Waarom de Ford Sierra voor Taunus-rijders schrikken was
'Taunus-rijder, wat nu?'
In een poging om de meest conservatieve Ford Taunus-rijders voor zich te winnen, besloot de Nederlandse Toyota-importeur tot een handreiking: onze Carina is veel meer iets voor jullie dan die enge nieuwe Sierra. Leuk bedacht, maar per saldo zonder het gewenste resultaat.
In de jaren 80 was Ford een maatje te groot voor Toyota, dat met bovenstaande kop niettemin een aardige poging deed om een alternatief te bieden voor de nieuwe Sierra, die met zijn aalgladde koets geen spekkie voor ieders bekkie was. Vooral in het Verenigd Koninkrijk was de start moeizaam, omdat hij daar de even populaire als traditionele Cortina verving. Gelukkig volgde snel de Orion, die als Escort-met-kont de rol van sedan kon vervullen. Hier was er minder frictie, hoewel de Taunus tot het laatst toe geliefd bleef; hij lag vijfde in de verkoopstatistieken toen de Sierra arriveerde. Wie dat als vijfdeurs maar een buitenissig ding vond, kon zijn heil zoeken bij de Stationwagon, die je vanwege zijn rechte achterkant een wat toegankelijker profiel kon toeschrijven. Niet dat hij ook maar een greintje weg had van zijn hoekige voorganger; daarvoor was hij veel te vooruitstrevend. Er was kritiek op het uitblijven van voorwielaandrijving, maar dankzij een nieuwe, onafhankelijke achterwielophanging was het weggedrag het sterkste punt van de Sierra.
Voor de Stationwagon (die in Duitsland traditiegetrouw Turnier heette, een naam die nu nog weerklinkt bij de Tourneo-personenbussen) nam Ford de moeite om die nieuwe as ingrijpend te veranderen. In plaats van een gescheiden opstelling van veren en dempers kwamen er veerpoten, die minder ruimte in beslag namen. Dat kwam de laadruimte ten goede, een zaak van groot belang, net als de mogelijkheid om de achterbank in ongelijke delen te kunnen neerklappen. Het past bij het beeld van de Sierra Stationwagon als noeste werker. Veel meer dan nu was de term ‘combinatiewagen’ op zijn plek, omdat hij het transport van personen én goederen faciliteerde. Als zodanig was hij uiterst geschikt voor pakweg winkeliers die zelf hun inkopen deden bij de groothandel en vaklieden die het laadruim gebruikten als werkplaats. Doordeweeks werkauto, in het weekend prettig voor het gezin. Zo redenerend is de Sierra veel minder een voorganger van de Mondeo Wagon, maar des te meer van een Transit met dubbele cabine. Of zo’n handige Tourneo, natuurlijk.
