Supershowroom: Audi A6

Audi 100 'C1', 1968

In de jaren 60 was de positie van Audi als het 'luxemerk' binnen het Volkswagen-concern nog niet zo duidelijk als nu. De 100 verscheen kort na de overname van Auto Union – waar Audi onderdeel van uitmaakte – door Volkswagen, en moest z'n positie binnen dat bedrijf dus nog zien af te bakenen. Toch toont de eerste 100 dankzij het gebruik van veel chroom als een voorname auto. Audi's grootste model uit die tijd stond al op een voorwielaangedreven platform en verscheen als twee- en vierdeurs sedan én als tweedeurs coupé.

Audi 100 'C2', 1976

De tweede Audi 100 was vierkanter gelijnd dan de eerste en kreeg voor het eerst vijfcilinder-motoren mee. Het oneven aantal cilinders werd zowel toegepast bij een diesel- als bij een benzinevariant en zou de komende decennia een echte kernwaarde voor het merk Audi worden. De C2 verscheen voor het eerst in een carrosserievariant die 'Avant' heette. Dat was in die tijd echter nog geen stationwagen, maar een vijfdeurs hatchback.

Audi 100 'C3', 1982

De derde Audi 100 staat veel mensen nog duidelijk voor de geest. Dat is niet verwonderlijk, want met z'n extreem gestroomlijnde koets viel deze auto nogal op. De strakke, rechte lijnen zonder overbodige opsmuk en het dak zonder 'dakgootjes' zorgen ervoor dat deze 100 er minder verouderd uitziet dan je op basis van z'n leeftijd zou verwachten. De Avant-versie, nu wel een stationwagen, viel op door de extreem vlak liggende achterruit met de daarin geïntegreerde spoiler. Ook onderhuids was deze 100 bijzonder, al was het maar omdat Audi's beroemde quattro-vierwielaandrijving hier voor het eerst een plekje vond in het model. Duurdere versies, altijd voorzien van een vijfcilinder, kregen de naam '200' mee. Vanaf 1988 snuffelde Audi voor het eerst aan de topklasse met de V8, een model dat op die 200 gebaseerd was.

Audi 100/A6 'C4', 1990

De overgang van de naam '100' naar 'A6' vond halverwege het leven van de C4 plaats. Veel veranderde er in 1994 niet aan de auto, die je als een modernere, maar minder opvallende versie van z'n voorganger kunt zien. Met name de Avant-versie van deze generatie verloor met z'n vlak liggende achterruit een deel van z'n eigenwijze karakter. De 100 van de vierde generatie was de eerste die en snelle S-versie mee kreeg. Aanvankelijk heette die 'S4', later verschoof die naam naar de kleinere A4 en kreeg de snelle A6 de logische naam S6.

Audi A6 'C5', 1997

In 1997 wist de A6 de aandacht weer op zich te vestigen met een aantal opvallende designkenmerken. Met name de afgeronde achterzijde met de hoog gepositioneerde lichtunits onderscheidt dit model tot op de dag van vandaag van andere Audi's, al kreeg de A4 later achterlichten mee die dit voorbeeld volgden. De schouderlijn verbond de eigenwijze lichtunits optisch met de exemplaren aan de voorzijde. Naast de sedan en de Avant zou je de Allroad als derde carrosserievariant kunnen zien, al is die ruige variant naar XC70-voorbeeld. Een andere interessante versie was de RS6, waarmee volgens velen een icoon werd geboren. De auto, die er toen ook nog als sedan was, combineerde 450 pk met een vrij onopvallend uiterlijk.

Audi A6 'C6', 2004

Waar de A8 halverwege z'n leven de 'single frame grille' kreeg aangemeten, viel die opvallende wijziging bij de A6 samen met de komst van een compleet nieuw model. De achterzijde verloor zijn 'bolle' uitstraling en kreeg in plaats daarvan vierkante lichtunits mee, die bij de facelift van 2008 weer het veld ruimden. Voor het eerst was deze A6 verkrijgbaar met led-achterlichten, wat vooral bij de Avant-versie in het oog sprong. In het interieur kwam de innovatie vooral tot uiting in het MMI-systeem, al gebied de eerlijkheid te zeggen dat het BMW was die dit concept met iDrive introduceerde. Audi werkte de bediening met de draaiknop wel op een eigen wijze uit. De RS6 én de S6 kregen bij dit model een heuse V10 mee, het 5.2-exemplaar dat in aangepaste vorm ook naar vele andere modellen z'n weg vond. Het kon niet op.

Audi A6 'C7', 2011

Bij de huidige A6 maakte de V10, geheel in lijn met de tijdsgeest, plaats voor een kleinere en krachtiger V8 en kreeg de auto een scherper, 'gemener' uiterlijk, al is de koets wel duidelijk een vrij voorzichtige evolutie van z'n voorganger. Voor het interieur geldt dat ook, al is het snaarstrak afgewerkte dashboard met z'n wegklapbare scherm wel duidelijk weer een paar tredes hoger op de ladder geklommen. De huidige A6 houdt, net als al z'n voorgangers, vast aan voorwielaandrijving, een unicum in deze klasse. Wie dat niet wil, kan natuurlijk kiezen voor quattro-afwijking, die ook nu nog gecombineerd kan worden voor de ruige Allroad Quattro-uitvoering. Viercilinders spelen een minstens zo belangrijke rol als bij de eerste 100. Wie een V6 wil, gaat minimaal met een 218 pk sterke dieselbeul naar huis.