Hoe Irmscher met een Omega-neus het leven van de Opel Manta wilde rekken
Irmscher Opium
De Opel Manta B is een van de meest getunede auto’s van de jaren 70 en 80. Zescilinder erin, uitgeklopte wielkasten, woeste spoilers, je kunt het zo gek niet bedenken waarmee de coupé op basis van de Ascona werd opgevoerd. Pure cult, al decennia. Wij kennen de Manta vooral van de New Kids en in Duitsland is hij als filmauto nog veel beroemder door de Manta-Manta-films. Die bontgekleurde Mattig-brede Manta inspireerde zelfs Nederlanders! Ook Opel-tuner Irmscher verdiende veel geld aan het aanpassen van de Manta. In 1987 wilde het daar een vervolg aan geven door de neus van de in 1986 gelanceerde Omega op de coupé te plakken!
Er zijn in Remshalden, waar de tuner is gevestigd, twee exemplaren gebouwd van de Opium. Of die naam is bedacht vanwege het bizarre uiterlijk van de Manta met Omega-neus, iets waarvoor je haast wel aan de geestverruimende middelen moet hebben gezeten, vertelt het verhaal niet. We weten dankzij de collega’s van AutoBild Klassik, die er op bezoek gingen, wel dat het echt een serieus facelift-voorstel voor de Manta B betrof. In gesprek met Günther Irmscher, zoon van de oprichter van Irmscher, horen ze zelfs dat het bedrijf officials van Opel uitnodigden om de ‘Manta C’ te komen bekijken. Die wisten in 1987 echter al hoe gelikt de echte Manta-opvolger zou worden, de schitterende Calibra die in 1989 kwam. “Leuk bedacht, maar wij zien er niets in”, en ze gingen weer terug naar Rüsselsheim.
Twee stuks, meer niet
De Opel-bobo’s waren blijkbaar niet de enigen die er niets in zagen. Het ene exemplaar van de Opium staat in het Irmscher-museum, het andere is rijdend en zie je hier op de foto’s. Bij twee stuks bleef het dus. De moderne grote neus, de aangepaste achterbumper en de sideskirts bezorgen de Manta zeker een andere uitstraling. Je verwacht dan ook minimaal een zescilinder onder de motorkap. Die bood Opel nooit zelf aan voor de Manta, maar Irmscher lepelde al een 2.8 met 140 pk uit de Commodore in het model in 1977. Die heette i2800. De Opium moet het echter stellen met een door Irmscher tot zestienklepper omgebouwde 2.4-viercilinder, met vermogens van 160 tot 180 pk. De Manta 400 had overigens ook een 2.4 16V. Die homologatiespecial voor de rallysport is de dikste Manta die Opel zelf aanbood. Er zijn er nog geen 250 van gebouwd.
Opel Manta i2800 uit 1977 naast de Opium.
Irmscher ontwikkelde zelf de Manta’s i200, i240 en i300. Die kon je gewoon via het Opel-dealerkanaal bestellen en ze hadden respectievelijk een opgepepte 2.0, 2.4 en 3.0. Die laatste was een zescilinder en dat was de opvolger van de i2800.
Aan het interieur van de Opium veranderde Irmscher niet zo veel. We zien opvallende rode bekleding, maar verder het kale dashboard waarmee de Manta B dit jaar 50 jaar geleden op de markt kwam.
Lees ook
De originele volkshelden tegen elkaar: Ford Capri vs. Opel Manta
Dit is een Opel Manta zoals velen 'm graag zien - In het Wild
Ralph had van geld dat hij in zijn Opels Manta stak een Porsche 911 kunnen kopen
Opel Manta i200 (1984) - Klokje Rond Klassiek
