Deze roestige Opel Olympia Caravan is een rijdend experiment

De Opel Olympia Caravan zelf is al wat ouder: de stationwagon rolde van de band in 1956. Twintig jaar later kocht Rodewald hem van de eerste eigenaar. De Opel was toen nog in een redelijk goede staat en zijn lichte kleur, 'graugrün', was nog goed zichtbaar. Rodewald reed een jaar rond in zijn auto en wilde hem toen weer kwijt. Dat bleek geen sinecure: hij had de auto te koop gezet voor 500 DM, omgerekend ongeveer €250, maar niemand wilde de inmiddels 21 jaar oude Opel van hem overnemen voor de vraagprijs. Daarop besloot Rodewald zijn Opel te houden. De ingenieur, gespecialiseerd in auto's, maakte er een experiment van: hoe lang overleeft een auto met alleen het strikt noodzakelijke onderhoud?

Met 'strikt noodzakelijk' bedoelt Rodewald dat hij alleen de reparaties uitvoerde die de Opel nodig had om door de Duitse TÜV-keuring te komen. "Mijn filosofie is dat ik de auto laat zoals hij is", zei de Duitse ingenieur tegenover Hagerty. "Ik verander er niets aan." Hij trekt de vergelijking met de natuur. "Het is net zoals Yellowstone National Park. Als er daar een brand woedt, laat men het branden, omdat het de natuur is. In dit geval zeg ik: wat gebeurt, dat gebeurt."

Mos en roest

Het gevolg van die werkwijze is duidelijk te zien aan het uiterlijk van de Olympia. Sommige barnfinds, auto's die jarenlang stilstaan in een schuur, zien er beter uit. Nog op een paar plekken is de originele lakkleur van de Olympia zichtbaar, maar het grootste deel van de carrosserie bestaat tegenwoordig uit roest, vuil en mos. Rodewald heeft zijn auto naar eigen zeggen sinds 1977 niet meer gewassen. Wel bracht hij een modificatie aan, want de Olympia kreeg een imperiaal op het dak. Door de jaren heen spaarde Rodewald de auto dan ook niet: hij gebruikte hem onder meer voor verhuizingen en het trekken van aanhangwagens met zwaar materiaal.

De Opel werd niet gespaard. Foto: Hanns-Lüdecke Rodewald.

In al die jaren doorstond de Opel steeds opnieuw de Duitse TÜV-keuring. Rodewald ververste de olie en filters regelmatig en tankte hem altijd vol met brandstof van een hoge kwaliteit. Ging er toch iets kapot, dan repareerde Rodewald dat zelf op de straten van Berlijn. Door de jaren heen verving hij de banden, remblokken, de krukas, een uitlaatklep en de koppeling helemaal zelf. Toen Rodewald de auto in 1976 kocht, stond er 89.000 kilometer op de teller. Inmiddels heeft de Opel ruim 169.000 kilometer gereden, wat betekent dat Rodewald er jaarlijks gemiddeld ongeveer 1.700 kilometer mee aflegde. De laatste jaren rijdt hij echter veel minder met zijn Opel, met name doordat de auto naar hedendaagse maatstaven tamelijk onveilig is.

Problemen met de wet

De Olympia is in Berlijn inmiddels een toeristische attractie geworden, geparkeerd aan de Schönleinstrasse. Rodewald krijgt naar eigen zeggen vaak te horen dat mensen de auto van hem willen kopen, een behoorlijk contrast met 1977. Als Rodewald met de Opel rijdt, krijgt hij echter ook een ander soort aandacht. Hij wordt bijvoorbeeld vaak door de politie aan de kant gezet. Rodewald probeerde de Opel in Duitsland te laten registreren als een 'historisch voertuig' (te herkennen aan een 'H' achter het kenteken), maar hij ving bot. De Duitse overheid zag de roestige Opel niet als 'voertuig met een culturele waarde'. Halverwege 1990 werd de Opel zelfs met een dwangbevel van de weg gehaald door de Duitse politie. Ook zou Rodewald de 'wet op de afvalverwijdering' hebben overtreden. De redenering daarachter was dat de Opel allang rijp zou zijn voor de sloop en geparkeerd aan de straatkant het straatbeeld vervuilde.

Een ontmoeting met de politie. Foto: Hanns-Lüdecke Rodewald.

Ook kreeg Rodewald maar liefst veertien boetes voor het overtreden van de milieuzone in Berlijn. Zijn auto had immers geen groene badge waarmee hij de milieuzone in mocht. Rodewald vocht de boetes aan en won. Zijn argument was dat hij de Opel niet startte in Berlijn, maar hem eerst op een trailer zette en buiten de stad bracht. De rechter gaf hem gelijk. Inmiddels is de auto bestempeld als 'toeristische attractie' en heeft Rodewald een speciale vergunning waarmee hij de Olympia wél mag starten in hartje Berlijn.

Rodewald geniet naar eigen zeggen van de aanblik van zijn auto. "Patina is geen slechte zaak, ik vind het gewoon leuk om naar te kijken. Net zoals sommige andere mensen misschien van hun tuin genieten", zei de Duitser tegenover de Duitse krant Tagesspiegel. Een einddatum zit er volgens hem niet op het experiment. Volgens Rodewald hangt het er vooral vanaf in welke mate de wetgeving het rijden met de Opel nog toe blijft staan. Zo lijkt hij nu in de problemen te komen met zijn parkeervergunning in Berlijn, waardoor de auto niet langer op straat geparkeerd kan staan. Ook kunnen strengere emissie-eisen in de stad de Opel de das om doen. "Dat zou een uitdaging zijn, maar niet het einde", concludeert Rodewald.