Afgestoft: klapdak-cabrio's

Het verhaal van de cabriolet met het harde, opvouwbare dak is bekend. Al in de jaren 30 was er een Peugeot 401 waarbij het mogelijk was het dak in de kofferbak te laten verdwijnen, in de jaren 50 gevolgd door een Ford Fairlane met een 'retractable hardtop'. Bij de Franse vinding verdween het dak in zijn oorspronkelijke vorm in het achteronder, bij Ford was het omwille van de ruimte nodig om een klein deel om te vouwen.

Bij de heruitvinding van dit concept, die eind jaren 90 plaatsvond, werden de daken per definitie in minimaal twee delen opgesplitst. Peugeot behoorde met de 206 CC opnieuw tot de pioniers, maar ditmaal was Mercedes eerder met de in 1996 gepresenteerde SLK. De auto's stonden aan het begin van wat een gigantische trend zou worden. Met name de Peugeot kreeg veel navolging, waardoor er van vele compacte modellen een open versie mét zo'n ingenieus dak verscheen. De Nissan Micra C+C, Mitsubishi Colt CZC, Opel Tigra TwinTop en – nog kleiner – de Daihatsu Copen: het was net alsof de auto-industrie de komst van het bijzondere dakje had afgewacht om een hele rits bereikbare compacte cabriolets te introduceren. Korte tijd later sloeg de hype over naar het grotere C-segment, waar onder meer Ford (Focus), Peugeot (307) en Renault (Mégane) voor de charmes van het concept vielen.

Hier ontpopte zich echter een probleem, want het uit twee delen bestaande dak bleek niet in staat om meer dan twee zitplaatsen op charmante wijze te overbruggen. Dat uitte zich bij de genoemde merken in een bijzonder ver naar achteren doorlopende voorruit en een achterwerk dat niet helemaal in verhouding was met de rest van de auto. Volkswagen loste dit bij de Eos op door een ingenieuze constructie met een in het dak gemonteerd schuifdak, maar de meeste andere merken besloten een derde deel aan hun klapdak toe te voegen. Zo kreeg Opel het voor elkaar om van de Astra TwinTop een redelijk gebalanceerd ontwerp te maken en besloten BMW (3-serie) en Volvo (C70) dat dit de oplossing was die het klapdak voor hen aanvaardbaar maakte.

Anno 2017 is de hoeveelheid cabriolets met zo'n klapdak drastisch afgenomen. Niet omdat sommige van de genoemde modellen zijn vervangen door een auto met een 'traditionele' stoffen dak, denk aan de Opel Cascada, maar vooral ook omdat de meeste van deze auto's überhaupt geen opvolger kregen. Peugeot probeerde het nog met de eerste 308, Renault bracht een tweede generatie van de open Mégane, maar tegenwoordig is de markt voor betaalbare cabriolets, zoals we reeds eerder concludeerden, vrijwel uitgestorven. Het lijkt dus alsof de teloorgang van de trend die deze markt een enorme boost gaf, diezelfde markt weer heeft doen instorten. Is dat jammer? Zou jij graag zien dat er een open versie verschijnt van actuele kleintjes als de Peugeot 208, de nieuwe Kia Rio, de onlangs onthulde Seat Ibiza en de populaire Renault Clio of kun je vaak erg zware en wellicht wat storingsgevoelige origami-constructies prima missen? We horen het graag!