Test: Aston Martin DBX (2021)

Sportwagenfabrikanten zien zich steeds meer genoodzaakt om het modelprogramma uit te breiden met een SUV. Dat hoge type auto verkoopt nu eenmaal ontzettend goed en uiteindelijk zijn merken als Porsche, Bentley, Maserati en Lamborghini allemaal heel blij met de Cayennes, Bentayga’s, Levantes en Urussen die overal in de wereld als warme broodjes over de toonbank gaan. Zelfs Ferrari komt dit jaar met een SUV, waarvoor de naam Purosangue rondzingt. Aston Martin liet afgelopen jaar de DBX zien, waarmee we nu kunnen rijden.

BRITSE CHARME

De DBX is onmiskenbaar een Aston Martin. Dezelfde vloeiende lijnen als de DB11. Weinig frutsels en versiersels op de carrosserie, die is juist glad en stijlvol. En natuurlijk die achtpuntige grille voor het familiegezicht en achterlichten die door de geïntegreerde achterspoiler lopen, net als bij de Vantage. De DBX toont door zijn gedrongen ontwerp met sterk aflopende daklijn best compact en je zou hem niet groter schatten dan een Audi Q5, maar in werkelijkheid is hij even lang als een Q7.

Het interieur is zo Brits als je maar kunt verwachten. Leer tot aan het plafond, af- gewisseld door met pianolak afgewerkte panelen. De afwerking is niet op het niveau van Bentley, een en ander sluit niet overal perfect strak aan - maar is dat ook niet óók een beetje de charme van een Britse sport- auto? Wat verder nog opvalt is dat er op de Britse luxe in het interieur. Midden op het dashboard de startknop. middenconsole best veel knoppen zitten, wat op zich niet erg is, maar ze zijn wel aan de kleine kant. Dat Aston Martin samenwerkt met Mercedes kun je duidelijk zien aan het infotainmentsysteem, dat veel overeenkomsten vertoont met de - helaas wat oudere - versies van Mercedes. Overgenomen uit de andere modellen is de startknop die midden op het dashboard staat, geflankeerd door de P, R‚ N en D- knoppen van de automaat. Geen pook dus. De zitpositie is uitstekend, het stuur ligt goed in de hand en de grote aluminium schakelflippers zitten op de juiste plek.

DUITSE TECHNIEK

Onder die fraaie kap ligt een bekende krachtbron: de vierliter V8 turbomotor van Mercedes-AMG die Aston Martin ook gebruikt in de DB11 en de Vantage. De fijn- afstemming is natuurlijk aangepast aan het gebruik in een ruim twee ton zware SUV. Het is een beul van een motor en in het verkeer voelt de DBX er vederlicht door. Met het grootste gemak versnelt hij, en met het mooiste geluid bovendien. De negen- trapsautomaat brengt het vermogen over naar het allwheeldrive-systeem. De elektro- nica verdeelt de krachten tussen voor en achter, op de achteras ook nog eens tussen links en rechts. Daarbij heeft de DBX lucht- vering met eARC, dat de rolneiging van de auto in bochten tot een minimum beperkt. De bestuurder kan al deze systemen instel- len via een van de vijf voorgedefinieerde rijmodi, of zich in de stand Individual helemaal uitleven op zijn of haar ultieme afstemming.

De testrit die we konden maken was niet vreselijk lang, maar wel genoeg voor een goede eerste indruk. De auto laat zich met het grootste gemak over een bochtig par- cours sturen. De DBX toont niet alleen compacter, hij voelt ook zo. Met dank aan die uitstekende luchtvering en de onderstel- elektronica. De besturing geeft veel gevoel en feedback over waar de limieten liggen. En wat gaat het allemaal gemakkelijk snel. Hoewel je, als je naar de 0-100- gegevens kijkt, echt wel concurrenten kunt vinden die sneller zijn, lijkt de DBX het allemaal met het grootste gemak uit zijn mouw te schudden.

Concluderend kun je dus wel zeggen dat Aston Martin erin is geslaagd om zijn eigen DNA naar een - letterlijk - hoger plan te tillen. Ruimte voor vier personen (vi theorie) en een puist bagage en ondertussen prestaties en een hanteerbaarheid die am- per onderdoen voor die van de traditionele modellen. Het is eigenlijk bizar dat het allemaal gewoon maar kan.