Nieuwe BAC Mono heeft (weer) een atmosferische krachtbron
Meer facelift dan nieuwe generatie
Het Britse BAC trekt in Monterey het doek van een geheel nieuwe BAC Mono. Een auto volgens het bekende lichtgewicht recept van het merk, maar dan volledig in het nieuw. Toch oogt hij vrijwel hetzelfde. Wat is er dan allemaal anders aan?
Briggs Automotive Company, oftewel BAC, kennen we maar van één product: de Mono, een lichtgewicht, peperdure en Formuleracer-achtige single seater sportwagen voor op de openbare weg. De oorspronkelijke Mono werd in 2011 gepresenteerd en sindsdien verschenen er enkele variaties op. Elke keer maakte het model gebruik van een opgepepte viercilinder van Ford, die in sommige configuraties 2,3-, en in andere 2,5-liter groot is en al dan niet is voorzien van een turbo. Alle Mono's die tot op heden voorbijkwamen, wegen minder dan 600 kg en hebben rond de - of ruim - 300 pk.
Zo ook BAC's nieuwste wapenfeit: de ... Mono. Visueel is de auto ogenschijnlijk vrijwel hetzelfde als de Mono's die er al waren, en ook de naam is dus krek eender. Toch staat hij te boek als een geheel nieuwe iteratie, al is het lastig te ontwaren wat er nu precies anders is. De nieuwe Mono heeft in ieder geval duidelijk een opnieuw vormgegeven, losgeplaatste luchtinlaat, die linksachter het plekje voor de enige inzittende is geplaatst. De eerdere en extra hete Mono R had ook zo'n separate inlaat, maar de vorm daarvan had iets weg van een vliegtuigmotor. Deze nieuwe is een stuk platter.
Verder zien we nog steeds de platte achterlichtjes die BAC al bij de laatste opfrisronde begon toe te passen, een diffusor onder de kont, twee centraal geplaatste uitlaatpijpen en een spoiler die beide achterspatborden met elkaar verbindt - niets nieuws. Schijn lijkt echter te bedriegen: BAC geeft zelf aan dat vrijwel elk paneel nét even anders is vormgegeven voor betere aerodynamica. Ook zou de achterspoiler een tikje groter zijn dan voorheen. Of de technische veranderingen duidelijker zijn? Wel; de Britten zeggen de turbo - die ook in 2020 zijn debuut maakte - weer vaarwel.
Aan deze luchtinlaat is de nieuwe Mono het beste te herkennen. De verdere uiterlijke aanpassingen zijn zeer subtiel.
0,1 seconde sneller naar de 100 km/h dan de vorige Mono
Net als in een eerdere verschijningsvorm heeft de nieuwe Mono een 2,5-liter grote atmosferische viercilinder die ditmaal tot 311 pk en 313 Nm koppel op de been brengt en tot 8.000 toeren per minuut kan draaien. De auto sprint desgewenst in 2,7 seconden van 0 naar 100 km/h en heeft een zestraps sequentiële versnellingsbak. De Mono is standaard voorzien van extra plakkerige en speciaal op de BAC afgestemde Pirelli Trofeo R-banden. Verder heeft hij herziene ophangingsdelen en nieuwe gasklephuizen - eentje per cilinder - voor een racy geluid en extra snelle gasrespons.
Prijzen en een precieze introductiedatum van de al met al behoorlijk bijgepunte BAC Mono volgen in een later stadium. Het merk bevestigt volgend jaar weer een Mono-met-turbo te presenteren.
De achterspoiler is een maatje groter dan voorheen.
