Alfa Romeo 156 Sportwagon 2.4 JTD (2001)

Als je in je donder ook maar een heel klein hartje hebt, dat een tikkeltje sneller gaat tikken als je een mooie auto ziet, dan gebeurt dat natœœrlijk bij het zien van een Alfa Sportwagon. Het is gewoon een bloedmooie auto. Punt uit.
Maar een diesel in je Alfa... Daarmee verlies je toch sprints en blijf je eenzaam achter? Maar Alfa zou Alfa niet zijn, als ze hun diesel-motoren niet tot behoorlijke prestaties in staat zouden stellen. Schoolvoorbeeld van een sublieme diesel is de vijfcilinder JTD-motor van de Alfa 156. Alleen als hij ijs- en ijskoud is, nagelt "ie behoorlijk, maar als "ie een beetje is opgewarmd klinkt een prachtig geluid, dat alleen een vijfcilinder kan produceren. Net even voller dan een viercilinder, maar nog wat rauwer dan een zes. En dankzij de common rail-inspuiting heb je altijd bergen koppel bij de hand. In het geval van de 2.4 JTD heb je bij 2.000 tpm het maximum van 304 Nm te pakken. Het vermogen mag er ook zijn: 136 pk.
Bij common rail wordt dieselolie permanent onder hoge druk in een verzamelleiding gepompt. Via een elektronisch geregelde verstuiver in elke cilinder komt het uit die rail in de motor. De pomp levert maximaal zo"n 1350 Bar inspuitdruk. Dankzij deze hoge inspuitdruk kan de diesel schoner en zuiniger lopen. Bovendien is common rail vrij te regelen. Er is altijd druk in het systeem, elektronica kan daardoor op elk gewenst moment de inspuiting laten beginnen, ophouden en desgewenst nog tot viermaal opnieuw laten beginnen tijdens één arbeidsslag van de motor. Precies getimede en in partjes gedeelde inspuiting levert óók schone uitlaatgassen, plus een geleidelijke verbranding die weinig geluid en trilling oproept.

Koning van de snelweg

Zo"n Sportwagon JTD is bij uitstek een auto voor het type "veelrijder", de koning van de Nederlandse snelweg. Per week zit die al gauw 1000 km op de weg. Als je zoveel tijd achter het stuur doorbrengt, mag je best eisen stellen aan je auto, en al helemaal als je in een auto rijdt die net even meer dan 76 mille (e 34.500)heeft gekost. Belangrijk bijvoorbeeld is het comfort. Je moet het er wel een beetje kunnen uithouden.
U ziet dat onze testauto is voorzien van zwart leer, een grapje dat u op zo"n 3.000 piek (e 1.360) komt te staan. Maar een automatische airco is standaard, evenals een in hoogte verstelbare stoel en een middenarmsteun.

Geen klagen

Het zitcomfort is een heel persoonlijk onderdeel. Vooral als in de basis niets mis is met de stoelen: ze geven goede steun in je rug en ondersteunen je bovenbenen goed. Over de stoelen van de 156 hebben we niemand horen klagen. Of het moet het ontiegelijk kraken zijn van de leren bekleding. Maar dat doen we af als een luxe-probleem. Een instelbare lendensteun is op het eerste gezicht niet aanwezig, maar de Alfa schijnt een "zelfinstellend" exemplaar te hebben. Kun je niets van zien en je voelt er ook niets van...
Op gevoel zegt u meteen dat de Alfa ondanks z"n forse afmetingen en gewicht een sportieve auto is: snel, pittig, dynamisch. Nou, dat klopt. Maar de Sportwagon is ook "lekker". Een auto waar we heel graag mee rijden. Niet aggressief, ondanks dat er onder die motorkap genoeg te halen is. Maar de JTD-motor bouwt het plezier relatief rustig op. Hij springt niet met een soort waas voor z"n ogen als een bezetene vooruit. Desondanks blijven de getallen op de klok zeer zeker bijzonder goede waarden. Menig benzine-auto in deze klasse heeft er nog altijd een zware dobber aan.
Voor de besturing hebben we een pluim over én een afstraffing. Eerst het slechte nieuws: de draaicirkel is groot - te, zelfs. Bij het inparkeren moet je altijd maximaal indraaien en als je even snel wilt keren dan zit je zo klem. Maar daar staat tegenover dat de besturing messcherp is en ontzettend direct. Bijzonder sportief kunnen we wel zeggen.
Bijkomend pluspuntje van de Sportwagon is dat hij soepel geveerd is, zonder week te worden: lekker comfortabel. Schakelen gaat bijna altijd probleemloos. Bijna, want de 1 en 3 liggen erg dichtbij elkaar. Hortend en stotend wegrijden bij het stoplicht omdat je een te hoge versnelling hebt ingelegd is dan het omplezierige resultaat.
Houden we nog een niet onbelangrijk meetgegeven over: het verbruik. Die beestachtige prestaties leveren namelijk een testverbruik op van 1 op 13. Daarmee stelt de Alfa Sportwagon als 2.4 JTD niet teleur, maar gelukkig worden we er ook niet van.