij een achterwielaandrijver waarvan de motor voorin zit. Daar kun je veel meer mee 'vegen'. In het grensgebied kan de R8 ineens uitbreken en als je niet vliegensvlug tegenstuurt en de beweging van je rechtervoet niet op de juiste manier doseert, ga je geheid achterstevoren. Netjes driften is een kunst met deze auto. Verstokte Audi-rijders die vergroeid zijn met Quattro en zo'n RWS wel wat lijkt, adviseren we daarom een (extra) rijvaardigheidstraining te volgen.

Wat uiteindelijk als een paal boven water staat, is dat deze R8 V10 RWS de leukste Audi is die we ooit hebben gereden. Er moet weer gewérkt worden achter het stuur – al kun je de R8 nog steeds zonder moeite 'gewoon' rijden, zolang je alle hulpsystemen laat aanstaan. Er worden 999 exemplaren van de R8 RWS gebouwd, waarvan er vier naar Nederland komen. Wees er dus snel bij.