Designreview DMC DeLorean: 'ultiem vormvast, extreem precies en uitzonderlijk vernieuwend'

In 1974 liep Amerikaan John Z. DeLorean, toen net ex-vice-president van General Motors, binnen bij het Italiaanse auto-designhuis Italdesign. De start van de samenwerking met DeLorean Motor Company begint die dag. Samen met Giorgetto Giugiaro – meester autodesigner en verantwoordelijk voor honderden auto-ontwerpen  – wordt er een programma gecreëerd voor een tweezits sportauto met de motor achterin.

Allereerst bedacht als een exclusieve sportauto, met name voor de Amerikaanse markt, was een belangrijk onderdeel van Johns briefing aan Giugiaro dat het nieuwe ontwerp niet alleen heel herkenbaar, maar ook zuinig moest worden gemaakt. Er heerste immers een oliecrisis. 

Om deze reden werd de carrosserie van de DMC gemaakt uit uiterst licht geborsteld RVS. Het feit dat deze body nog ongelakt was, bespaarde niet alleen veel kosten in de productie, maar tevens kilo’s aan gewicht. De vleugeldeuren, vandaag de dag nog steeds een afwijkende keuze, waren in1974 alleen nog maar eerder te zien geweest op de Mercedes 300SL uit 1954. Voor John DeLorean was de excentrieke gullwing opzet een belangrijke feature om toe te passen op zijn auto. Opnieuw om deze nog radicaler en extra herkenbaar te maken.

 Italdesign Giugiaro tekende unieke carrosserieën voor onder meer Alfa Romeo, Aston Martin, Audi, BMW en zelfs Ferrari, Lamborghini, Lotus en Maserati. Het waren echter twee prototypes van heel gewone autobouwers die John DeLorean met name inspireerde. In ‘74 zag hij op de Italdesign-stand op de Autosalon van Turijn de opmerkelijke ontwerpen van de Lancia Medici en Hyundai Pony staan. Beide auto’s kennen een typisch jaren 80 vormenspectrum, met bijzonder fraaie details. Ze brachten John ertoe Giugiaro te kiezen voor het ontwerp van zijn nieuwe auto.

De Medici I, nu te bewonderen in ons eigen Louwman Museum:

En de Hyundai Pony Concept:

Van zowel de Pony als de Medici is het ontwerp excentriek. Het designwerk is typisch jaren 70, met snaar strakke oppervlakken en iconisch scherpe proporties. Beide modellen kennen zowel in vorm als in materiaal impactvolle beslissingen. Ze zijn hard en formeel, met tweedimensionale oplossingen, die haast architecturaal getekend zijn. Geheel in lijn met de destijds nieuwe mogelijkheden die productietechnieken boden.

Ondanks zijn strenge, hard lijnige designthematiek oogt de DMC DeLorean sympathiek en als sculptuur bovendien exceptioneel goed uitgevoerd. Rank en dynamisch, zonder daarvoor gebruik te hoeven maken van een oplopende schouderlijn of wilde surfacingvormen – zoals we dat tegenwoordig vaak zien.

De DeLorean is een RVS monoliet: ultiem vormvast, extreem precies en in zijn tijd uitzonderlijk vernieuwend. Dat kwam door de vleugeldeuren en naakte carrosserie, maar ook zijn flush gemonteerde bumpers - een van de vele eisen van John die de auto vooruitstrevend maakten. Door zijn legendarische styling stuurde John DeLorean een onmiskenbaar sterk visueel signaal de wereld in over zijn manier van auto’s bouwen. Delorean had als automerk heel bijzonder kunnen worden, mits het verhaal niet zou zijn geëindigd met een koffertje vol cocaïne en de FBI ...